Het is altijd hetzelfde liedje:
Zaterdagnacht fantastisch geslapen ondanks een vervelende droom (1), dus vannacht bleef de slaap weg. Ik viel na 6 uur, nadat de Telegraaf op de deurmat was gevallen, in slaap.
(1) Jacky, die tussen ons in slaapt, voelde waarschijnlijk dat ik onrustig sliep (die nare droom) en legde haar kopje op mijn buik. Ze wekte me heel zachtjes met een paar likjes op mijn arm.
Haar ogen keken recht in de mijne. "Gaat het weer een beetje, vrouwtje?"
Zo lief en trouw.
Vannacht lukte het dus niet. Ook niet na het gebruikelijke appelmoesje dat ik iedere nacht voor het raam, uitkijkend over de Maas, verorber.
De stad in de nacht intrigeert mij.
Op Facebook kwam ik via een vriendin in Florida tot de ijzingwekkende ontdekking dat een inwoonster van "ons" Cypress Woods vorige week gegrepen is door een bloeddorstige witte haai.
Ze was up north, in Maine waar ze met haar dochter ging zwemmen......
Wat een huiveringwekkende dood.
Het hield -en houdt me bezig.
We zitten te puzzelen met de kaart van Normandië.
Ik wil dolgraag, maar wat als ik verkouden word??
Aan de andere kant: Rotterdam is verre van veilig momenteel.
Ik (met mijn mondkapje) word van alle kanten uitgescholden, vooral wanneer ik mensen vraag ("zullen we anderhalve meter doen?") de regels na te leven.
De lijnen op de vloer die anderhalve meter markeren worden genegeerd. Kassières lijken murw geslagen en kijken me aan met een blik van mens, maak je niet druk - het heeft geen zin.
Ik word honend nageroepen: "dat mondkapje heeft geen zin!!"
Onze vriend in Toronto appte me het volgende:
"In our province/state of 15 million people (38% of Canadian population) masks are mandatory when you go inside anywhere anytime. They have been mandatory for 4 weeks now. All other provinces have simular requirements. Due to mask policy infection rates are way down even when 99% of the economy has opened. The positive rate is 0,45%. W.H.O recommends a positive rate of 5%.
USA is not doing wel. 37 of their states have positivity of 5% or higher."
De hele wereld draagt mondkapjes, behalve.....
In Nederland zijn de bereidwilligheid en saamhorigheid van maart/april ver te zoeken. Deskundigen spreken elkaar geïrriteerd tegen, wat voor meer verwarring, dwarsheid en onverschilligheid zorgt.
(Ik zou die leden van het OMT graag een keer aan tafel zien bij Jeroen Pauw)
En waar is de premier wanneer je hem nodig hebt?
Onze burgemeester tracht in Rotterdam de regie in handen te houden, maar of hij juridisch sterk staat is de vraag.
Nederland gedraagt zich als een klein-verwend-dwars kind met ouders die het op een coulante manier proberen aan te pakken.
Van mij mag de zweep erover.
*****
Geen opmerkingen:
Een reactie posten