Een doorgestoken streep betekent toch dat inhalen
verboden is? Nou, wij werden, ons braaf aan de snelheid houdend, vaak
ingehaald. Doorgetrokken streep, dubbel doorgetrokken streep - in een
pikdonkere tunnel of in een druk dorp.
Italianen zijn roekeloos en dat zal nooit veranderen.
Regelmatig staat de carabinieri met getrokken stenguns langs de kant van de
weg. Maar nooit wanneer wij weer worden gesneden door een Fiatje.
Ze kropen zelfs in Iseo onder gesloten slagbomen door. De trein(en) moest(en) nog komen.
Manlief wilde persé dat ik een mooie, maar ook heel dure jas ging kopen. Dat weigerde ik omdat ik genoeg jassen heb. Eerlijkgezegd heb ik niet meer dan één winterjas nodig. Er hangen kleren in mijn kast (gelukkig niet veel) die ik niet of te weinig draag.
Op de markt zag ik een aardig vest hangen. Ik keek naar het prijskaartje: €96,-. Een namaak tweet jas kostte €129,-
Terwijl manlief bij Bar Central op het terras aan de cappuccino zat liep ik een aantal mondaine kledingwinkels binnen. Ik werd op de voet gevolgd door de verkoopsters. Hun adem in mijn nek voelde niet prettig. De exorbitante prijzen irriteerden mij . Niet leuk meer.
>>>Toen ik twaalf jaar was kocht ik van mijn
spaarcentjes dit armbandje bij Antonelli in Iseo.
Het armbandje (18 karaat) werd gewogen, zoals in die tijd
gewoon was. Het kostte nog geen 25 gulden. Het hangt al 54 jaar om mijn pols.
We kochten lederen tassen op de markt en wisten altijd af te dingen. Trots vertelde ik aan mijn vriendinnen dat ik voor 15.000 lire (zo’n fl.16,-) een zijden sjaal had gescoord.<<<
Ik liep een andere winkel binnen. Hier kocht mijn vader iedere zaterdag de krant. Daarna werd het een sportwinkel en nu hangt er merkkledij.
De winkel had twee verdiepingen. Ik moest naar boven. De verkoopster sloot de voordeur en sloop achter mij aan naar boven.
Ze bleef in een hoek staan terwijl ik nauwelijks iets aan durfde te raken.
Haar argwaan dreef mij naar buiten.
****
Er zijn twee redenen waarom wij niet meer willen kamperen in Italië. Met pijn in het hart, want we houden ontzettend veel van dit land.
De wegen zijn vreselijk slecht. Ze worden opgelapt, maar dat maakt het vaak nog erger.
Per dorp verschilt het. Marone heeft veel aan de infrastructuur gedaan. De autoweg is goed en er zijn zelfs fietspaden.
Maar zodra je de gemeentegrens passeert verandert het plotsklaps.
We hadden dit twee jaar geleden al ervaren tijdens de grote reis naar Zuid-Italië.
Ook de campings zijn kwalitatief veel minder dan in de buurlanden. De staplaatsen zijn veel te klein en het sanitair laat te wensen over. Zo dacht Bruno dat het gebruik van de tuinslang voldoende was om douches, wc's en wasgelegenheden schoon te maken.
Gelukkig hebben we een aantal mooie hotels gezien.
Laat ik positief eindigen.
Geen land kan Italië verslaan als het aankomt op design en smaak.
Ze hadden ver voor ons mobiele telefoons. Ik herinner mij dat ze op het plein in Iseo signaal stonden op te vangen. Wij vroegen ons toen af of dat ooit in Nederland zou komen.
De betaalautomaten en pinapparaten die wij gezien hebben.......Zo mooi. Zo functioneel. Zo modern.
Automatisering, ze weten er raad mee. Maar dat sluit niet uit dat er ook nog gewoon banken zijn, met personeel.
In Iseo heb ik er sowieso zes geteld.
*****
Geen opmerkingen:
Een reactie posten