Mijn beide grootmoeders zouden gezegd hebben: "geef maar hier, dan stop ik die ellebogen."
Alleen oma Bruijnen (moeders kant) zou dat feilloos gedaan hebben.
In het begin van ons huwelijk, toen er geen geld was, deed ik het ook - met een sinasappel.
Ik stopte sokken en kalefaterde truien op met elleboogstukken.
"Wanneer ik de winterkleding ga vervangen voor zomers spul gooi ik deze weg."
Het NEEEEEEE klonk bijna paniekerig uit de mond van manlief. "Dit is de enige warme Glenmuir trui die ik heb."
(Glenmuir is een fantastisch merk dat ik in Nederland niet kan kopen)
Als bewijs dat dat niet zo was haalde ik een paar truien tevoorschijn die ik vorig jaar in St. Andrews had gekocht.
Maar ik begreep zijn verdriet wel. Wij beiden hielden enorm van Turnberry, voordat Donald Trump eigenaar werd.
Het was echt een van onze mooiste (van mij sowieso DE mooiste) Open ervaringen. Die trui is van wollen herinneringen gemaakt.
In 2009 werd The Open er voor het laatst gespeeld. Stewart Cink won op zondag van de veteraan Tom Watson. Het werd een thriller. Niet dat Cink zo perfect speelde. Het was Watson die een verkeerde clubkeuze maakte. Het was zo'n moment dat je NEE wilde gillen.
Toen Trump in 2016 president werd en met onverkwikkelijke, discriminerende plannen kwam ondernam the R&A onmiddellijk stappen.
Turnberry werd van de Open-lijst geschrapt.
Nu worstelde Trump al jaren met zijn Doral Club - Miami (de meest potsierlijke club die ik ooit heb gezien). Hij kreeg de nodige rechtzaken om zijn oren en ook de PGA ontnam hem in 2017 een belangrijk jaarlijks toernooi (WGC- Cadillac Championship).
LIV komt nu als reddende engel, zo laat het zich aanzien.
Ik heb even gekeken hoe het met de prijzen en tee-times staat op Turnberry.
Nou, u kunt er ruimschoots terecht hoor: op alle banen.
In 2017 maakten we een fantastische reis (er was nog geen caravan) door de UK.
The Open was op Royal Birkdale. Vervolgens trokken we naar Schotland vanwaar we de ferry ons naar Noord-Ierland bracht.
We waren ook even terug in Ayrshire en besloten (veel te duur) te lunchen in Trump's clubhuis. Ik schrok van de kitscherigheid.
De tapijten, de kunst, de kleuren, de gouden kranen, het marmer. Weerzinwekkend lelijk, Turnberry onwaardig.
Trump is niet de enige Amerikaanse president die graag in Schotland golft.
↑Dwight Eisenhower speelde in 1959 op Turnberry.
In 1946 speelde de toen nog generaal Eisenhower op St.Andrews.
Plaatjes uit een ver verleden, ze ontroeren me en versterken het verlangen naar toen.
Ik ga op zoek naar blauwe elleboogstukken.
*****
Geen opmerkingen:
Een reactie posten