28 februari, 2015

Zes-tig

 
Vanmorgen werd ik om half zes wakker.
 
In 1961 kroop ik om half zes tussen mijn slapende ouders in en bleef tot half acht doodstil liggen. Wachtend op mijn oudere broer -en zusjes. Wachtend op de kadootjes.
Het was een belangrijke verjaardag: ik werd zes en mocht naar de grote school.
 
Toen ik zes was vond ik mensen van zestig oud. Bejaard.
 
Vanmorgen werd ik om half zes wakker.
Ik moest plassen.
******

26 februari, 2015

Stofzuigerschouder

 
Kent u die uitdrukking?
Stofzuigerschouder.
 
P. zeult twee keer per week met dit ding door het huis.
Zuigen....ho maar. Het lichtste pluisje blijft liggen op die dikke vloerbedekking, die ook in de badkamer ligt.
Lekker hygiënisch, mensen.
 
 
We kregen een email van de makelaar, naar aanleiding van mijn klacht over de donderende wasmachine.
 
We gooiden hem volgens de reparateur te vol, zo antwoordde ze.
Ik knapte.
TE VOL??
 
We gaan met grote ladingen naar het kantoor van de conciërge (hij verdient het niet manager genoemd te worden) waar een grotere machine staat en betalen daar $2,- voor.
 
Zo ook vandaag.
Er kon nauwelijks een "good morning" vanaf.
 
Mijnheer werd volledig in beslag genomen door zijn iPhone en reageerde geërgerd:
"Why don't you do your laundry in your condo?"
 
Van het kastje naar de muur.
Het houdt lijf en gemoederen in beweging.
****

25 februari, 2015

Geen beeld

 
We zagen het twintig minuten aan, maar de dikke zeemist bleef.
Het werd alleen maar erger.

 
Ziet u die zwarte stip?
Het zit niet op de lens. Waarschijnlijk is het een vuiltje op de sensor waar ik niet bij kan.
 
De dag aan het strand konden we vergeten.
 
We gingen naar Best Buy.
"U bent de camera eerst drie tot vijf dagen kwijt voor de diagnose en dan nog eens....."
 
Camera en ik zijn onafscheidelijk.
Waar ik ga gaat mijn camera.
 
Maar ik weet ook dat hij een dure reparatie niet meer waard is.
En dus lieten wij het oog vallen op tijdelijke Nikons, Canons en andere bekende merken.
 
Schappelijke prijzen, zeker. Zo rond de $100,-
P. wilde er al één kopen. "Voor je verjaardag."
'Nee, mijn ervaring is dat Best Buy niet vanzelfsprekend Cheap Buy is.'
 
Walmart is zeker niet onze favoriete superstore....maar er stonden wel een paar camera's die we ook bij Best Buy hadden gezien - voor de helft van de prijs.
 
Ik zocht deze Canon uit: $67,- ($30,- afgeprijsd) uit.
Helaas...............niet meer voorradig.
 
"Mag ik dit showmodel?"
"Alleen als het een clearance is," zei de manager van de afdeling.
En dat was het.
 
Ze haalde hem voor mij van de standaard af.
Mijn SD-card paste er gelukkig in en er kwam ook nog een batterij oplader bij.
 
Daar kon ik mij geen buil aan vallen.
 
Manlief rekende af.
Huh?!!! $53,-
 
Ik kreeg nog eens extra korting omdat het een display model was.
 
Vandaag schijnt de zon.
We gaan naar het strand.
 

24 februari, 2015

Film met een boodschap

 
Dit waren de grootste kanshebbers, zo werd mij verzekerd.
 
Bij "Birdman" viel manlief na tien minuten in slaap.
"Ik snap er helemaal niets van." *Snurk*
 
Hij bleek niet de enige, zo hoorde ik vanmorgen in meerdere "morning shows."
 
"Boyhood" vond ik veel beter te verteren.
Het is meer een docusoap die, met onderbrekingen, in twaalf jaar werd opgenomen.
Heel bijzonder.
 
Oscar Night was ook slaapverwekkend.
Vorig jaar wist Ellen Degeneres er een vermakelijke avond van te maken.
Zondag was het saai.
 
Terug naar de films.
Vorig jaar zag ik bijna alle genomineerde films.
 
Dallas Buyers Club was veruit onze favoriet.
De trend van films met een boodschap is afgelopen jaar doorgezet.
Een beetje TE als het aan mij ligt.
 
Zwaarmoedig leek het keurmerk dit jaar.
 
Ik wil graag ook vermaakt worden.
 
ALS, Alzheimer, homofobie, rassendiscriminatie, depressie......
we hebben er dagelijks mee te maken.
 
Ik ga er niet voor naar de bioscoop.
****

21 februari, 2015

Een beetje warmer

 
 
Kun je het geloven? Drie weken Naples en nog niet op de pier geweest.
 
 
Een varende villa uit het belastingparadijs Georgetown
die
zich van dit bord niets aantrekt. 

 
Op het strandje aan de overkant is het nog steeds niet echt druk.
En, in tegenstelling tot Lowdermilk, kun je er kilometers lopen.
Wat ik dus ook deed.

20 februari, 2015

crISis

 
Bij de Zeeuwse boerin haal ik tien kersverse eitjes voor €2,-
Bij Publix betaal ik $6,99 voor een doos (12 stuks) goede eieren.
Gezond eten is duur in de VS.
Michelle Obama wil dat de Amerikaan gezonder gaat eten. Zij heeft geen idee waar ze over praat.
 
Het lijkt als de dag van gisteren dat ik dit soort blogjes schreef.
 
Kort nadat wij onze condo verkocht hadden viel de VS in een enorm economisch gat.
Het kostte zeven jaren eer ze daar uitgeklommen waren, maar nu is het dan toch echt zover.
 
Je hoeft geen economie gestudeerd te hebben om te zien dat het dit land weer goed gaat.
Laat ik maar eerlijk zeggen dat ik, als Europese consument, geprofiteerd heb van die depressie.
De dollar stond laag en de toeristenindustrie had het zwaar te verduren.
 
De wereld heeft er sinds de jaren 30/40 niet zo angstaanjagend uitgezien en toch beweert men dat de crisis voorbij is.
 
 
Op mijn tien minuten durende fietstocht naar de supermarkt kwam ik langs kavels waar nieuw gebouwd werd.
 
Ik probeerde mij ernstig te herinneren wat er vorig jaar nog stond, maar ik wist het niet meer.
 
Amerikanen gaan hier rigoureus te werk. Ze kopen een gemeubileerd huis en breken dat af.
Het is natuurlijk geweldig voor de werkgelegenheid.
 
 
Oeps - toch nog een "for sale" bord in de tuin van een, wat wij Golden Girls house noemen.
Volgend jaar staat dit huis er niet meer.
 
The Golden Girls zijn op één na allemaal dood.
 
Daar zijn nu The Naples Housewives voor in de plaats gekomen.
 

19 februari, 2015

Uitwaaien

 
Het is vier uur en wij zitten een kopje thee te drinken.
Warme thee, geen ice tea.
 
Windkracht 5 en de Amerikanen blijven ver van het strand.
Wij gaan in Zeeland dan heerlijk met de hond wandelen, maar hier vinden ze dat te gevaarlijk.
 
Planten en bomen worden ingepakt. 

 
Wij lopen achter onze schaduw aan naar Venetian Village: een verzameling restaurants, galeries en boetiekjes aan het water. 

 
Vanaf zaterdag weer warmere berichten.
****

17 februari, 2015

Heimee

 
 
We zijn nu twee weken in Naples, maar ons Lowdermilk strand hebben we nog niet gezien.
Vervelende omstandigheden en koud weer zijn daar de oorzaak van.
 
Er is strand aan de overkant van de straat, maar wij missen Lowdermilk.
P. reed vanmorgen om half tien met de strandspullen vooruit. Ik kwam op de fiets achter hem aan.
 
Om tien uur was het parkeerterrein al vol. Een file auto's bleef tevergeefs rondjes rijden.

 
Op deze Presidents Day kwamen we veel oude bekenden tegen.

 
Mutti en de Oberstrandführer.
Het vissertje.
 
 
Een zoekende helicopter.
De vlag ging uit.
 
 
Wij zaten op onze oude stek, ver weg van de drukte.
 
 
In de chickee bar stond een lange rij voor een hot dog of hamburger.
 
 
Het was zo'n dag waar je in Nederland zomers van droomt.
****

16 februari, 2015

Nederland(er)s in Naples


 
Ja, kroepoek.
The Asian Shop verkoopt het.
Maar Haagse Hopjes? Zou een Amerikaan dat wel kunnen uitspreken?

 
Toeval bestaat niet, El.
Ik weet het niet, maar dat hoor ik nou eenmaal vaak.
 
Vorig jaar reageerde een oud-schoolgenoot, die in de VS woont, op Facebook:
 
"Ben jij in Naples? Ik ben daar over twee weken. Mijn moeder overwintert er."
 
We spraken wat af.
 
>>Ik had M., die een paar jaar ouder is en van mijn bestaan niet afwist tot Facebook, zeker meer dan veertig jaar niet gezien.<<
 
Tijdens de lunch met zijn moeder en echtgenote haalden we gemeenschappelijke herinneringen op aan school en Rotterdam.
Dat verstevigde de band alleen maar.
 
Vandaag waren wij te gast bij zijn moeder. Wat hebben we heerlijk en gezellig gebruncht op het terras van haar club!
 
 
Over twee weken komt M. weer deze kant op.
 
Naples (geografische afstand van Rotterdam: 7503.13 kilometer), Facebook en een beetje toeval?
 
Laten we er maar een jaarlijkse happening van maken.
*****