Manlief gaf de voorkeur aan de bergroute, dus over de Apenijnen.
Het vermoeiende tunneltraject tussen Florence en Bologna stond nog op zijn netvlies. Dat was, via de autostrada, wel de snelste route - maar we hadden de tijd......dachten we.
Per slot was het nog geen 260 km.
De laatste nacht was slecht bevallen. Voor het eerst hoorden we hakken op een houten vloer boven ons en dat ging tot na twaalven door.
Echt uitgerust voelden we ons niet.
Gelukkig werd er een hand toegestoken voor de bagage. Om alles in die antieke lift te krijgen is wel een dingetje.
De auto werd keurig voorgereden. Die had vier dagen in een garage gestaan, €120,-
Greet was een beetje in de war. We moesten haar een paar keer opnieuw instellen.
Het begon met veel drukte, een maximale snelheid van 60 km en irritante scooters die ons continu wilden passeren.
Over 100 km deden we tweeënhalf uur.
De bergroute was uitgestorven. Ongezellig gebied.
Om twee uur arriveerden we bij het hotel in het oude stadsdeel.
Vierenhalf uur dus.
Enfin - hotel Rosa is weer totaal iets anders na het fancy "Palazzo hotel."
Maar alles is in de kamer aanwezig. ↓Uitzicht/locatie is fantastisch. En grappig om dit eens te zien.
Twee nachten is meer dan genoeg.
We maakten meteen een mooie wandeling. Twee wankele oudjes balanceerden over de eeuwenoude keien. Beiden hadden we ineens last van hoogtevrees. Zo bizar.
↕Hotel: bovenste verdiepng, middelste kamer.
↓Heiig en dus geen mooie vergezichten, maar dat is Rimini aan de Adriatische Zee.
Winkeltjes kijken.
In dit tax free staatje wemelt het van de souvenirswinkels. Zomers zal het hier volstromen met toeristen.
We zullen, voordat we overmorgen naar Verona rijden de tank volgooien.
Benzineprijs is nog geen €2,-
Ook is het de moeite waard om lekkere luchtjes te kopen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten