Verhuisd

We zijn verhuisd. Van boven naar beneden.

In beider maag zat vanmorgen een knoop. 

Nervositeit.

We hadden met de baas afgesproken dat hij de caravan om half elf van zijn plaats zou trekken, maar om kwart voor tien waren we er al klaar voor. 

Aangezien het pad op de camping ook vrij steil is, plaatste hij de Fendt op een soort van plateau, pal naast een VW-camper wiens eigenaar net uit de douche kwam. 

Godzijdank ging het aankoppelen direct goed. We houden nu een spiegel onder de kogel als extra controle.

Manlief trok ‘m het pad op en stopte voor de lichtencheck.

Ik hoorde een Nederlandse stem achter mij. “Rij even door.”

In eerste instantie wist ik niet waarom, maar toen zag ik de baas met een oude sleurhut pal achter mij staan. We hadden onze hielen nog niet gelicht of de plek werd ingenomen.

“Neen, we rijden niet door. Ik check de lichten en u wacht maar even.”

Hij hoorde blijkbaar aan mijn stem dat ik niet van plan was een stap te verzetten.

Het portier ging open. 

Manlief: “Ja, hallo!!! Kijk je even naar de lichten?? Wat is er aan de hand?”

Ik: “Hier staan mensen die willen dat wij doorrijden. Ze kunnen het geduld niet opbrengen één minuut te wachten.”

P.  probeerde op te trekken, maar de wielen draaiden door. Ik zag rook en mijn hart sloeg op hol.

“Kijk, dat krijg je van dat jakkeren.” Ik was witheet.

“Blijf staan schat. We gaan pas weg wanneer we klaar zijn.”

De man zweeg.

We deden de lichtencheck.

Ik draaide me om. “Dank voor uw geduld en veel plezier op die mooie plaats.”

Zonder verdere slippartijen reden we de camping af en de eerste hairpin ging goed. Met klamme handen pakte manlief al claxonnerend het 17% pad naar de weg.

Een hoofd tussen de knieën moment.

↑En toen, boven in de laatste bocht (foto boven): “Neen! Dit gaat fout. Ik zit tegen de vangrail aan El.”

Ik zal u de krachttermen besparen. “Ik doe het v……….. weer.”

Dus stapte El uit en liep naar de linkerkant van de caravan. Inderdaad stond het spatscherm boven het wiel tegen de vangrail.

Op mijn aanwijzingen wist hij achteruit los te komen, maar niet ver achter mij liep het 17% naar beneden. Een hachelijke situatie, maar er was geen schade. De pas naar Interlaken ging goed.

Om kwart voor elf reden we de camping op. Een kleine (50 plaatsen), dorpscamping in Wilderswill, waar trouwe terugkomers staan. 

Wilderswill grenst aan Interlaken, waar ik een super Coop heb ontdekt, en ligt aan de weg naar Lauterbrunnen, Wengen....

Moeder en dochter runnen de camping, die 64 jaar bestaat.

Je kunt kiezen uit drie soorten plaatsen. Wij hebben de grootste genomen. De elektriciteitskasten zijn nieuw. Je kunt kiezen tussen 6 en 10 ampère. 

Het winkeltje is mooi meegenomen. We kunnen eindelijk eens een ijsje kopen.

De koeien grazen loeiend en klingelend in de weide naast ons. Jacky houdt ze nauwlettend in de gaten.

Er zijn volop winkels en we zitten tien minuten van de meren. Genoeg vertier dus.

Brienzersee.