Jacky sprintte naar binnen en zette haar pootjes tegen de balie.
Bij English Heritage krijgt ze altijd een koekje. Het was maandag nog dat de man in Falmouth zei dat ze zo dol op honden waren.
Nou, deze mevrouw gaf niks.
Jacky begon ongeduldig te keffen maar dat hielp niets.
Ze beweerde dat het beleid veranderd was omdat er hondjes niet goed hadden gereageerd op de lekkernijen. Ik moest erg om deze smoes lachen.
Zeg dan gewoon dat je ze niet hebt.
Een bijzonder kasteel is het zeker en oud ook (1100).
Het heeft de vorm van een arena.
Vervolgens bezochten we het zeer toeristische, idyllische Polperro.
De geschiedenis van het oorspronkelijke vissersdorp gaat terug naar de 14e eeuw.
Je loopt door een openluchtmuseum..............met duizenden anderen.
Begin van het dorp met mooie villa's.
Ik zou hier wel in de winter willen lopen.
Voor wie geïnteresseerd is: er zijn volop 18e eeuwse cottages te huur.
Wij hebben buitengewoon genoten op een terras aan het haventje met prachtig uitzicht: stomverbaasd dat dat kon met zoveel toeristen. Het was lunchtijd, nota bene!
Het antwoord is: Britten kunnen geen geld meer uitgeven. Er was volop plek in cafés, restaurants en op de terrassen.
Het is te duur voor ze.
Geen mens te bespeuren in deze winkels vol lekkernijen.
↑Ze nemen hun eigen sandwiches mee en zoeken een gratis bankje op.
Zo is de situatie in dit land. Maar vandaag werd ik er extra met mijn neus op gedrukt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten