Gisteravond had ik willen bloggen, maar een medisch spoedgeval gooide (ook letterlijk) roet in de gezellige, lekkere bbq.
We hadden elkaars bruine snoeten aangekeken toen we proostten op het feit dat ik na lange tijd stressvrij was en uit mijn diepe dip aan het komen was en toen ging het fout met manlief.
Ik zal er verder niet over uitwijden, maar nadat we ons telefonisch hadden aangemeld bij de huisartsenpost en alle informatie hadden verstrekt, moesten we toch naar het ziekenhuis.
Weer een ervaring rijker, want in deze Covid-19 tijd is alles volkomen anders, Weer werden we geconfronteerd met het surrealisme van deze tijd.
Manlief werd trouwens uitstekend en prettig geholpen. Dat gold ook voor de telefonistische huisartsenpost. Erg aardig en hulpvaardig.
Vooralsnog is alles goed.
Fysiek en mentaal doodmoe doken we om negen uur ons bedje in.
Vanmorgen schrok ik wakker door druppels op mijn gezicht. Alle bovenluiken stonden open en het water spoot naar binnen.
Een ware wolkbreuk.
Manlief werd tijdens zijn wandeling met de hond overvallen door de gietbui.
Hij kwam doordrenkt terug.
Ondertussen was ik de vloer aan het drogen met vuile, droge handdoeken.
Dat is kamperen.
Om half elf klaarde het op en konden we naar buiten.
Maar terug naar gisteren.
Hemelvaart: volgens de kapster was het nog nooit zo druk geweest tijdens Hemelvaart.
Ik heb wat foto's van vorige week en gisteren geplaatst om het verschil aan te geven.
Ook onze boerencamping staat vol.
↑ Kratten bier werden aan boord gebracht. Daar moest een selfie van gemaakt worden.
💪Mannen
↓ Volgens mij telde ik zes man.
↑ Maai-robot.
↓ Bij de ijsboer was het erg druk. Waarom bleef iedereen daar hangen??
Een familie van zes liep het buurtsupertje binnen en dus konden er geen klanten bij.
De beelden van Scheveningen, Zeeland, Zandvoort......waren schrikbarend. En de agressie!!!
Hier houden we afstand.
Zo ook Jacky, die lekkere etensluchten bij de buren rook.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten