Er zijn twee exposities in Veere, ↑waaronder deze, die ik
graag wil bezoeken.
We hadden er geen rekening mee gehouden dat de Duitsers
herfstvakantie hebben. Dan moet je zeker op zaterdag het mooiste stadje van
Zeeland niet willen bezoeken.
Wij dragen Veere in ons hart. Op 12 juni 1976 organiseerden
we, dankzij mijn schoonouders, vanuit hier “Tour de Walcheren.” Dit was onze
feestdag die voorafging aan ons huwelijk op 26 juni in Maasdam.
We verzamelen in “t Wapen van Veere” en gingen aan boord met vrienden
en familie voor een tocht over het Veerse Meer. Ook de rest van de dag staat me
helder voor geest.
Een bezoek aan de oude binnenstad van Middelburg, een borrel
in de tuin van schoonouders in Zoutelande (zie foto beneden) en een feestelijke maaltijd in Vlissingen.
Het was een grandioze dag.
De drukte in Veere kon toen niet tippen aan wat we vandaag
meemaakten, en ook het parkeren was toen overal vrij.
De gemeente Veere drijft onwetende toeristen tot wanhoop.
Je denkt, aan het nummer te zien, dat je hier op de gewone maniet een bonnetje kunt trekken. Neen dus!!
↑Ze waren allemaal met de auto gekomen, maar deden geen stap opzij. Nee, ze keken geërgerd en wij keken geërgerd terug.
"Voor vergunninghouders" staat in gemeen(te) kleine lettertjes. Onoplettende automobilisten zien alleen die grote P.
↑En vind je een parkeerterrein waar je wel tegen gewone betaling mag staan, dan is die vol.
Maar toen hadden wij allang besloten terug naar Zoutelande te gaan. De exposities moeten we vroeg op een doordeweeekse dag doen.
Zeeuws-Vlaanderen, Knokke en Zeebrugge waren duidelijk waarneembaar.
Wat een schitterende vergezichten.
En wat een overheerlijke wandeling maakten we op het strand en door de duinen.
Voor manlief was dit "down memory lane."
↑De leider (gele hesje) van deze groep ponyrijders vroeg mij een foto van de groep te maken.
↑Een paar die hards genoten nu hun kotje nog op het strand staat.
Zie de meeuwen die loerden op hun lunch.
↑Met Jacky in mijn armen beklom ik deze trap.
Op deze heldere dag moet ik wat opofferingen doen. Alles voor de foto's.
Zicht vanaf duintop, bovenop een Duitse bunker - tot aan Westkapelle.
↕Manlief kent iedere stek hier. "Daar woonde die en daar woonde die................"
"Hier liep ik iedere dag met Boefje." (zijn ruwharige teckeltje)
↑Verscholen tussen het groen stond hier volgens manlief een houten huisje waar koningin Juliana met dochters zo nu en dan vertoefden.
↑Een doorn in het oog. De aftakeling begint al, gezien de roestplekken. Volgens dorpelingen mankeert er bouwkundig van alles aan dit hotel.
↓Ik herinner mij liever "Tien torens" zoals het was.
↑Het huis waar manlief is geboren en tot zijn achttiende woonde.
↓Ook in Zoutelande bleek het druk en dat zal nog even zo blijven. Volgende week wordt de kustmarathon gelopen.
Wat we eraf hadden gelopen aten we er weer aan.
Maar dan wel in de zon.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten