03 september, 2024

Stress maakt moe


We hebben weer gedonder met de televisie.
Vrijdagochtend konden we de Nederlandse zenders nog ontvangen - 's middags niet mee.
De volgende ochtend belden we Canal Digitaal die meteen doorverwezen naar Travel Vision, de leverancier van de schotel.
Aangezien we aan het begin van de vakantie hier al eens mee te maken hebben gehad, wist ik dat de klantenservice geen telefoontjes aanneemt.
Je moet ze mailen.

Daar had ik slechte ervaringen mee. Ik kreeg toen verkeerde updates toegestuurd waardoor de hele boel in het honderd liep en wij bijna een week lang helemaal geen televisie hadden.
Dankzij tussenkomst van de caravandealer kwamen via een zijweg met een vertegenwoordiger in contact.
Die heeft het toen opgenomen en het helemaal uitgeplozen.

Maar goed - terug naar deze storing - daar ging een weekend overheen eer ik antwoord kreeg op mijn e-mail.
Er was een satelliet veranderd, dus moesten ze nieuwe software maken.

Ik liet weten na de vorige keer weinig vertrouwen te hebben in die updates (bang dat we weer zonder tv zouden komen te zitten).

Vandaag ontving ik een linkje.
Het was geheel onduidelijk wat ik moest uploaden en ik werd razend dat ik gewoon niet iemand kon spreken.

Dus belde ik toch en maakte duidelijk dat dit zo niet langer ging met dat heen en weer mailen.
Ze reageren namelijk nooit meteen.

De receptionist aarzelde, maar zette me toch in de wacht.
Toen kreeg ik een deskundige aan de telefoon die heel aardig was en enorm hulpvaardig.
Hij wist nota bene ook van de vorige keer - waaruit ik kon concluderen dat dat hoog was opgenomen.

Na zijn uitleg (alle Astra- ontvangers hadden dit probleem - dus ik was niet de enige die gemaild had *understatement*) ging ik aan de gang.
USB-stickje formatteren.
De link veranderen zoals aangegeven naar een text document en dat op het stickje zetten.

Vervolgens samen met manlief de handleiding volgen, maar het lukte niet.
Ik belde weer, maar de mn was aan het lunchen.
Uiteindelijk kreeg ik hem wel te pakken en hoe het is gelukt weet ik niet, maar ik kon mijn vanavond weer heerlijk ergeren aan de linkse NPO.

Inmiddels was de halve dag voorbij.
Wij wilden nog naar St.Agnes om naar een andere camping te zoeken voor (hopelijk) volgend jaar.


Dat behoeft uitleg.
Zondag ging de grote meute weg en keerde de rust terug.

Inmiddels druppelen kinderloze stellen weer binnen.
Richard leegt zelf de vuilnisbakken en laat eens in de zoveel tijd een schoonmaakster het toiletgebouw schrobben.
Ik dacht eigenlijk dat ze iedere dag zou komen, maar dat bleek niet zo.

Het is zo nu en dan een puinhoop bij de dames.


↑Richard stampt het plastic klein.
Al het gerecycled materiaal (papier, plastic, blik...) gaan in shoppers die eens in de twee weken worden opgehaald bij zijn huis en bij de farm.


We moeten voor onze uitjes altijd via St.Austell rijden.
Daar doen we bijna een half uur over. En dan verder.
Vandaag naar St.Agnes duurde anderhalf uur.

Ook voor een wandeling moeten we eerst de auto pakken.
Dat begint tegen te staan.
Het liefst willen we na het ontbijt een goed wandeling maken en verder op de camping blijven met zo nu en dat een uitstapje naar een bezienswaardigheid. Dat kan dus niet vanuit deze locatie.

Wat ik ook niet prettig vind is dat iedereen de camping op kan/mag komen.
Zo werden wij vanmorgen wakker en zagen dat twee mannen hun tentje vlak voor onze voortent hadden gezet. Het is geen plaats.

Ze waren 's avonds laat te voet op de camping gekomen en had achteloos hun tent opgezet.
Gelukkig waren ze nog voor ons ontbijt vertrokken, maar prettig vond ik het niet.


Nu had ik laatst op mijn wandeling in St.Agnes een camping gezien.
Er zijn er zelfs drie die tot onze verbeelding spreken.

Ik neem u mee.


↑1.Een officiële CAMC site met prachtig uitzicht maar geen toiletgebouw.
Dus geen wc of douche. Er stonden ook alleen dubbelassers.
Maar ook stonden de pitch paaltjes erg dicht op elkaar - dubbele rijen.


Ik nam manlief mee naar het punt waar ik alleen was geweest.


↕Je kunt nog emmers bramen plukken.


↕The old man and his dog.


Camping twee was ook een Farm Camping met mooi uitzicht, maar geen wifi.
Het zag er qua faciliteiten top uit.


↓Maar om de hoek troffen wij nog een camping aan.
Een CL (boer) van de C&CC


Geen uitzicht over zee, maar wel directe toegang tot wandelpaden (coastal path) en met wifi.
De winnaar van de drie.

Pas om haf zes reden we onze camping op. 
Ik was kapot.
******

Geen opmerkingen: