Zijn herinneringen

Terwijl manlief nog in Rotterdam was vanwege opa/golfdag, genoot ik met Jacky op de vroege donderdagochtend van het heerlijke strand.

Heerlijk met de voeten in het zoute water.

Geen duik, want het krioelde van de kwallen.

We zijn in Zoutelande, de plaats waar manlief is geboren en tot zijn achttiende heeft gewoond. 

Het heeft in mijn boek een prominente rol. Hier ontdekten wij de liefde.

Er is veel veranderd. Soms ten goede – zoals de boulevard met veel bankjes en het verbrede strand. Maar er zijn ook dingen die pijn doen, zoals een hotel en een patserig huis die beiden volkomen uit de toon vallen. Monsterlijk! En dan te weten dat er op de plek van het huis niet gebouwd mocht worden.

Gisteravond hield de tachtigjarige boer, met wie schoonvader altijd jaagde, een rondleiding over de oude boerderij en de Kloostertuin, aangelegd door zijn dochters.

(zie vorige blog)

Dochter nam de Duitse gasten onder haar hoede.

Langs alle landerijen, dus ook op deze boerderij vind je deze bloemenstroken.

Er mag voor €15,- ongelimiteerd geplukt worden.

Je kunt naar hartelust een prachtig wild veldboeket plukken.

Goed initiatief van de gemeente Veere.

De ene kant van de monumentale schuur is rietgedekt, de andere kant is bedekt met pannen.

Dat is bijzonder.

Schoonvader heeft in deze regio veel kinderen op de wereld gezet, zo ook drie van deze boer.

En vanmorgen begonnen we de dag op het strand.

In Meliskerke is een heerlijke bakker en daarnaast een grote slagerij, die daar al bijna 130 jaar gevestigd is.

En hoe leuk dat slager Wisse ook door schoonvader "gehaald" is. Hij kon niet ophouden met herinneringen ophalen.

Mijn nuchtere echtgenoot genoot, en geniet.

Hier dromen we samen weg.

****