Om 11 uur geef ik mijn bestelling door.
Om 13 uur wordt het gebracht door de Kralingse scharrelslager.
Alles is vriezer-klaar verpakt.
Fantastisch.
Winkels zijn voor ons no go area. Ik word inventief al zeg ik het zelf.
Er gaat geen kliekje weg.
Is uit voorzorg handelen (wat ik al sinds januari doe!!!) paniekerig??
Dacht het niet.
Maar ik ontmoet nog steeds mensen die het niet zo serieus nemen.
Ze lachen om de afstand die ik behoud. Als ik de tip geef van de slager, dan wuift de tachtiger dat weg.
Geen bedankje, niks. Flink doen.
Flink..........voor wie??
Op Facebook ook zoiets waar ik mij groen en geel aan erger.
Mensen zijn vrolijk op vakantie naar een verre bestemming gegaan toen Italië allang in lockdown zat en ook KLM kisten aan de grond hield.
De pandemie was al uitgeroepen, maar toch gingen mensen op reis.
En dan lees ik teksten als:
"Lekker blijven joh. Het is daar warmer dan hier. Ik kom je wel drop brengen."
"Ja graag, muntdrop alsjeblieft."
Verder ga ik niet want mijn bloed kookt.
Mensen, waarvan ik dacht dat het wel goed zat in de bovenkamer, die zich zo laks en onverantwoordelijk gedragen. Ik kan er niet bij.
Rutte noemde het nog net niet asociaal.
Het kost een godsvermogen om die toeristen terug te halen en ze zijn een extra risico voor de volksgezondheid.
Een risico die we er nu net niet bij kunnen hebben.
Ahh, wacht - mijn smartphone klingelt.
Whatsapp met foto's en filmpjes.
We volgen het zindelijk worden van Mop. Nu zijn papa thuis is is daar alle tijd voor.
📱
Wat ben ik blij met die apparaten.
Vriendin B. stuurt foto's van haar, gisteren geboren, kleinzoon. Ik ben ontroerd wanneer ik het prachtige schepseltje in de armen van zijn dappere moeder zie.
Het zijn de lichtpuntjes in deze zwarte tijd.
Wanneer B. hem haar armen mag houden weet niemand. Ook zij is blij met de technologie die mensen dicht bij elkaar brengt.
Ik laat Jacky uit (als we thuiskomen was ik haar snoet).
De uitlooplijn geeft haar ruimte. Het is stiller op straat dan gisteren, maar dat zal met het weer te maken hebben.
Een ouder stel komt ons tegemoet. De vrouw loopt met een boog om ons heen.
Heel goed.
Maar haar vuile blik begrijp ik niet.
Wanneer we elkaar passeren zegt de man met een boosaardige grijns:
"Dat is wel een erg lange lijn, mevrouw."
Ah, de vrouw is bang voor Jacky.
"Klopt mijnheer, daarmee houd ik mensen op afstand."
******
Geen opmerkingen:
Een reactie posten