Niks aan de hand dus. Wij zaten om half zeven aan de
avondmaaltijd en keken op de BBC naar het WK atletiek.
En toen ineens een windhoos. We zagen het niet aankomen.
Pas
toen we een enorme knal hoorden begrepen we dat er iets vreselijks mis was. Ik
zag de luifel twee plekken verder landen. Manlief draaide zich meteen om.
Even was het oorverdovend stil in de caravan. Wij verlieten onze halfvolle borden en snelden ons naar buiten.
Godzijdank hadden we geen buren.
Even dacht ik in de verkeerde film te zitten. Ik rende terug naar de caravan om de schotel in te klappen – maar die begon halverwege te piepen en bleef hangen.
En regenen dat het deed!!!! Ongekend.
Manlief reed meteen naar de wardens (beheerders)die
ons fantastisch hielpen. De man klom op een ladder en wist uiteindelijk de
schotel terug te buigen. We konden hem weer inklappen en wonder boven wonder
kunnen we hem ook nog gebruiken. Maar gelukkig hebben we hier ook booster. Dat is
een soort van kabel.
Tevens wist hij de beugels van de luifel bij te buigen waardoor die in te draaien was. Maar het is onmogelijk om het ding (4 meter lang) mee te nemen naar Nederland.
Vanmorgen hebben we de verzekering op de hoogte gebracht en
direct een schadeformulier ingevuld.
Volgens de warden is er geen schade op het dak. De luifel
heeft het dak niet geraakt, dat weten we zeker. Dan hadden we meer klappen
gehoord. Hij is er linea recta overheen gevlogen en vijf meter verderop geland.
Dat geeft ook de kracht van die windhoos aan.
Een klein drama waar wij vreselijk van zijn geschrokken.
Gelukkig was er niemand in de buurt en hadden we de auto toevallig niet naast
de caravan gezet.
Nadat we de opdrachten van de verzekering hadden volbracht
zijn we toch naar Skye gereden. Ondanks de wisselende weersomstandigheden was
het genieten.
Jacky was ook nodig aan een echte wandeling toe.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten