20 september, 2024

Zijn herinneringen


Terwijl manlief nog in Rotterdam was vanwege opa/golfdag, genoot ik met Jacky op de vroege donderdagochtend van het heerlijke strand.


Heerlijk met de voeten in het zoute water.
Geen duik, want het krioelde van de kwallen.


We zijn in Zoutelande, de plaats waar manlief is geboren en tot zijn achttiende heeft gewoond. 
Het heeft in mijn boek een prominente rol. Hier ontdekten wij de liefde.


Er is veel veranderd. Soms ten goede – zoals de boulevard met veel bankjes en het verbrede strand. Maar er zijn ook dingen die pijn doen, zoals een hotel en een patserig huis die beiden volkomen uit de toon vallen. Monsterlijk! En dan te weten dat er op de plek van het huis niet gebouwd mocht worden.


Gisteravond hield de tachtigjarige boer, met wie schoonvader altijd jaagde, een rondleiding over de oude boerderij en de Kloostertuin, aangelegd door zijn dochters.
(zie vorige blog)

Dochter nam de Duitse gasten onder haar hoede.


Langs alle landerijen, dus ook op deze boerderij vind je deze bloemenstroken.
Er mag voor €15,- ongelimiteerd geplukt worden.
Je kunt naar hartelust een prachtig wild veldboeket plukken.
Goed initiatief van de gemeente Veere.


De ene kant van de monumentale schuur is rietgedekt, de andere kant is bedekt met pannen.
Dat is bijzonder.



Schoonvader heeft in deze regio veel kinderen op de wereld gezet, zo ook drie van deze boer.


En vanmorgen begonnen we de dag op het strand.


In Meliskerke is een heerlijke bakker en daarnaast een grote slagerij, die daar al bijna 130 jaar gevestigd is.

En hoe leuk dat slager Wisse ook door schoonvader "gehaald" is. Hij kon niet ophouden met herinneringen ophalen.

Mijn nuchtere echtgenoot genoot, en geniet.


Hier dromen we samen weg.
****

17 september, 2024

Na 8353 km. weer...........thuis?


Terug naar zondag.

Tegen half acht reden we de camping in Hythe af. 
Onze Eurotunnel tijd was 9.18 uur - maar het ging zo vlot (ondanks dat het erg rommelig met het inchecken en de controle van Jacky verliep) dat we even om 8.45 uur in konden schepen.

Half uur later stonden we in Calais.
Door naar Zoutelande, alwaar manlief is geboren en getogen.

We arriveerden even na 13 uur en werden hartelijk verwelkomd door de eigenaresse met wiens familie een hartelijke band is.


Op het comfort veldje had ze een prachtig plaats voor ons gereserveerd.
Hier staan wij tot de camping sluit (begin november).


Onze buren uit Midwolda hadden er langer over gedaan dan wij uit Groot-Brittannië.😀
Een comfort plaats heeft naast elektra ook een eigen afvoer en een kraantje.
Met de camera liep ik over de camping.


Wij hebben ook ons eigen parkeerterrein.


Door naar de andere veldjes.
Alle plaatsen op deze luxe "boerencamping" zijn bezet.


Er is echt overal aan gedacht waaruit je meteen kunt opmaken dat er vrouwen aan het roer staan.


↓Wasmachine, centrifuge, koelkast, vriezer,....
Extra comfort.


Het sanitair is spotless.
Met afvalbakken en papieren handdoekjes.


Toen ik terugkwam op ons veldje zag ik nog een gebouwtje. Wat blijkt: wij hebben ons eigen sanitair.
Net zo spotless.


↑Maar ook een ruimte waar je kunt loungen en tv kunt kijken.
Tsjonge wat een luxe.


↑Zoutelande


De Kloostertuin.

In de 13e eeuw heeft op de plek van de minicamping een benedictinessenklooster genaamd “Porta Coeli” (Hemelpoort) gestaan waar volgens de “Regula Benedicti” (Regel van Benedictus) werd geleefd en gewerkt. Dit was in de middeleeuwen de beroemdste en invloedrijkste leefregel voor monniken en nonnen. De benedictinessen hadden leefregels over bijvoorbeeld het gebed, werk, saamhorigheid, maar ook over goederen, voedsel en drank.

Helaas bleek het klooster na een brand niet meer levensvatbaar. Vermoedelijk is later het woonhuis op de plaats van het klooster gebouwd. In 2012 zijn er d.m.v. bodemonderzoeken funderingen van een kerk, een kerkhof, vliedberg, grachten en wegenpatronen gevonden. Zie hiervoor het informatiebord langs het fietspad richting Zoutelande. Men neemt aan dat ten tijde van de beeldenstorm in 1574 de kerk van Werendijke is verwoest.



↑Buitendouche.
↓Wij mogen plukken.


↑Douches met een vaste EN een handdouche. Wat een perfectie!
*******
Wat hadden wij zin in mosselen!
Maar eerst de boulevard op.


Eerst een garnalenkroketje en dan.....


↑Zalig en goed bereid!!


Een super heerlijke maaltijd die goedkoper uitviel dan in Groot-Brittanië.

In Zoutelande is veel veranderd. Veel horeca. De bakker en de slager zijn verdwenen.
En er is veel gebouwd. Bouwwerken waar je verstand bij stilstaat, op plekken waar vroeger een bouwverbod gold.

Het maakte manlief verdrietig: "dit had ik niet willen weten."

Inmiddels (maandag) zijn we weer opgeslokt door het haastige leven.
We schrikken van de drukte.
We ergeren ons aan alles.
We reden vanaf het erf aan de verkeerde kant van de weg. 

Ik moest na tien weken nodig naar de kapper, waar het parkeerterrein was afgesloten. Daarna door naar de apotheek in Hillegersberg. Noordhollandse kaas voor manlief kopen.
Daarna naar Bergschenhoek voor een therapeutisch kussen, want die had ik in de caravan laten liggen.

Daarna naar de kinderen.
Tutti was zo groot gegroeid. Heerlijk om hem in mijn armen te sluiten. Hij wilde me niet meer loslaten.

Bekaf stapte ik mijn eigen bed in.
Je zou denken: "ooooo heerlijk, je eigen bed."
Niets is minder waar. Ik moest wennen aan het zachte matras en aan de onprettige temperatuur van de grote stad. Ook manlief was niet enthousiast.

En de wasmachine maar draaien en ik maar strijken.😓

Vandaag vroeg op.
Boodschappen doen. Straten afgesloten tot november.😈

Covid- prikken halen. Gelukkig op een goede locatie, vlakbij.
Verder met was, strijken, opruimen.

Jacky naar de kappert.

Morgen ga ik terug naar Zoutelande.
Manlief heeft woensdag "opa dag" en gaat donderdag (na jaren) weer met zijn "oude maten" golfen.
Daarna komt hij ook naar Zeeland.

We moeten nodig bijkomen van die paar dagen Rotterdam.
******