Allereerst dit:
ik sta op -en ga naar bed met de oorlog in de Oekraïne. Het beheerst momenteel mijn leven.
Ik worstel met het dilemma hoe daar in mijn blogjes mee om te gaan. Iedere dag mijn sombere gedachten met u delen is niet waar u op zit te wachten.
Via andere media krijgt u genoeg binnen.
Sta mij dus toe door te gaan op de voet die u van mij gewend bent.
****
De keuken. We kampen nog steeds met naweeën.
Toen we bij Anovi aangaven dat we niet wilden bezuinigen op een afzuigkap (het belangrijkste in een open keuken) zijn we volledig afgegaan op de expertise van de verkoper.
Wij mogen in dit gebouw geen aansluiting hebben op de gezamelijke luchtafvoer.
Dus zou het een plasmafilter worden.↓
Daar hing een prijskaartje van bijna €600,- aan. Maar dan kregen we ook wat, zo werd ons verzekerd.
Ik heb er in het begin niet zo'n erg in gehad. Na de verbouwing zijn we ook lang weggeweest.
Wel irriteerde de herrie me. We konden niet meer met elkaar communiceren.
Maar een tijdje geleden zag ik heel duidelijk dat stoom en dampen uit de pannen niet richting afzuigkap gingen, maar onder de kastjes verdwenen.
Ik heb meteen Anovi gebeld. Dat werd een lang en aarzelend gesprek.
"Nooit klachten over gehad." Herkent u die zin?
Ik wilde een andere afzuigkap, maar er moest eerst een Etna monteur komen kijken. Wellicht kon hij het probleem oplossen.
De tijd tikte weg en de irritatie nam toe.
Vandaag kwam de monteur.
We zagen er beiden tegenop. Ik had zelfs pannen klaargezet om een kookdemonstratie te geven. Alsof ik het bewijs moest leveren.
Bleek allemaal niet nodig.
Hij koppelde meteen de plasmafilter los, zette de afzuigkap aan en zei: "Hoort u het verschil?"
Ik hoorde een zachte ruis.
Het plasmafilter is niet van Etna, maar van Boretti. Die maakt herrie en blaast de lucht linea recta terug de keuken in.
"Dat filter heeft u meer gekost dan de afzuigkap," zei de monteur. "Als u uw hand tegen de mond van een stofzuigerstang houdt krijgt u hetzelfde effect en lawaai."
Ik belde direct Anovi om de monteur het zelf uit te laten leggen. De speakers stonden aan, dus ik kon het gesprek letterlijk volgen.
Er was geen speld tussen te krijgen. "Dit gaat zo niet," zei de monteur. "Mevrouw kan veel beter gewoon koolstoffilters nemen."
Anovi moest het hoofd buigen. Hij probeerde het nog eens met de standaard uitdrukking nog-nooit-klachten-gehad, maar daar was ik op voorbereid.
De speakers stonden nog open toen ik aan de monteur vroeg hoe vaak hij deze combinatie, afzuigkap met plasmafilter, had gezien.
"Zelden," was zijn duidelijke antwoord.
"Je bent rood aangelopen El," zei manlief nadat ik de monteur uitgeleide had gedaan.
"Dat is rouge," loog ik.
****
Geen opmerkingen:
Een reactie posten