"Ach, wat zielig."
Ik hoor het u denken.
Of: "Is Jacky een gevaarlijke, valse teef?"
Want wanneer ik een hond met een muilkorf zie, wij noemen het in Jacky's geval een snoetje, dan denk ik dat ik beter aan de andere kant van de straat kan lopen.
De hele vakantie (7 weken) is het goed gegaan. Geen gesnaai, geen gespuug.
Maar we waren nog geen twee dagen thuis of ze spuugde weer allerlei smerigheid uit.
Van dat braaksel draaien ook onze magen zich om. Maar het maakt ons ook wanhopig, want het gaat onherroepelijk een keer echt fout.
Jacky weet ons iedere keer weer een loer te draaien. We komen ogen tekort.
Vogelpoep, kauwgom, peuken, dooie vogels, maar zelfs condooms en tampons hebben wij uit haar bek weten te halen.
Net op tijd.
Hondenpoep is het ergste. De geur van die drollen is blijkbaar onweerstaanbaar.
Volgens de assistente van de dierenarts ruiken de hondenkoekjes van Frolic erg aantrekkelijk.
Toen ik vorige week voor de zoveelste keer twee drollen uit haar kots viste was de maat vol.
Het snoetje moest eraan te pas komen. Voor haar eigen bestwil.
Ze vindt het vreselijk.
Kijk eens naar die ogen.
Vanmorgen liep er een labrador op haar af. Die was niet aan de lijn.
Jacky viel hem aan. Ze voelde zich bedreigd en ze wist zich zelfs uit haar halsband te worstelen.
Manlief was in alle staten.
Plan Z: we gaan een andere wandelroute zoeken.
******
Geen opmerkingen:
Een reactie posten