Inhaalrace

Mijn tijd wordt volledig in beslag genomen door onze kleinzoon.

Het worden dus korte blogjes, maar toch moet ik weer wat bijzonderheden kwijt.

Ik volgde het advies van de dokter en zoonlief op. Voor de laatste nacht in Yorkshire wist ik een beeldschoon hotelletje te boeken, om zodoende in een "echt" bed te slapen.

Manlief was 's ochtend gaan betalen en had de sleutel gekregen. Nadat de caravan startklaar stond reden we naar het hotel.

Manlief deed een middagdutje en ik nam een douche.

Nadat hij Jacky had uitgelaten kwam hij boven met de zorgwekkende medeling dat hij een verweerd bordje had gezien waarop stond dat honden niet welkom waren.

Ik was er bijna van overtuigd dat ik ernaar gevraagd had bij de telefonische boeking. Dat is eigenlijk altijd het eerste: "are pets welcome?"

Niet dus, want toen we voor het eten beneden kwamen met de hond werd ons rücktsichtslos de deur gewezen. 

Keihard - wegwezen!!

Ik was in tranen.

Moe, rugpijn en wanhopig.

Het was bijna zes uur?

Moesten we terug naar de caravan en alles weer overhoop halen?

We konden nog terecht in een historisch hotel in het centrum van Richmond, waar de verwarming loeide.

We accepteerden de laatste vrije kamer.

Een dure nacht!

Woensdag door naar een gehucht, net buiten St. Andrews waar we op een farm camping staan.

Een dag later, donderdag kwamen schoondochter en kleinzoon aan op Edinburgh Airport.

Het was mega hectisch en druk. En waar mensen mee aan kwamen slepen .....

We logeerden in dit, aan de buitenkant prachtig uitziende, hotel.

De kamerprijzen waren zwaar gepeperd.

Het bleek een waardeloos hotel, waar manlief zich uitermate boos heeft gemaakt.

Slecht personeel, bedden waar de spiralen uitstaken, gordijnen half van de rails, radiatoren die aan stonden waardoor de kamer broeikassen waren, weggooibekers op de wastafels, karig met handdoeken, één theelepeltje, waardeloze menukaart................

De uitstralting bleek verneukeratief.

Na de lunch wilden we het 12e eeuwse Kellie Castle bezoeken.

Helaas konden we alleen met een guided tour van een uur meedoen. Aangezien iedereen al behoorlijk moe was. Kleinzoon kan niet het geduld noch de concentratie opbrengen  en dus zagen we ervan af, Maar de wandeling door de tuin was zeer de moeite waard.

We brachten een vluchtig bezoek aan de Abbey van St.Andrews (vorig jaar het ik daar een blog aan besteed).

Vrijdag was Falkland Palace (12e eeuw) aan de beurt.

Falkland Palace, in Falkland, Fife, Scotland, is a royal palace of the Scottish Kings. It was one of the favourite places of Mary, Queen of Scots, providing an escape from political and religious turmoil. 

Hier mochten we vrij rondlopen. Er was voor kinderen een speurtocht naar legopoppetjes aan gekoppeld - met een zeer teleurstellende karige beloning..

Een prachtig gebouw, zowel van binnen als van buiten.

Dorp en kasteel zijn zeer de moeite waard.

Wij vervolgen de reis met ons drietjes.

*****