Nogmaals - voor alle duidelijkheid: wij zitten al een week binnen.
Onze bewegingsvrijheid beslaat 65 m² en ons balkon 6,5 m².
Een geluk bij een ongeluk is dat wij Jacky hebben, die we (ombeurten) drie keer per dag uitlaten.
Ik bestel alles en laat het bezorgen.
Dit is voor actievelingen als wij moeilijk: zowel fysiek als mentaal.
Manlief zit bij het raam met het nieuwste boek van Oek de Jong op zijn schoot.
Hij mag van mij zo veel boeken bestellen als hij maar wil. Zie het maar als een compensatie. Troost literatuur.
"Mensen houden zich toch beter aan de oproep, El?" Hij wijst naar de overkant waar stelletjes in de zon wandelen.
Zouist heeft Aboutaleb de Rotterdammers opgeroepen niet massaal naar buiten te gaan vanwege het mooie weer.
"Schat, er lopen drommen stelletjes - die denken allemaal dat ze het goed doen."
Om half twee is het altijd mijn uitlaatbeurt.
Ik neem iedere dag dezelfde route die exact een uur duurt en waar ik Jacky nog wat gras kan laten ruiken en voelen.
Ze maakt er dankbaar gebruik van en doet twee poepen.
Op de buurtplaats lijkt nu eindelijk met verstand gespeeld te worden.
Een oudere voetbalt op afstand met een paar jongens.
Maar daarachter zijn twee, naar ik vermoed, studenten hun lichamelijke conditie op peil aan het houden.
Ze boksen.
Boksen?
Ja. Verstandig hè?!
Dit keer kan ik het niet laten.
Op veilige afstand roep ik: "Jongens, waar zijn jullie nou toch mee bezig?!"
Geen reactie.
Er wordt een linkse uitgedeeld door de grijze trui.
De muts vangt hem op en geeft aanwijzingen.
Ik zet de versterker in mijn keel aan: "Jongens waar zijn jullie nou toch mee bezig?!"
Ze kijken op.
Ik maak met mijn handen een help-gebaar.
"Anderhalve meter. Waar is jullie verantwoordelijkheidsgevoel?"
Grijze trui lijkt het door te hebben en kijkt zijn sparringpartner vragend aan. Hij twijfelt duidelijk.
"Boks tegen het virus en houd afstand," roep ik - verbaasd over mijn eigen spitsvondigheid, die ik ook wel weer oenig vind.
De muts lacht me uit.
Hij zwaait.
Mijn bloed kookt.
Jacky trekt me uit mijn verloren positie. Ze ziet in de verte een konijn zitten.
Ik loop door.
In de verte komen twee politiemotoren me tegemoet.
Zwaailichten.
VTB - Verkeerstechnische Begeleiding.
>>>Minister de Jonge plaatste deze foto zojuist (16 uur) op Twitter.<<<
We wonen aan de route en zien het iedere dag wel een of meerdere keren.
Of het is een gedoneerd orgaan dat naar het Erasmus MC begeleid wordt, of er komt een VIP langs.
Maar deze escorte grijpt me naar de keel.
Voor een truck van transportbedrijf Koolwijk wordt vrij baan gemaakt. Hij is onderweg naar Erasmus MC, waar artsen en verpleegkundigen met smart naar zijn komst uitkijken.
Ik sta ineens te janken op de Maasboulevard.
******
Geen opmerkingen:
Een reactie posten