31 januari, 2024

Via een enorme omweg naar de Elzas


Januari en februari vind ik nare maanden - zo'n tussen wal en schip periode.
Om mij uit mijn dip te trekken opperde manlief vorige week (dus echt last minute) er een paar dagen tussenuit te gaan.

Ik schaamde me: "we zijn net terug." Waaraan ik snel toevoegde dat ik het wel een heel aanlokkelijk en lief aanbod vond.
"Zal ik kijken of we bij Au Riesling terecht kunnen?"
Manlief reageerde heel enthousiast.

Dus klom ik in de website en zag tot mijn grote verrassing de volgende aanbieding: 
3 nachten halfpension suite
+
1 overnachting extra
+
bezoek aan een bekend wijnhuis
+
doosje wijn.
€300,- p.p.

Dat konden we niet laten schieten en dus heb ik het meteen telefonisch geboekt. Het is altijd leuk wanneer ze je meteen herkennen.

Maar toen stuitten we toch op een probleem:
stakingen van boeren in zowel België als Frankrijk.

"We moeten echt omrijden via Eindhoven, Maastricht en Saarbrücken," zei manlief.
Gisteren, na de fysio in Zierikzee vertrokken we om half drie we richting Verviers waar we zouden overnachten.
Het was razend druk. Bij Eindhoven kwamen we stil te staan.

Om kwart over zes arriveerden we bij Van Der Valk in Verviers.
Een uitstekend hotel (voormalig station) met een brasserie en restaurant (waar wij aten).
Niet slecht, maar ook niet voortreffelijk. Wat me verbaasde is dat er Côte de Boeuf van €100,- op het menu stond.


Alles was nog in kerstsfeer.
Er waren congressen, cursussen en vooral veel zakenmensen. 
Goedkoop is Van der Valk allang niet meer. Die uitstraling heeft het ook niet.
Een ontbijt voor €21,- p.p lieten wij dat ook aan ons voorbijgaan. Ik ben sowieso geen ontbijter.

Dit hotel is zeker een aanrader, als je iets in (het verder armoedige) Wallonië te zoeken hebt.

 

Vanmorgen, na een koffie en een krentebol voor manlief vertrokken we.


We hadden nog ruim 400 km. voor de boeg - zonder files.
Om elf uur kreeg ik pas zin in een krentebol.

Manlief had het handig bekeken, vlak voor Saarbrücken gaf hij het stuur aan mij.
Het ging dwars door het centrum.


Om kwart over twee reden we het parkeerterrein van ons hotel op.
We hebben dezelfde kamer als de vorige keren, met balkon en uitzicht op Zellenberg.


Ook hier nog volop kerstversieringen.
Ik was blij dat we de benen konden strekken en Jacky achter een bal aan konden laten rennen.

Geen opmerkingen: