Er hing een prijskaartje aan, maar dat was het dan ook dubbel en dwars waard.
Service en bediening waren uitstekend. Wat een sfeervol hotel in een statig pand aan de kust!
We waren er al vroeg, maar onze parkeerplaats was al met onze naam gemarkeerd. Zo attent!
En voor Jacky was er ook een bed, voerbakjes, treats, een speeltje en zelfs poepzakjes.
We hadden besloten haar tijdens het diner op de kamer te laten. Madam mag altijd mee en wij offeren ons dan op door in de bar te eten - maar ik wilde nu graag in die mooie eetzaal zitten.
Gelukkig hadden we aardige buren die ook gingen eten, maar haar wel hadden horen blaffen.
Verwende tante.
Ik was hier vorige week al geweest, maar wist toen niet in de kapel te komen.
Nu wel.
St Salvator Chapel 1450
St Andrews Cathedral 1158
Toeristen uit Verweggiestan stonden bij het graf van de familie Morris, maar hadden geen idee waarom het zo prominent aanwezig is.
Ik probeerde het uit te leggen.
Trouwens, er is geen stad waar we zoveel verschillende nationaliteiten zijn tegengekomen als hier in St. Andrews.
Tot aan Tasmanië toe.
Terug naar het hotel nam ik vanwege de kermis, die het hele centrum in beslag nam, de route binnendoor.
Zo leuk wanneer je dan onverwachte juweeltjes tegenkomt.
We aten heel gezellig in het hotelrestaurant met uitzicht op zee.
De Franse keuken zal zeker te min worden geacht door de Fransen, maar wij vonden het prima.
Wijn en kaas waren het beste!!
En de volgende ochtend stond er een ontbijtbuffet klaar waarna we meerder gerechten van het menu mochten kiezen.
Heel erg op de Amerikaanse gast geënt.
We lieten Jacky nog even uit op het strandje.
↕Ik wilde de lange bruggen in Dundee nog even op de plaat vastleggen.
Het was één nacht, maar wat hebben we genoten!
Alles was perfect: locatie, service, personeel, kamer, restaurant..........
Dit hotel houden we in de gaten want van St.Andrews kunnen wij nooit genoeg krijgen.
Jammer alleen dat de Amerikanen dit historische stadje overlopen. Zij leggen even makkelijk flappen van $1000,- neer als ze iets gedaan willen krijgen.
Daarom heb ik geen inkopen gedaan. Het was te gek, zo duur.
Stilletjes kwamen we terug op de camping. Wij hadden er echt geen weet van, maar de aardige assistent warden vertelde ons dat we de camping niet hadden mogen verlaten..........voor een nacht.
De manager is nogal een regelneuker.
En nu is het ook in Schotland heet, en dat zijn ze hier niet gewend.
Vrijdag naar Dunbar voor twee nachten.
Ja lezers, het einde van het Schotse avontuur komt in zicht.
**********
