Gisteren waren we bij Shurgard, waar al jaren "dat kunnen/mogen/willen we niet weggooien" spullen staan. Veel is het niet meer, want sinds we in Rotterdam wonen is er een volwassen inboedel geloosd.
Maar daar gaat dit blogje niet over.
We hadden Jacky even mee naar binnen genomen. Ze begon vrijwel direct opgewonden te piepen en onrustig naar de balie te lopen.
Ze zocht de medewerkers op en zette haar korte pootjes tegen het wandje aan.
Het gepiep werd afgewisseld door een dwangmatig geblaf - zo erg dat de medewerkers bezorgd een blik over de balie deden.
Toen raakte ons hondje helemaal door dolle.
Ik wist ineens wat er aan de hand was.
De balie.
Jacky kreeg in de UK bij de National Trust, English Heritage, winkels, restaurants en campings een lekkertje.
Overal waar ze een balie zag wist ze......................er komt iets lekkers.
(zie filmpje)
Verbazingwekkend toch, welke associaties Jacky legt.
Ik vind dat slim en aandoenlijk tegelijk.
Gewoon lief.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten