We logeerden zaterdagnacht in het Ibis in Port-en-Bessin. De caravan stond rijklaar.
Kwestie van aankoppelen en weg.
Terwijl mijn zieke man een dutje probeerde te doen liet ik Jacky uit en keek met heimwee vooraf naar het heerlijke plekje waar we iedere keer met moeite afscheid van nemen.
Een Nederlander had zijn caravan voor een goedkope overnachting op de kade gezet.
Volgens ons op een plaats waar vissers lossen -en laden, dus of de overnachting goedkoop was vraag ik me eigenlijk af.
Het zogenaamde budget hotel viel mij tegen.
Kleine benauwde kamer met twee handdoeken. Inclusief (goed) ontbijt was ik €189,- kwijt en om dat nou budget te noemen....
Manlief was er echt beroerd aan toe: luchtwegen zaten verstopt - maar gelukkig had hij geen koorts. We aten toch nog in een restaurant, maar het bed lonkte. Uit alle macht probeerde ik het virus te weren.
Middenin de nacht meldden de eerste ziektekiemen zich ook bij mij. Zoals altijd begon het met de keel.
We stonden om 6 uur onder de douche en reden nog voor zevenen weg uit Port-en-Bessin. Het werd een lange dag. Onze pauzes bestonden alleen uit de hond laten plassen en van stuur wisselen. We wilden zo snel mogelijk naar ons eigen bed.
Na een doodvermoeiende rit van negen uur zette manlief Jacky en mij met de hoogstnodige bagage thuis af en reed de caravan naar de stalling. Met wat haperingen (accu+zenuwen) zette hij ons huisje in haar stal.
Inmiddels lag ik met een brandende keel (alsof er gloeiende kolen in lagen) in bed.
De volgende dag kwam daar koorts bij en verplaatste het Franse virus zich naar de luchtwegen. Ik bleef twee dagen in bed. Na mijn ziekbed moest de auto nog leeggehaald worden en kon de wasmachine zijn werk doen.
Toen kwam er nog een radicaal foute reactie van koffie en sinasappelsap waardoor ik op de wc belandde en dacht dat ik daar buiten bewustzijn zou geraken.
Precies op de dag dat wij het nieuwe matras bij de firma Klein wilden ophalen.
Rotterdam - Bergschenhoek (caravan ophalen) - Nieuwerkerd a/d IJssel - Bergschenhoek (caravan terug) - Rotterdam. Drie uur in koud zweet onderweg.😰
Het zijn dingen die moeten gebeuren.
De berging staat alweer vol met (gewassen) spullen die teruggaan naar de caravan.
Er wachten nog wat afspraken met tandarts, dierenarts, fysio, cardio, kapper.............en dan naar Groot-Brittannië. Alles in besproken.
Nu (na stomen, slikken en spuiten) zijn we beiden aan de beterende hand. Hopelijk hebben we veel antistoffen aangemaakt.
Dat zou het enige positieve gevolg van deze miserabele week zijn.
******
Geen opmerkingen:
Een reactie posten