Melancholie ten top, maar in zo'n bui ben ik nou eenmaal.

Van alle kanten komen waarschuwingen voor een (cyber)aanval. 

Als geboren Rotterdamse, met een eveneens Rotterdamse moeder, ben ik altijd op mijn hoede geweest. De haven, Botlek, de Maasvlakte - zij zijn het eerste doelwit voor een agressieve vijand.

Komt het gevaar uit het oosten of uit het Midden-Oosten?

Ik weet het niet.

Ik herinner mij nog goed dat mijn moeder in 1967 bang was dat de Derde Wereldoorlog zou uitbreken. Zij zag de conflicten in het Midden - Oosten dus als grote dreiging.

Mijn grootste vrees is een president Trump!

Terug naar het heden. 

Ik sla het advies niet in de wind. Alles is besteld, of al in huis.

Bij Blokker, waar ik batterijen kocht, kreeg ik een bonnetje waarmee ik voor een habbekrats naar de Huishoudbeurs kan.

↑Huishoudbeurs.............het verbaast me dat die nog bestaat. Google vertelt mij dat die "vul je tassen maar" beurs nog steeds razend populair is.

↑Om deze foto moet ik erg lachen. Ria Lubbers zal toen First Lady zijn geweest.

Maar Ria (weet ik toevaliig uit eigen ervaring) was allesbehalve een huisvrouw. 

Het zal 1977 of '78 zijn geweest dat ik met mijn buurvrouw vanuit Heerhugowaard naar de RAI treinde.

Ik wist niet was ik meemaakte.

Wat me vooral is bijgebleven (en ik voel ze nog) zijn ellebogen die me wegduwden van hebberige vrouwen die alles wat maar gratis was in boodschappentassen stopten en vaak teruggingen om nog meer te halen.

Ze renden van hot naar her door de naar van alles geurende (van stoofvlees tot appeltaart) hal.

"Hee, Bep, gaan we nog een keer naar Calvé voor die mayo-monsters, en daarna naar Verkade voor die leuke mini pakjes?"

"Maakt niet uit, maar Harrie wil dat ik ook wat gratis pakjes Caballero te pakken krijg."

"Okee, gaan we daarna een bakkie doen?"

"Bij de demonstratietent van Douwe Egberts krijg je gratis koffie." 

"Goed idee want daarnaast is een demo van Moulinex oventjes. Daar kunnen we vast iets lekkers meepikken."

Ik keek ademloos naar demonstraties van de prachtigste keukenapparaten die ik niet kon betalen, 

1977: we zaten nog middenin de Koude Oorlog.

Net als nu.

******