18 maart, 2020

De ziel huilt, het weer lacht.



Daar rijdt het bestelbusje van de Spar.
De bestelling klopt niet helemaal, maar hij heeft duurdere alternatieven niet berekend.
Top!!

Op de achtergrond is de Tweede Kamer in gesprek.
Weer hoor ik het woord hamsteren.
Hamster ik als ik voor een week eten bestel?? Gewoon omdat ik niet naar een winkel ga.
Als je oproept mensen zo veel mogelijk thuis te blijven dan is het onvermijdelijk dat ze een voorraad(je) inslaan.


Manlief heeft een prachtig vloertje gelegd op het balkon.
En nu????
Auto's aan de binnenkant schoonmaken?


D. belt aan. Ze komt bloemen brengen voor een vanzelfsprekende vriendendienst.
"Leg maar op de bank in de hal," zeg ik door de huistelefoon. "Ik kom zo naar beneden."


Ik bel met een vriendin (10 jaar ouder en bevriend sinds 1973) die een zwakke gezondheid heeft.

We hebben elkaar sinds december niet gesproken.
Dit (stekje) klavertje vier dat ik toen van haar kreeg is enorm gegroeid. Het doet me iedere keer dat ik het water geef aan haar denken.


Ze heeft veel te vertellen.

"Ik heb een hartinfarct gehad," slaat bij mij in als een bom. Bovenop wat ze al had...
We praten een uur.

".........ooo - heb jij handschoenen, hoe dan?"
'Uit de tijd dat ik smerige zalf op mijn handen moest doen vanwege psoriasis.'

"....en die mondkapjes?"
'Uit de tijd dat we altijd ziek werden na een vlucht. Zo ziek dat we in het ziekenhuis zaten in plaats van op het strand te liggen. Wij zaten met mondkapjes op in het vliegtuig. En ook tijdens de chemo van P.'

Het is even stil.

'C. - zal ik je handschoenen brengen? En een mondkapje?'

"Ze zeggen dat die niet helpen."

'Ja, dat zeggen ze. Maar volgens mij om te voorkomen dat er een jacht op komt, wat toch het geval is. Een specialist verzekerde mij, toen wij ze in de jaren '90 gingen dragen op weg naar Florida, dat ze wel degelijk effectief waren.'

P. rijdt mij naar het huis van C.
Ik bel aan en gooi de spullen door de brievenbus.

Door de opening zie ik een rode ochtendjas verschijnen.

'Niet opendoen, hoor,' zeg ik. 'En straks weer je handen wassen.'

"Je bent een schattebout."

'Hou je taai lieverd.'


Ik loop met Jacky naar de Kralingse Plas.
De restaurants zijn dicht, maar verder draait alles door alsof er niets aan de hand is.
Er wordt verbouwd, gebouwd, geschilderd en verhuisd.


Aan de Kralingse Plas ervaar ik het voorjaar pas echt.
Het voelt als een bevrijding met handboeien.


Ik zie drommen mensen op de Plaszoom. Blijkbaar voor een rondje Plas of een wandeling in het bos.

Mijn route gaat de andere kant op - weg van de drukte.
Afstand houden is er niet bij, dus stop ik soms en kijk quasi geïnteresseerd naar de andere kant.


Ook mijn ouderlijke laan staat in bloei.



Nee, in Kralingen gaat het gewone leven onverstoord door.
******

Geen opmerkingen: