18 april, 2020

Crooswijk


Oostplein. 


De naaimachine is weer naar de berging.
Ik ga nu puzzelen. 


Rechts ligt Kralingen, links Crooswijk.
De Boezemweg scheidt beide wijken.

De taal in Crooswijk is Rotterdams.
Daar woonden vetkuiven in leren jassen die op buikschuivers reden. Veel vrouwen werkten in de Kralingse huishouding.
De knullen uit Crooswijk kwamen regelmatig Kralingers lastigvallen, vooral rond oud -en nieuw.
Etteren met vuurwerk en kerstbomen jatten.

Was er ergens ingebroken dan wees de vinger al snel richting Crooswijk.


Crooswijk was een echte volkswijk, waar in de jaren '60 ook veel gastarbeiders gingen wonen.
Zodoende verandere dit deel van de stad in een multiculti wijk. 


Anno 1914.
Alles eromheen is armoe. 


Voor de jongelui: School voor Gewoon Lager Onderwijs.


Algemene Begraafplaats Crooswijk.

Op deze zaterdag was het er druk.
Mensen stonden buiten te wachten, in plaats van binnen in de wachtruimte.
Ze liepen achter de twee auto's aan de begraafplaats op. 
In tegenstelling tot een crematie mag een begrafenis wel op de gebruikelijke manier plaatsvinden, mits er maar anderhalve meter aftstand gehouden wordt.


De contrasten in Crooswijk zijn groot.
Aan de ene kant van de straat dit.
Aan de andere kant dat.


De bouwstijlen, zo je daar van kunt spreken, zijn ongecontroleerd uit de grond gestampt.
Ik vind het een rommelige indruk maken. 


Na de Zaagmolenbrug was ik graag de Zaagmolenstraat, met zijn vooroorlogse huizen, ingelopen.
Maar deze populaire winkelstraat leek mij iets TE druk.


Dus wandelde ik langs de Zaagmolenkade. 


De voormalige Heineken brouwerij.


Ook in de Zwart Janstraat is volop werk voor de BOA's.
Tijd voor de plu.🌂☂☔


Ik stak over naar de Crooswijksekade en moest onder de paraplu.

Een leuke singel met rechts oude nieuwbouw en nieuwere nieuwbouw.
Aan de andere kant van het water grote vooroorlogse huizen. Dezelfde stijl als in Kralingen, maar een tonnetje goedkoper omdat het Crooswijk is.


Daarom wil ik geen boodschappen doen.
De karren worden wel netjes bacterievrij gespoten. 


Dit is het buurt achter de Goudsesingel.
Het complex maakt deel uit van het wederopbouwplan van Ir. Witteveen dat direct na het bombardement in 1940 is gemaakt.

Wellicht niet de mooiste bouwstijl, maar het heeft inmiddels wel de stempel "historisch" gekregen.


Toen ik nog boodschappen deed zette ik hier de auto neer (altijd plaats) en ging via de achterdeur de winkel binnen.
Nu is het een sluiproute, want aan de voorkant (hoofdingang Goudsesingel) staat een rij.


Niet alleen is deze auto minstens 15 jaar oud, ook betwijfel ik of er een 2020 sticker bijgeplakt zal worden. 

En thuis wachtte thee en ontbijtkoek met roomboter. 


Geen opmerkingen: