Het ontbijtbuffet in Bellaria was uitstekend. We werden bediend.
Qua kilometers leek het een makkie vandaag - maar het viel anders uit.
Het tunneltraject tussen Bologna en Florence maakte manlief doodmoe. Hij vroeg zelfs of ik het stuur over wilde nemen.
Ik reed tot 40 kilometer voor Rome.
Greet gaf de route goed aan, maar het was wel manoevreren door het centrum van Rome.
↓We zagen ons hotel, dat was in ieder geval iets.
Een rij van wel twintig taxi's blokkeerde de achteringang. Nergens waren borden te bespeuren hoe je het hotel kon bereiken. Taxichauffeurs begonnen te schreeuwen, dus reden we nog een keer een blokje om.
Nu was de achteringang wel vrij, maar kregen we toeterende taxi's achter ons aan
P. bleef stoïncijns staan terwijl ik aanbelde en een receptioniste naar buiten kwam.
"U heeft de verkeerde ingang."
Enigzins witheet vroeg ik waar we in godsnaam de auto konden uitladen en waar die vermelde parkeergarage was.
Ze haalde er een porter bij die manlief verder hielp terwijl ik alvast ging inchecken bij deze niet al te vriendelijke dame, die maar bleef zeggen dat alles goed zou komen.
Ze had er geen idee van dat wij misschien verreisd waren?
Het inchecken ging goed en gelukkig zag ik manlief met Jacky door de hoofdingang binnenkomen.
"Er is helemaal geen parkeergarage, El. Het hotel heeft een eigen terrein."
Toen de eerste bagage in de kamer stond en ik met de porter, die inmiddels een goede tip had gekregen, de rest uit de auto had gehaald kon de echte inspectie beginnen.
Voor Italiaanse begrippen, zeker in de stad, leek het niet slecht.
Maar het bad was een struikelblok.
Geen handgrepen en een glad, hoog bad: ik zag al een van ons op de grond liggen.
Manlief ging in eerste instantie vragen of er een rubberen mat ingelegd kon worden, maar daar had de krengerige receptioniste nog nooit van gehoord.
Ze zou gaan informeren.
Inmiddels had ik het een en ander al uitgepakt. Het zat mij echter niet lekker.
Ik ging naar een kamer met een inloopdouche vragen. Nou, dat was wel heel moeilijk.
Twee bedden en een inloopdouche zijn schaars in dit, toch niet echt armoedige, hotel.
Maar het is gelukt.
De grotere kamer (ook een gunstige bijkomstigheid) moest nog wel schoongemaakt worden, maar inmiddels zijn we over.
De spanning en het gesjouw was behoorlijk afmattend.
Ik ben gaar en ga nu douchen.
Voor de statistieken: de teller staat op 1673 kilometer.
*****
Geen opmerkingen:
Een reactie posten