We hebben we stormachtige, onrustige nacht beleefd.
Het wiegen van de caravan bracht me niet in slaap, helaas.
Launceston was het doel van vandaag, zo'n 70 minuten rijden vanaf de camping.
Het is bank holiday weekend dus we vreesden wel een beetje de drukte, maar die kwamen ons juist tegemoet - richting kust.
De camping staat dit weekend vol, dat is zeker.
Onderweg kwamen we middenin de prachtige Bodmin Moors langs de Jamaica Inn
18e eeuwse smokkelaars en de gelijknamige roman van Daphne du Maurier (1907-1989), die hier daadwerkelijk logeerde, zijn voor altijd verbonden aan deze prachtige herberg.
Ik las het boek voor mijn Engelse lijst en zag de film.
Victoriaanse brievenbus↑
Blijkbaar had Daphne goede banden met het koninklijk huis.
Haar man was betrokken bij de bevrijding van ons land.↕
Op weg naar de bank werd ik bijna, door een, naar zijn weekend verlangende bestelauto, aangereden.
Expres.
En achteraf lachen..................
16e eeuwse kerk
Ja ja, die heb ik allemaal betreden.
Manlief bleef beneden.
↓En daarna de welverdiende "tea."
Dezelfde mooie, maar verradelijke, levengevaarlijke weg (op de heenweg kwamen we in een file terecht vanwege een akelig ongeluk).
Terug in St.Austell rijden we telkens langs dit zelf gemetselde muurtje.
Ik krijg er een giechels bij.
Conclusie over Launceston: "historical" city in verre staat van ontbinding met zeer onvriendelijke, ontevreden burgers.
********
Geen opmerkingen:
Een reactie posten