Herrie op de camping

↑"Die sta ik lekker niet af."

↕Volgens manlief zou Haddington een leuk stadje zijn.

Zelden zoiets troosteloos gezien.

Dus door naar een plaats waar sporen van een nederzetting uit het ijzeren tijdperk te zien zouden zijn.

Chesters Hill Fort

Niet gezien. Wel mooie flora, en veel insekten.

Een ijzeren mug heeft mij een Dracula kus in mijn hals gegeven😖.

Dan nog maar even naar het strandje dichtbij de camping.

Zij hadden een vuurtje gestookt en zaten marshmellows te roosteren.

Schotten op vakantie

De ligging van de Dunbar camping is prachtig. Afgelegen, dus je moet de auto pakken voor een boodschap – maar het uitzicht is wonderschoon.

Aan de overkant kunnen we met helder weer St.Andrews zien liggen.

Het uitzicht aan de achterkant is landelijk met een paar rokende schoorsteenpijpen.

Onze buurman (tot donderdag) werkte in de kerncentrale een paar kilometer verderop. Hij wordt drie maanden naar verschillende kerncentrales (o.a. ook in Ipswich) gestuurd voor zijn werk en was het hotelleven helemaal zat, vooral omdat hij dan overdag en s’ avonds met zijn collega’s opgezadeld zat.

Dus kocht hij een caravan en niet zo’n kleintje ook. Nu heeft hij altijd zijn eigen huis bij zich. Het bedrijf waar hij voor werkt heeft de caravan betaald.

Afgelopen dinsdag was hij (handige techneut) aan het sleutelen aan zijn auto, waarmee hij de nieuwe caravan moet trekken. Er moest nog een elektrische verbinding gemaakt worden en dat kan zo’n man. Wij keken vol bewondering toe.

Er zijn vier echtparen die de camping runnen – wardens genaamd. Ze wisselen elkaar af.

Laurie ontving ons vorige week maandag. We kregen een plek op de rustige heuvel. 

Beneden leek mij het uitzicht, dichter bij het water, mooier – maar ze waarschuwde dat het daar niet rustig was. Ik zag dat ze wat nerveus werd, dus pakten we de plaats die ze voor ogen had. Inderdaad rustig.

Later die middag kwam ik bij het sanitair gebouw “hangkinderen” tegen. Ze hadden er niets te zoeken en waren duidelijk op kattenkwaad uit.

Toen onze technische buurman vertelde dat zijn waterpomp geruïneerd was terwijl hij beneden stond, begreep ik dat er een echt probleem was. Hij was naar Newcastle gereden om een nieuwe pomp te kopen. Ook de geluidsoverlast ging tot laat door en de man moest om 7 uur naar zijn werk. De warden kon hem een plaats op de heuvel aanbieden.

De eerste keer trof ik een smerige disabled bathroom aan (daar hebben wij een sleutel van). Er lag rotzooi op de grond en de overvolle wc was niet doorgetrokken.

Toen ik er melding van maakte trok de warden (man Van Laurie) wit weg. Het hoge woord kwam eruit: hij staat machteloos tegenover een groep van 15 personen. Ze lappen alle verzoeken en regels aan hun laars.

Ik kreeg foto’s te zien: wasbakken met de stop erin laten ze overlopen.

Hij voelde zich zelfs bedreigd en vroeg mij de klantenservice van de club te bellen. Ze van de camping afsturen kon blijkbaar niet. Tijd voor camera’s denk ik.

Dat bellen heb ik meteen gedaan. 

Toen ik voor iets anders naar de receptie moest was er blijkbaar al vanuit het hoofdkantoor gebeld. Maar aan de situatie konden ze niets doen.

Ik was wel boos dat er niet eens een bedankje af kon. Hij vond dat alle gasten de klantenservice moesten bellen. "Je doet je best maar," dacht ik. Zijn norse houding beviel me ineens helemaal niet.

De actie die wel werd ondernomen vond ik opzienbarend.

Op de website werden boekingen onmogelijk gemaakt, alsof de camping vol was. Zoiets hebben wij nog nooit meegemaakt.

Gelukkig hoefden wij alleen naar het sanitair gebouw voor de douche en ik moest een was doen. Wanneer we weggingen lieten we niets buiten staan. De rolgordijnen waren gesloten.

Volgens mij werkten de mannen (glazenwassers) overdag en kwamen ze ’s avonds naar de camping.

Zo zag de camping er vanmorgen uit. Idioot natuurlijk voor hoogseizoen.

Volgens mij zijn de glazenwassers inmddels vertrokken, maar je weet natuurlijk nooit wat er volgt.

Het heeft mij wel een onprettig gevoel gegeven, vooral omdat de warden onprettig was. 

Bij onze aankomst had ik een paar keer gevraagd of we op de eerste rij (op de heuvel) konden staan. We bleven tenslotte wel acht dagen terwijl de meesten na een paar dagen vertrekken.

Maar het lukte me niet, hoewel er zat plaats was. Volgens de warden zou het druk worden in het weekend. Maar het werd helemaal niet druk, want mensen konden helemaal niet boeken.

We bleven lege plaatsen zien. De warden liet niets van zich horen.

Morgen vertrekken we naar de boer vlakbij St. Andrews, waar we vorig jaar ook stonden.

Daar is geen wifi. Zelfs mijn eigen 4G laat het daar afweten. Dat houdt in dat ik vanaf de 19^e weer kan bloggen.

Hopelijk tot dan.

*****