We stonden dus bij boer Hugh.
Hij kwam meteen vanuit huis, achter ons, naar de camping en zei precies hoe hij het wilde hebben.
Hugh is een echte Schot: rijk, zuinig en nors - maar met een hart van goud.
Alleen lapt hij de door hem opgelegde regels aan zijn laars. Zo laat hij zijn hond los lopen en lag er gisterochtend een enorme drol vlak voor onze caravan.
Hij bekende direct schuld en haalde de hoop weg.
Maar een paar uur later lag er weer een, voor de vuilniscontainer.
Het sanitair was geheel betegeld en functioneerde goed totdat je 's morgens in de rij voor de douche moest staan.
↓Er stonden weer de meest bijzondere voertuigen.
Woensdag zijn we naar St.Andrews gereden.
Eerst naar het strand wat geen succes werd. Jacky (keurig aangelijnd tussen onze stoelen in) werd tot twee keer toe aangevallen door andere honden.
Aan het "bug off" van een van de baasjes gaven wij direct gehoor.
Daarna was het shoppen geblazen. Een heerlijke bezigheid in St. Andrews.
Gisteren (donderdag) wandelden we in dit prachtige natuurreservaat - Tentsmuir Forest.
↑Al balancerend zijn we met droge voeten aan de andere kant gekomen.
↑Zo zijn Britten met hun honden.💓
We hebben een paar forse buien gehad, maar al met al mogen we niet klagen.
Zeker niet over vandaag.
Het werd een snikhete reisdag (3 uur) naar Berwick-upon-Tweed (daar kijken we op uit). Het dorp waar de camping ligt heet Spittal.
We kwamen exact om 13 uur aan en hadden het geluk dat er nog veel plaatsen vrij waren.
We staan aan een kant geheel vrij met een mooi stukje gras voor ons.
Het uitzicht is echt fantastisch.
Voor het eerst deze vakantie kon de luifel opgezet worden.
De camping oogt sportief. Er is geen winkel, wel een laundry met een nieuwe droger. De wasmachine is kapot en die wordt niet vervangen😂.
Dus doe ik mijn dagelijkse handwasjes.
Wij houden van Northumberland en haar spectaculaire kustlijn.
Een week houden we wel vol.
*******
Geen opmerkingen:
Een reactie posten