We kijken terug op een zware week, vooral fysiek.
↑Maandag mochten we de Coronaprik halen in de Zeelandhallen.
Er moesten de nodige boodschappen gedaan worden en het leeghalen van de caravan, waar we een week voor nodig hadden, begon: dus naar de opslag.
's Avonds bij vriendin M. de post ophalen.
Inmiddels stonden we alleen op het veldje. Geen straf.
Dinsdag begon ik met het wassen van de zomerkleding. Wat een geluk dat ik de mogelijkheid had om drie machines te gebruiken.
En weer naar de opslag. Manlief haalde daar de fiets met lekke banden op die hij naar de fietsenmaker in Zoutelande bracht.
Woensdag naar Rotterdam:
Griepprik en bloedafname (groot onderzoek bij mij).
Even langs onze oude flat om koffie met de conciërge te drinken en bij te praten. Jacky was zo blij haar weer te zien.
Daarna bevolkingsonderzoek: mammografie.
En toen in Hillegersberg: recepten ophalen bij de apotheek en Beemsterkaas kopen.
Manlief kon niet meer op zijn voet staan. Had niets gevoeld vanwege neuropathie - maar nu toch vreselijk pijn, dus waarschijnlijk gekneusd/verzwikt.
Tutti opgehaald van de golf en 's avonds gezellig met elkaar gegeten bij de Italiaan.
Ik moest terugrijden naar Kortgene.
Doodmoe in bed en doodmoe vroeg opgestaan.
Vertrek uit Kortgene. Ik moest alles doen.
Manlief klaagde over zijn buik (had te vet gegeten) en kon nauwelijks lopen.
Dus moest ik de caravan leeghalen en schoonmaken. Ook nog twee wassen draaien, drogen en strijken - en de auto inpakken. Ik had het vertrek weten te rekken met een uur, maar later dan 12 uur mocht het niet worden.
Een ware uitputtingsslag.
Dramatisch was de rit naar de caravanstalling.
Manlief had de GPS ingesteld die ons dwars door het boerenland over smalle weggetjes leidden. Ik heb heel wat vloeken laten horen.
We logeerden een nacht in een hotel in Dishoek, tussen Vlissingen en Zoutelande - vlak naast de strandopgang.
Mensen zaten nog heerlijk te lunchen op het terras.
We lagen net een uur in bed (middagdut) toen de telefoon ging.
De keukenleverancier die al begon over levering. Hallo, het dak zat er nog niet eens op!
Dat was dus niet fijn wakker worden.
Dan maar lang onder de douche om te kunnen ontspannen.
Het eten was prima maar zeer prijzig.
Een gezellig familiehotel. Kamer/badkamer prima, maar wel gehorig.
Het ontbijtbuffet was prima.
Exact om 10 uur, wij waren bijna klaar - maar moesten de koffie nog opdrinken - werden we weggebonjourd.
Dat hebben we nog nooit meegemaakt: "ik ga uw tafel afruimen."
Echt erg onvriendelijk.
Ons huisje in Zoutelande waar we een half jaar zullen wonen mochten we al om 11 uur betrekken. Dat was fantastisch.
Het zag erg tip top uit!!
Toen begon het gesjouw en gesleep weer.
Naar de opslag en de auto volladen.
Morgen moeten we nog een keer.
Manlief haalde de gerepareerde fiets op en was zo verstandig een helm aan te schaffen.
Er is veel veranderd sinds wij tien jaar geleden voor het laatst op de fiets stapten.
Zoutelande staat dit weekend op zijn kop. Zo druk is het zelfs in de zomer niet.
Kustmarathonweekend
↓Editie.nl was er ook.
Terwijl er lange rijen vrouwen bij de wc's stonden die vervolgens koukleumend moesten wachten, zaten wij heerlijk aan de mosselen.
De pan ging schoon leeg.
En vrijdag is nog maar het begin.
Het wordt noodweer, dus afwachten hoe dit gaat verlopen.
