In tijden van nood worden we inventief.
Zo zaten we vanmorgen te ontbijten met onze kinderen elders in het land. Dankzij Facetime konden we bij elkaar aanschuiven.
Heel gezellig.
Mop had alleen interesse voor de warme croissants die zijn moeder op tafel zette. Eten is een uiterst belangrijke bezigheid voor het mannetje.
Om 10.28 uur verliet ik het huis.
Mijn doel was een rondje via de Erasmusbrug heen en de Willemsbrug terug.
Volg me vanuit uw luie stoel maar even.
(Excuus voor het tegenlicht)
De lachgasgasten hebben een andere plek gevonden: het parkeerterrein onder de Willemsbrug.
Ik probeerde de "drukke" paden te vermijden. Kwam ik lopers of fietsers tegen, dan strekte ik mijn arm zijwaarts.
Over dat schip blijf ik me verbazen.
Binnen een half uur was ik bij de Erasmusbrug.
Hier kwam toch een "grapjas" recht op mij af. "Knuffel, knuffel," riep hij - maar hij durfde niet aan mijn uitgestrekte hand te komen.
De camera in die hand had hem zomaar heel per ongeluk pijnlijk hard op het hoofd kunnen raken.
Het verste punt, zoals u kunt zien op de foto hieronder.
Het lijkt allemaal verder dan het is.
Op Zuid.
Maasbruggen, bekend vanwege de capitulatie (14 mei 1940)
Onbewust maakte ik toch een gelikte foto. 😊
Ontmoeting op afstand.
Willemsbrug.
Thuis na 70 minuten.
Tijd voor een dutje.
****
Geen opmerkingen:
Een reactie posten