Even terugkomend op mijn vorige blog.
Na een slechte nacht waarin ik lag te piekeren over het verhuizen naar de boer besloten we toch op deze heerlijke schaduwrijke camping te blijven. Ook manlief zag het niet zitten.
"We poedelen wel wat aan de wastafel. Zoals vroeger."
Een open veld zagen we geen van beiden zitten.
Dus ging ik naar de boerin om haar dit te vertellen. Ik bedacht me dat ik haar kon vragen of we tegen betaling daar mochten douchen.
Nee heb je, ja kun je krijgen.
Ze was blij dat ik zo vroeg (8.30 uur) kwam afzeggen, want dit gebied is erg populair bij natuurliefhebbers.
En ja, we mogen er douchen!!
Grote opluchting.
De warden had manlief een dik album met mooie uitstapjes in de handen gedrukt.
Dat kreeg ik op mijn schoot.
Ik lees liever kaart, dan zie ik waar we zijn.
Het was een mooie rit, maar we raakten verdwaald, waardoor het allemaal wat veel werd.
Oververhit, zal ik maar zeggen.
Jacky heeft met ons appelsap gedronken.
Een groot deel van de Beacons is militair terrein.
Dit huisje is van het ministerie van defensie.
We waren zo blij met deze voorganger (normaal niet) die eventuele tegenliggers mooi opving.
Maar de goeierd liet ons passeren.
Het is echt prachtig, maar zo lang met de airco op je gezicht is ook niet alles.
Nu terug bij de caravan, onder de bomen met een briesje en een koud drankje.
***
Geen opmerkingen:
Een reactie posten