31 januari, 2011

Shit


Wij hebben nog nooit een rental door een wasstraat gereden - maar hier kunnen we niet vier weken in blijven rijden.

Shit happens - ook onder een torenhoge palm.
****

Een dagje naar 't strand

Staan jullie op bevroren water?

De burgemeester van Chicago roept de noodtoestand in zijn stad uit. Het noorden van de VS heeft te maken met ongekend noodweer dat alles plat legt.

Het eerste wat ik doe wanneer we (na een jaar) op het strand van Naples komen is mijn voeten in de heerlijke Golf van Mexico zetten. 

Ik probeer mijn nieuwe fototoestel op alle manieren uit.
Ook met felle zon tegen.

Wat een feest om op de eerste stranddag al dolfijnen te zien.

Het zal hen een zorg zijn welke goedbetalende baantjes onze voormalige premier heeft gekregen.

Zij azen alleen maar op dikke sandwiches en zullen tot de conclusie komen dat de boterhammen niet meer zo heel erg dik belegd zijn.
*************

30 januari, 2011

Huidprotectie


"You can leave your hat on."
****************

Shoppen


Mijn shorts zijn thuis gebleven.
Ze zakten over mijn billen af. Het gevolg van tien kilo afvallen.
Hetzelfde gold voor mijn badpak.

Het is absoluut shortsweer, dus ik moest wat....

Gelukkig heeft mijn favoriete damesklerenmodezaak Bealls in het weekend altijd supersales.

Je ziet door de bomen het bos niet - maar uiteindelijk vond ik twee bermuda's van Gloria Vanderbilt voor $57,-

Dan is het even aansluiten in de rij gretige koopsters, die winkelwagentjes nodig hebben voor hun aankopen.

En vandaag?
Vandaag gaan ze terug naar Bealls om alles te ruilen en weer een karretje vol te gooien.

Ook een manier van tijdverdrijf.
***************************

Schrikken


Wij herinneren ons de tijd (1991) dat een gallon benzine nog geen dollar kostte.

De Chinezen hebben de VS overgenomen en dat voelen de Amerikanen in hun portemonnaie.
************************

29 januari, 2011

Aan/van boord

*************************************
Toen we eenmaal in het vliegtuig zaten en ons glaasje bubbels naast ons stond konden we relaxen en dat hele ESTA gedoe loslaten.

Wat we echter niet wisten is dat we geen groene visa meer hoeven in te vullen. U weet wel: die waar de vraag op staat of je in 1933 een nazi was. In feite dezelfde vragen die je al beantwoord hebt voor de “mag ik alsjeblieft het land in” aanvraag – oftewel ESTA.

Ik kreeg alleen een douaneformulier en vroeg lichtelijk verbaasd aan de stewardess of we geen groene visa nodig hadden. Misschien dom, maar ook op domme vragen verwacht ik een gewoon antwoord.
Snibbig reageerde ze: “mevrouw – weet u hoelang ik dit werk al doe?”

Ik herhaalde mijn vraag en weer kreeg ik (ondersteund door een minachtend glimlachje) hetzelfde antwoord: “mevrouw – weet u hoelang ik dit werk al doe?”
Er kwam geen antwoord op mijn vraag.

Integendeel. Zodra ik mijn mond opendeed viel ze me in de rede met “mevrouw – weet u hoelang ik dit werk al doe?”
Toen greep P. in en overstemde haar. “Vorig jaar hebben we anders foute formulieren gekregen, wat ons veel ellende heeft bezorgd bij immigration en wat Delta uiteindelijk $500,- aan vouchers heeft gekost.”

Ze leek in te binden en zei dat dit zo goed was. Het moet vast en zeker een KLM-bitch zijn geweest. Die onmiskenbare hooghartigheid……

Na de lunch gingen de lichten uit en de raampjes werden geblindeerd. In de Business Class betekent dat: STILTE.
Echter - voor ons zaten twee dames aan een stuk door te tetteren.
Oordopjes haalden niets uit.

Dus vroeg ik vriendelijk aan de purser of zij de dames wilden vragen iets zachter te praten.
Nee dat deed ze niet.
“The ladies are difficult,” zei ze. Ze had ze meer aan boord gehad en het was blijkbaar een moeilijk te benaderen stel.
De purser was niet te vermurwen. “You’ll have to approach them yourself.”
 Ik vond het belachelijk.
Maar toen ik terugliep naar mijn stoel vroeg ik het vriendelijk aan ze: “can you lower your voices, please. We’re trying to get some sleep.”

Ze excuseerden zich meteen en hadden geen idee dat hun stemgeluid boven de motoren uitkwam.
Het kon dus wel.

Nadat we het vliegtuig in Atlanta verlaten hadden troffen we een van de kwebbels. Ze knikte vriendelijk en verontschuldigde zich nogmaals met “sorry we disturbed you.”

Gelukkig liep alles gesmeerd bij de immigration. Mijn vingerafdrukken waren niet belangrijk genoeg – we mochten zo doorlopen.
Welcome to America kan er nog steeds niet af. Dat riepen wij dan maar vrolijk tegen elkaar.

Nu is het zo dat je, wanneer je een doorvlucht hebt, nog een keer door de security moet.
In de VS houdt dat “strippen” in. Je gaat vrijwel naakt door het poortje waarachter een zwarte Hulk met handschoenen zich staat te verkneukelen om je te fouilleren.

Op naar terminal B met de shuttle.
“Schat, waar is je vest?”

P. keek geschrokken naar zijn blote armen en slaakte een keiharde GVD. Hij wist gelukkig zelf de weg terug naar de security te vinden – daar waar hij zich had moeten uitkleden.

Inmiddels zijn we op onze eindbestemming (Naples, Florida), zijn de koffers uitgepakt, heb ik al wat boodschappen gedaan en ruik ik naar......
Laat ik daar maar niet over uitwijden.

Vergeef mij eventuele fouten. Mijn redacteur slaapt inmiddels.

Het is 3.30 Nederlandse tijd.
Twintig uur geleden stond ik onder de douche in het Novotel.
************************************************************

28 januari, 2011

Stressport

*******************************
Snel, op de valreep een blogje doen - terwijl de zweetdruppels op het toetsenbord vallen.

Godzijdank waren we, zoals gebruikelijk, te vroeg op het vliegveld (Zaventem).

De security ('t vragenuurtje) is hier bij de incheckbalie, wat erg prettig is. Ook prettig is het vriendelijke, behulpzame personeel.
En dat hadden we nodig, want P's ESTA bleek niet goed te zijn.

Ik had ze onlangs vernieuwd en twijfelde al bij het invullen van het paspoortnummer.
??????
Dat zit zo: ik kon wis en waarachtig niet zien of er een 0 of een O stond. Ja, als ik het hier typ lijkt dat duidelijk, maar op het paspoort is het dat absoluut niet. Ik gokte de O - en naar nu bleek was dat een misgok.

Okay, ik werd ingecheckt maar toen moesten we voor P. opnieuw ESTA aanvragen in het internetcafĂ© - een verdieping lager.

Wat een zegen dat dit hier gebeurde en niet op Schiphol. Met bevende handen vroeg ik opnieuw toegang tot de VS aan - bang dat ik door de stress weer fouten zou maken.

P. zat stilletjes naast me, blij dat ik het voor hem deed. Het internetcafé was helemaal ingesteld op "slachtoffers of sufferds" als wij en we werden enorm geholpen.

Ja, ik kan en wil Zaventem echt aanbevelen. Het is een modern, schoon, rustig, goed uitgerust vliegveld.

Nu maar hopen dat we op tijd in Atlanta aankomen en zonder te stressen onze connectie halen. Vooralsnog liggen we een half uur achter op schema.

Ik groet jullie en ben over zo'n dertig uur terug op het scherm.
*******************************************************************************

27 januari, 2011

Mooi meegenomen

*********************************************
P. was niet blij met de grote koffers (voor vier weken VS) die ik weliswaar niet tot de rand toe had gevuld.
Ze waren toch behoorlijk zwaar.
De vraag die dan ook iedere keer opdoemt: "wat neem jij in godsnaam allemaal mee?"

Ik geef er al niets eens meer antwoord op. Aangezien ik de pakkert ben, weet ik wat er zwaar weegt.
Dat zijn niet mijn kleren.
Dat zijn zijn tekenspullen, flessen lensvloeistof en alle opladers.

Ons huis lieten we in goede handen achter. Vrienden wilden ook wel eens een maandje bruisend leven proberen.

Vanmorgen haalde P. de huurauto op bij Europacar. Het was absoluut de goedkoopste optie voor Brussel Airport.
Trein, taxi en lang parkeren waren veel duurdere alternatieven.

De auto zou €130,- kosten.
Omdat er een Belgische auto in Rotterdam stond die terug moest - kregen we maar liefst vijftig procent korting. €65,- voor een Mercedes Benz (de zwabber namen we op de koop toe) met automaat.
Mooi meegenomen.

Inmiddels hebben we onze intrek in een gerenoveerd Novotel (op het vliegveld) genomen.
De kamer (€ 75,-) was vooruitbetaald is functioneel en volgens de laatste trend opgepimpt.
Mooi meegenomen.

Minder waren de remsporen die de vorige gast op de wc had achtergelaten.
Die had hij mee mogen nemen.
Gelukkig was het kamermeisje nog op de verdieping aan het werk.

Tja, en het eten?
Het zag er prachtig uit. A la carte of het "over sauzed" buffet - het smaakte naar hotelvoer.
Dus naar niets.

Het toetje (volgens P. smaakt het naar cocos) heb ik maar mee naar de kamer genomen: voor het geval ik vannacht honger krijg.

Mooi meegenomen.
*****************************

25 januari, 2011

Getekend


Hoe zat het ook al weer? 

Drie jaar geleden ontdekte P. een wondje op de linkerflank van zijn neus, vlak onder zijn oog. Het wondje ging dicht, maar sprong na een paar dagen weer open.

"Het is mijn leesbril," zei hij.

Daar leek het inderdaad op, dus kochten we een nieuwe bril die geen moeten maakte.

Desondanks kwam het kraterachtige wondje telkens terug. Tijdens een reguliere bloeddrukcontrole liet P. terloops dit irritante plekje zien.

De diagnose van de huisarts klonk angstaanjagend: Basaalcelcarcinoom.
Zo'n onbenullig wondje.......... huidkanker?
*****
Goed, we zijn drie jaar verder en P. is een aantal littekens rijker.

Vandaag haalde ik de laatste plakkertjes van de gapende wond, het gevolg van een vierde (diepe) ingreep.
Helaas was de uitslag van de biopsie weer niet goed.


Kwaadaardige huidkanker manifesteert zich ogenschijnlijk onschuldig.

Ik ontzeg niemand de zon. Zelf zit ik er maar al te graag in.

Maar de gewaarschuwd mens.......
Bespeur je een "oneffenheidje" dat niet vanzelf verdwijnt, laat het dan even aan de huisarts zien.

Tja, arme P. - ik vrees dat het litteken nog wel een staartje zal krijgen.
*****************************

24 januari, 2011

Wat vindt Arnold ervan?


Binnenkort moet de Nederlandse regering een besluit nemen over het sturen van zogenaamde politie-opleiders naar Kunduz (Afghanistan).

Ik ben van het begin af aan tegen Nederlandse bemoeienissen in Afghanistan geweest. Temeer we blindelings achter de Amerikanen aanholden.
Maar ik heb makkelijk praten vanuit mijn warme appartement in het vredige Rotterdam.

Als het om Afghanistan gaat raadpleeg ik onze correspondent ter plaatse.
Iemand voor wie ik grote bewondering heb. Hij zet zijn leven op het spel om ons van informatie te voorzien.

Wat vindt Arnold Karskens ervan?

Dat vraagt zich vandaag ook de Tweede Kamer af.
**********************

FototoestEllen


Deze fantastische camera heb ik nu bijna zeven jaar. Het was in 2003 beste camera van het jaar.
Ik heb er ontelbare herinneringen mee geschoten en hoop dat nog lang te doen.

We gaan binnenkort naar Florida en ik wilde dolgraag een cameraatje dat in mijn handtas, of zelfs broekzak past.
Mijn echtgenoot is een brave tassendrager - maar ik wil 24/7 kunnen fotograferen.

Dus komt mijn verjaardag dit jaar een maand vroeger en mocht ik vanmiddag van P. een toestelletje gaan uitzoeken.
Ik had op internet naar de beste digitale camera's gezocht.
Weer scoorde Panasonic hoog.

Voor goede informatie, grote sortering en lage prijzen ga je naar FOKA op de Oostzeedijk.
Maar tegen "er staan nog honderd wachtenden voor u" kon ik niet op.
Daarom keerde ik onverrichter zake terug naar huis.

Het gaat slecht in Nederland.


FOKA sluit om vijf uur, dus liep ik er om kwart voor vijf naar binnen.
Er was geen klant meer te bekennen.
Om vijf uur stond ik met mijn elektronische hebbedingetje buiten.

Het is echt een geweldig cameraatje met precies dezelfde functies en bediening als zijn grotere broer.

Er wordt mij weleens gevraagd waarom ik nooit naar Mediamarkt ga.
Soms loop ik er binnen en koop batterijen of printpapier, mits in de aanbieding.
Ik vind het een chaotische, slecht toegankelijke winkel - waar het niet prettig winkelen is.

Mediamarkt is al lang niet meer de goedkoopste in 010 en mist de knowhow die winkels als FOKA wel hebben.

Ook FOKA is onder de prijzen van Mediamart gedoken.

Vandaar die honderd wachtenden voor u.
************************

22 januari, 2011

Hoger Onderwijs

************************************************
Twee columnisten die, geheel op eigen wijze, over hetzelfde onderwerp schrijven.

Kiezen door THEODOR HOLMAN in HET PAROOL

Als ik nu moest kiezen tussen de JSF en het hoger onderwijs, koos ik voor het hoger onderwijs. Als ik nu moest kiezen tussen kunstsubsidies en het hoger onderwijs, koos ik voor het hoger onderwijs. Als ik nu moest kiezen tussen ontwikkelingshulp of het hoger onderwijs, koos ik voor het hoger onderwijs. Als ik nu moest kiezen tussen de missie naar Afghanistan en het hoger onderwijs, koos ik voor het hoger onderwijs.

Maar ja, nu de taboe's.

Stel, ik heb een miljoen en de vraag is: geef je die aan iemand om Brandon te verzorgen of geef je die aan een talentvolle student die daarmee baanbrekend kankeronderzoek kan verrichten, met het risico dat dat onderzoek mislukt? Ik zou dat kankeronderzoek laten doen.

Stel, ik heb twee onderzoeken waartussen ik moet kiezen: een onderzoek dat Brandon (en mensen als Brandon) zeker een menswaardiger bestaan zou geven, en een onderzoek dat de kans verkleint hart- en vaatziekten te krijgen. Welk onderzoek zou ik dan steunen? Ja, toch dat hart- en vaatziektenonderzoek.
Welke ziekten zou ik allemaal de voorrang geven voordat ik aan Brandon toekwam? Ik zou onderzoek naar astma voor laten gaan, naar suikerziekte, naar maag- en darmkwalen, naar - ik noem maar wat - hersenbloedingen en erfelijke aandoeningen.

Geld dat bestemd is voor onderzoek naar de genezende werking van hypnose of naar wat alternatieve therapieën aan de genezing van depressies toevoegen, zou ik gebruiken voor onderzoek naar de manier waarop we Brandon een menswaardiger bestaan kunnen geven. Net als het geld dat op universiteiten wordt gebruikt voor de studies sociologie, psychiatrie en zeker ook theologie. Zouden Brandon en consorten een menswaardiger bestaan krijgen als we alle subsidies aan multiculturele instellingen naar Brandon en de zijnen sluizen?

Laten we een stapje verder gaan. Stel dat de knapste koppen - medici, pedagogen, psychologen - na jarenlange studie oordelen dat het beter is Brandon menswaardig te laten sterven, omdat hij anders 'geen leven' heeft, en dat u hem vastgeketend kunt houden.

Wat zou u dan doen?

*********************************************************

Hoger onderwijs is geen luxe en mag best kwieker door MARC CHAVANNES in NRC HANDELSBLAD

Duizenden studenten op het Malieveld, honderden hoogleraren in toga langs de Hofvijver, het hoger onderwijs wilde vrijdag een signaal geven dat bezuinigen echt ergens anders moet. Wáár zeiden de demonstranten zij er niet bij. De kenniseconomie, onze gemeenschappelijke toekomst, daar ging het om.

Ook de Tweede Kamer wil graag dat Nederland bij de ‘top vijf kenniseconomieĂ«n’ hoort. In een spoeddebat werd staatssecretaris Zijlstra daar bij voortduring aan herinnerd. Hij sprak het niet tegen. Waarom zou hij ook? Niemand kan het begrip helder definiĂ«ren. Meten is er dus niet bij. Laat staan weten.

Een vrijblijvend punt aan de horizon maakt ieder debat heldhaftig zonder dat iemand hoeft te kiezen. Dat gaf oppositie en regering(sfracties) de gelegenheid tegenover elkaar te staan over de centen. Het kabinet wil het hoger onderwijs een ‘kwaliteitsimpuls’ geven, maar komt binnenkort met een wetsontwerp dat langstudeerders Ă©n de universiteit of hogeschool waar zij staan ingeschreven financieel straft.

De opbrengst is al voor 2012 tot en met 2015 voor 370 miljoen per jaar ingeboekt. Het kabinet zegt dat het niet bezuinigt op onderwijs, dat het alleen het geld aan de treuzelaars onttrekt om het weer te investeren in verbetering van het onderwijs. De staatssecretaris moest dinsdag toegeven dat dat terugploegen de eerstkomende jaren achterblijft.

Het lijkt een beetje op de 3000 politiemensen die er bij zouden komen door ze niet weg te bezuinigen. Minister Opstelten moest die verbale illusie na lang gedraal intrekken. Zijlstra gaf het maar direct toe. Dat hielp de studenten, hoogleraren en bestuurders om warm te lopen richting Binnenhof. Meestal kan zo’n samenloop van geleerden en enigszins geleerden niet aangeven hoe de toekomst van hoger onderwijs en onderzoek er wel uit moet zien. Gisteren was dat anders.
Lees verder
******************************

Kus des doods

*************************************
Vrouw bijna genekt door verlammende zuigzoen

WELLINGTON (ANP) - Een zuigzoen is een Nieuw-Zeelandse vrouw bijna fataal geworden. Door een hartaanval, die werd veroorzaakt door de zuigzoen, is ze tijdelijk deels verlamd geraakt. Dat schrijven doktoren vrijdag in het vakblad New Zealand Medical Journal.
De 44-jarige vrouw zat tv te kijken, toen ze bemerkte dat ze haar linkerarm niet meer kon bewegen. In het ziekenhuis bleek dat ze een lichte hartaanval had gehad. Artsen hadden in eerste instantie geen idee wat de oorzaak daarvan was, totdat ze een zuigzoen in de nek van de vrouw zagen.
Door de zuigkracht van de liefkozing was een bloedprop in de ader onder de huid van de vrouw ontstaan. Die prop kwam los en belandde in haar hart, waardoor de vrouw een hartaanval kreeg. Vrouw bijna genekt door verlammende zuigzoen........................  lees verder

Toen ik dit las kwam de volgende vraag onmiddellijk bij mij op:

"Zou er weleens iemand gestikt zijn in een tongzoen?"
****************************************************************************

21 januari, 2011

Fourth opinion


Het zal in 2001 zijn geweest dat ik mijn Dupuytren-handen aan een chirurg in Leeuwarden liet zien.
"Niets aan doen," was zijn advies. "Zeker niet als je er geen last van hebt en je ringvinger nog kunt strekken."

Een paar jaar later liet ik ze, in het kader van mijn zwakke pezen, aan een orthopeed zien.
"Als je er geen last van hebt en geen kromme vingers hebt, zal er geen plastisch chirurg iets aan doen. Lekker laten zitten, want Dupuytren komt vaak terug."

Deze zomer werd P. aan huidkanker geopereerd en toevallig liet ik mijn hand aan een medewerkster van de kliniek zien.

"Oh, ja. Dat doen wij hier. Ik kan u inplannen, hoor. Zal ik een afspraak voor u maken?"

"Uh, nou ik weet niet of mijn verzekering dat wel dekt. Ik moet eerst mijn huisarts raadplegen."

"Maar zal ik met u vast een afspraak voor een consult maken?"

Ik vond de gretigheid iets te, maar ging er toch mee akkoord.
Verder dan een intakegesprek met de plastisch chirurg is het niet gekomen. Ik heb op 1 september jongstleden bericht over wat ik in de krant las.
De gretigheid werd mij ineens duidelijk.

Vandaag is mijn hand voor de vierde keer door een plastisch chirurg in het St. Fransiscus Gasthuis onderzocht.
Een operatie werd mij ten zeerste afgeraden.
Weer.
En weer om dezelfde reden + de gevolgen van een ingreep kunnen erger zijn dan de huidige conditie van de hand.

Niets aan de hand, dus.
******************

Gezien


In Wankel Evenwicht.

met o.a. Porgy Franssen, Nettie Blanken, Anneke Blok

Agnes en Tobias redden het samen allemaal net, maar door alle onverwachte gasten wordt hun wankele evenwicht grondig verstoord. We herkennen veel elementen uit Virginia Woolf, zoals haat en nijd, grimmige humor en veel drank, maar door de onverklaarbare angsten van Harry en Edna krijgt dit stuk een wonderschone extra lading. De regie is van Wannie de Wijn, die na de recente regies van zijn eigen stukken met liefde zijn favoriete Albee op het toneel zet.

*******************

Het knalt, zwiept en sleept mee . Anneke Blok.. geweldig. Porgy Franssen prachtig in zijn wanhopige spel. (NRC Handelsblad)

…een genot om naar te kijken. (De Telegraaf)

Nadruk ligt op het spel van de uitstekende cast. (De Volkskrant)

Sterk is Porgy Franssen.. het is genieten van Anneke Blok als de vet aangezette zuipende zus, en Blanken die als onverbiddelijke leuterkous soms droogkomisch uit de hoek komt, toch is het Franssen die met zijn spel ook ontroering teweegbrengt. (Het Parool) 

Geen wankel moment kunnen bekennen in deze zeer evenwichtige uitvoering (Vertelsels)
***************************

20 januari, 2011

Afblijven!!


Morgen mogen de hechtingen eruit.

Gisteren zat er een plakkertje naast de linkerwenkbrauw los.
Dat irriteerde, dus trok P. het eraf - geheel tegen de orders van de plastisch chirurg in.

Dat plakkertje had geen functie, volgens P.

Vanavond, tijdens de nazit in de lounge van de schouwburg, zag ik een grote haar voor zijn linkeroog (ook op de foto duidelijk waarneembaar).

"Waar komt die ineens vandaan?"

"Haal maar weg, zei hij." "Irriteert me."

Ik doe dat soort dingen met graagte en dus gaf ik er een stevig ruk aan...............

(P. lag met zijn neus op de bar)

..........................het bleek hechtingsdraad te zijn.

De functie van dat plakkertje is ons ineens heel duidelijk.
********************

SmartRap


Ali B., Kleine Viezerik (what's in a name) en Willeke Alberti. Met geen van drieĂ«n heb ik iets.

Toch zag ik gisteren een leuk programma, waar ik graag positieve ruchtbaarheid aan geef. Die Ali B. bleek een "vette" gast met een beschaafde inborst.


Willeke moest een rapnummer van Kleine Viezerik in haar stijl vertolken. De rappers moesten het omgekeerde doen met "Telkens weer" - de tearjerker van Alberti.

Niet alleen waren de rappers beter, naast de tranen kreeg ik ook koude rillingen toen ik de rapversie van "Telkens weer" hoorde. En dat is positief bedoeld.

Want normaliter loop ik niet rap warm voor een rap.
*******************

19 januari, 2011

Kokker-ellen (27) Parsnips


Onze Engelse gastheren schotelden ons met de kerst een ons onbekende groente voor: "parsnips."
Parsnips?
Nooit van gehoord.

En dus begon het gissen.

De smaak is intens, aromatisch en enigszins zoet en ligt tussen de smaak van wortel en knolselderij in. 
"Knolletjes?" P. deed ook een duit in het zakje.

Vriend S. pakte zijn iPhone en ging zoeken.
Pastinaak.
Het was de ouderwetse groente pastinaak die een revival beleeft.

Overal kom ik de wortelachtige, op rettich lijkende, tegen.

Pastinaak is lekker, mits niet overcooked. 
Pastinaak kan rauw, gestoofd en gekookt gegeten worden.

Kies stevige, harde wortels. Zachte wortels zijn al wat ouder, maar nog wel geschikt voor puree of soep.

Receptje:
Chips van pastinaak uit de wok
Tussendoortje voor 2 personen
Bereidingstijd: 10 minuten
Ingrediënten
•1 kleine pastinaak
•ca. 3 dl olie of zonnebloemolie
•zeezout of kruidenzout


Bereidingswijze:
Boen de pastinaak goed schoon (of schil deze dun met een dunschiller). Schaaf ze met een Japanse mandoline of groenteschaaf in flinterdunne plakjes. Dep ze goed droog met keukenpapier. Verhit de olie in de wok tot ca. 160 graden C. Frituur de groente in kleine porties telkens ca. 4 minuten. Als de olie niet meer bruist is de chips krokant. Laat ze uitlekken op keukenpapier en bestrooi ze met zout.
***********************

18 januari, 2011

Been min hakker


De een gaat (met tegenzin). De ander blijft (tegen beter weten in).

Typerend voor de situatie bij Feyenoord.
Het gaat niet goed met de club uit Rotterdam-Zuid. Er moet iets gebeuren, maar dat mag geen geld kosten.  Don Leo's contract was aan verlenging toe. Mooie kans om hem - zonder verdere onkosten - te wippen.

Beenhakker wil eigenlijk niet. "Iedere dag golfen gaat vervelen," zo zei hij (boos).
Ik dacht meteen aan mijn blogje zoekende van vorige week. 

Compassie voel ik geenszins.
Beenhakker, die er altijd prat op ging een Feyenoordhart te hebben, verruilde in 2000 De Kuip voor de arena, waar hij Co Adriaanse ontsloeg.
Die overstap naar aartsrivaal Ajax ben ik nooit vergeten. Het voelde als verraad.

Beenhakker (68) moet niet zeuren. Kattengejank.
Wel klappen uitdelen, maar niet kunnen incasseren?

Be a sport!
*******************

17 januari, 2011

Detoxen


Als goede klant van de vitaminewinkel wordt mij zo nu en dan een probeerseltje aangeboden.

Aangezien wij voldoende vitamines en supplementen gebruiken sla ik die lokkertjes meestal af. De verkoopster vindt dat vreemd, want die producten zijn doorgaans prijzig en "alle klanten zijn happig op een gratis monster."

Gisteren kreeg ik dit flesje (een detox kuurtje van vijf dagen) met een korte uitleg:
"Na de feestdagen weer even je lever en nieren een schoonmaakbeurt geven."

Ingrediënten:
Gezuiverd water, bosbessenconcentraat 17%, fructose, mariadistelextract, groene-thee-extract, paardebloemextract, damiana-extract, taurine, dl-methionine, choline bitartraat, inositol, MSM, vitamine C, vitamine B3, zoetstof (sucralose), zuurteregelaar (tri-natriumcitraat), conserveermiddel (kaliumsorbaat), vitamine B6.

Wat 't doet:
Mariadistel blijkt ook gezonde levercellen te beschermen en de leverfunctie te ondersteunen na het gebruik van genotsmiddelen.

Berry Blaster bevat een sterk extract van mariadistel, verwerkt in een lekker bosbessenconcentraat samen met een dosis groene-thee-extract dat de dagelijkse vetverbranding stimuleert. Zo heb je een krachtig detox- en afslankproduct in een simpel, lekker gezond drankje dat je 's ochtends kunt drinken om je schoon en fris te voelen.

Berry Blaster bevat ook een combinatie B-vitamines, paardebloem, taurine en damiana die de losgekomen stoffen uit je lever uit je lichaam helpen verwijderen en je achterlaten met een heerlijk energiek gevoel. Je lever reinigen is ook waar je moet beginnen, wil je je onderhuidse vetlaag niet laten stijgen. Functioneert je lever optimaal, dan is je lijf minder geneigd om afvalstoffen en vetten op te slaan in de vetopslagcellen onder je huid. 

Nu is mijn alcoholgebruik niet feestdagen-afhankelijk, maar het leek mij wel gezond en de belofte dat het lekker was trok me over de streep.

Ik accepteerde de gift om te ontgiften.
**********************************

Blue Monday

15 januari, 2011

De stengelsnijder


Een sinterklaascadeautje dat ik vandaag voor 't eerst in gebruik nam.

Het goed schuin afsnijden is een makkie.

Echtgenoot P. trok er een pijnlijk gezicht bij.
****************************

14 januari, 2011

Borreltijd


Zou het zo moeten zijn?

Volgende maand stopt ons abonnement op NRC Handelsblad. We kunnen geen vreugde meer beleven aan de krant en hebben 'm opgezegd.

Ik kan u vertellen dat NRC en Handelsblad als vijfenvijftig jaar in mijn leven zijn.
Mijn (groot)ouders lazen de krant(en) al ver voor mijn geboorte.

Op de valreep dan nog een opmerkelijk artikeltje van veertig jaar geleden.

Mijn moeder was een "sherryklant" - maar een lastige.
Ze vond maar Ă©Ă©n soort lekker - die van:


Eens per kwartaal kwam deze chic klinkende wijnhandel de voorraad wijn, sherry en andere alcoholische dranken aanvullen.

Sherry (extra dry) werd per dozijnen besteld.

Mijn moeder was in de (domme) veronderstelling dat ik van sherry niet dik werd. Misschien vanwege de sherrykuren die toentertijd erg in waren.
Jammergenoeg heb ik sherry nooit lekker gevonden, evenals karnemelk - nog zo'n drank dat me door de strot werd geduwd.

Als men het tegenwoordig heeft over jeugd en drank als een probleem, ben ik heel coulant. Mijn ouders lieten mij op mijn dertiende al meedrinken bij het kerstdiner.
En mijn moeder vond het gezellig om een sherry'tje met me te drinken wanneer ze thuis kwam van haar werk.

Zij werd er gezellig van.
Ik trok (als ze het niet zag) een zuur gezicht.
***********************************

13 januari, 2011

Gelift


Heus, mijn echtgenoot heeft geen schoonheidsidealen meer.
Het moest vanwege gezondheidsredenen.

Zonder die verkoelende pads kijkt hij me heel verbaasd aan.

Ik hoop maar dat dat tijdelijk is, anders moet ik iets aan mijn lachspieren laten doen.
*************************

12 januari, 2011

Voorspellen


Vandaag wordt de aardbeving in HaĂŻti herdacht.
Een natuurramp.

Vannacht zou het water in Brisbane-Australië tot vijf meter hoogte kunnen stijgen.
Ook een natuurramp.

Ik probeer me voor te stellen hoe de Coolsingel er in zo'n geval uit zou zien, hoe Rotterdam in een spookstad zou veranderen.
Het is sinister, angstaanjagend. De natuur kent geen wetten en laat zich niet bedwingen.

Metereologen kunnen zelfs niet twee dagen vooruit voorspellen.
Sorry, maar als ik op maandag hoor dat het 't weekend erop mooi weer wordt (volgens mij om de toeristenindustrie te spekken), weet ik al dat we regen krijgen.

De vroege, extreem koude inval van de winter deed weer vraagtekens oproepen over de opwarming van de aarde. Wat blijft er van alle theorieën staan?

Er wordt nu gesproken over extremen. Koude winters en warme zomers.

Ab Osterhaus werd verweten paniek te zaaien met zijn voorspellingen over dodelijke virussen.
Vorig jaar was er sprake van paniek.

Waarom?
Omdat niemand wist hoe snel de Mexflu zich zou verspreiden en of het werkelijk op een pandemie zou uitdraaien.

Dus werd ons het slechtste scenario voorgehouden.

Ook dit jaar laait de Mexflu op en weer is er paniek.
Want de slachtoffers zijn dit keer niet de chronisch zieken en ouderen. Nee - nu vallen er slachtoffers onder  kinderen.

Voorspellingen........................

Achteraf praten is makkelijker.
*******************************

11 januari, 2011

Zoekende

********************************
"Hee, ben je ziek?"

Het was kwart over acht en mijn echtgenoot lag nog naast me onder de wol. In de seconden dat hij niet reageerde drong het tot me door dat echtgenoot "uitgewerkt" is bij IFN.

Zijn, tot zeven keer toe verlengde, contract werd in december dan toch beĂ«indigd.
Vervolgens zijn we drie weken met vakantie geweest. Maar nu is zijn werkeloos bestaan een feit en realiseer ik mij dat mijn man - na zevenendertig werkjaren - thuis is.

Weliswaar wil hij in maart weer aan de slag en is hij nu hard zoekende, maar deze situatie is voor ons beiden nieuw en onwennig. Het is zoeken naar ruimte, zonder elkaar het ontwijkgevoel te geven.

Mijn echtgenoot doet nu krampachtig zijn best mij niet voor de voeten te lopen. Ik zie hem zo nu en dan op zijn lippen bijten: want boy oh boy - wil hij zich graag met alles bemoeien!
Ik geloof dat ik daar al eens over geschreven heb. Even opsnorren dat blogje.

Goed - ik ga geen opsomming geven van het reeds ervaren onheil, zoals een ontregelde televisie, sidderende vloekgeluiden en kletterende valgeluiden.

Nee, het moeilijkste is het nietszeggende praten.

P. brengt niets meer mee naar huis, als u begrijpt wat ik bedoel. En hij vraagt zich niet meer af wat ik heb beleefd.

Wanneer je thuis vierentwintig uur in elkaars gezelschap verkeert dunt de gespreksstof uit. Je gaat dan of in herhaling vallen - wat irritant is - of je gaat onbenullige dingen zeggen - wat wellicht nog meer kriebels oproept. En die kriebels leiden tot goedbedoelde maar onaardig overkomende antwoorden.

Nou ja. Waar vriendinnen, die gepensioneerde mannen thuis hebben, mij voor hebben gewaarschuwd klopt dus.
Ik vroeg mij altijd af of hun mannen geen hobby's hadden. Nu weet ik dat het zo simpel niet is.
P. zal niet iedere dag naar een museum gaan, of achter zijn schildersezel zitten. Dat wordt dan ook weer zo'n uitvlucht zoeken.

Inschikken en inslikken. Mijn recht is nu ook zijn aanrecht.
***************************************************************************

10 januari, 2011

Home

************************
Even een geĂŻmproviseerd "updeetje" uit het blote, suffig aanvoelende hoofd.

We hebben een strak schema gereden, durf ik te zeggen. Van Sidmouth naar Rotterdam in negen (lang aanvoelende) uren.

Om 10.30 uur (NL'se tijd) vertrokken we, nadat de reservering voor kertsmis 2011 door P. ondertekend was.
Een dikke vier uur later stonden we bij de trein in Folkestone: wederom veel te vroeg. Wederom reden we 2,5 uur vroeger dan geboekt de trein in (voor het goedkoopste tarief - zonder bijbetaling).
Gelukkig maar, want daardoor konden we nog een paar uur in het licht rijden.

De ergernis over de Liefkenshoektunnel is alleen maar gegroeid. Er is geen markering op de weg, de gaten zijn niet te ontwijken (het is echt een aanslag op de schokbrekers) en verlichting ontbreekt.
Een levensgevaarlijk traject. Maar wel €5,50 dokken!!

Nou ja, we kwamen veilig thuis en P. heeft inmiddels zijn eerste Hollandse McDonalds burger achter de kiezen. Ik ga weer streng op dieet, starting now.
Mijn wazige hoofd geeft geen signalen van honger - wel van moeheid.

Desondanks heb ik me vermand en de koffers uitgepakt.
Een opkikkertje is de dikke stapel kerstkaarten: opmerkelijk veel goede wensen van mensen die ik (on)bewust heb vergeten. Het is alweer een maand geleden dat ik mijn portie verstuurde.

Morgenochtend om 9 uur heb ik een afspraak bij de oogarts. Ja - nog steeds dat oog....

Misschien wordt alles dan helder.
**************************************************

09 januari, 2011

Lekker eten met goede vrienden

Tartlet of Devon quail onion confit, wild mushrooms, spinach,quail jus
£13.50
 
Wild mushroom raviolo baby spinach, roast ceps, mushroom velouté
£12
 
Creamy cauliflower Soup.
Zie het handige hoge bord. Geen geslurp.

Pan-fried Brixham sea bass. Stir-fried mange tout, shitake mushrooms. Thai purée, lemongrass foam
£24.00
 
Roast partridge quince purée, braised chicory, marinated raisins Gewürztraminer sauce
£23.50
 
Heel bijzonder: we kregen - behalve drie amuses vooraf - ook nog een zoete amuse voor het dessert.
Crème brulĂ©e van passiefruit.

Toffee soufflĂ© butterscotch sauce, banana sorbet 
£8.50



Om het gerucht dat Engeland het land van de fish&chips is maar even te ontzenuwen.
****************************

08 januari, 2011

KUNSTlichtdag

 
Het was zo'n dag dat je niet weet of het avond of dag is. Dat je zit te lunchen onder de schemerlamp.
 
Om in een niet al te saggerijnige bui te geraken besloten we op antiekjacht te gaan.
Dat is in Engeland echt een leuke bezigheid. Snuisterijen uit dit tijdperk mogen onder antiek gerekend worden. Daar doen de verkopers niet moeilijk over.
 
Hadden wij indertijd de inboedel van oma maar in een busje geladen en naar Engeland verscheept. Alles is hier handel - niets wordt weggegooid.
 
Ieder gehucht heeft zijn tweedehands winkel - commercieel of voor een goed doel. "Preservation" is een gekoesterd woord voor de Britten.
Ze zijn veel zuiniger op hun erfgoed dan de Nederlanders en daarom houd ik zo van Groot-BrittanniĂ«.
 
Ik vind het heerlijk om tussen stoffige glazen, kitscherig aardewerk en hotelzilver te zoeken naar de toevalstreffer. Ik waande me zo nu en dan bij stiefbeen&zoon,  zeer vermakelijk.
 
Het Victoriaanse hoekkastje kon volgens P. niet mee.
Zoonlief had zich een breuk gekocht aan oude golfboeken en een Monopolyspel. Vervolgens had hij pappie lief aangekeken: dus is er geen plek meer in de Mini.
 
Van Verkade beschuitbussen tot een vitrine vol SS-attributen:
Van aandoenlijk tot onthutsend.


Raar dat ik hier een beetje van schrok?
**********************

07 januari, 2011

1920-2011


Dit is geen sentimentaliteit, maar op 7 januari denk ik aan mijn moeder en de overdadige verjaarspartijen in de Oranjelaan.

Ik denk ook aan een bijzondere verjaardag in Maasdam, waar mijn ouders in 1973 naartoe verhuisden.
De gordijnen waren dicht en dus had niemand in de gaten dat het was gaan sneeuwen. En niet zo'n beetje ook.
In Amerika noemen ze dat een blizzard.

Er werden twintig slaapplaatsen geĂŻmproviseerd en er werd afgesproken om er maar een drank bacchanaal van te maken.

7 januari: een dag om nooit te vergeten.

Mama zou vandaag 91 jaar zijn geworden.
***************

06 januari, 2011

Brand


Deze foto nam ik op nieuwjaarsdag - twee dagen na de brand waar ik eerder over rapporteerde.

Ik lees over de mega-brand in Moerdijk en concludeer dat het rond oud & nieuw een vuurgevaarlijke periode is.

Dit voormalige (leegstaande) hotelpand was onderwerp van -en voor discussie.
De plannen voor een nieuw hotel, inclusief appartementen werd door de schoonheidscommissie van de gemeente Sidmouth afgewezen.
Zoiets gaat altijd gepaard met ruzie.

Ook werd er in de media opgeroepen tot kraken, maar daar werd geen gevolg aan gegeven.

Nu is het hotel letterlijk "klaargestoomd" voor de sloop.

Het gerucht gaat dat de daders minderjarig zijn.
Dat zou zomaar eens kunnen.

Op het moment dat wij langs de ruĂŻne liepen draaiden een paar kinderen schichtig hun rug naar ons toe en gedroegen zich verdacht onschuldig - ons over hun schouders heen volgend. Ze waren aan het klooien met flessen en iets dat veel op lucifers leek.

Dat is het gevaar van vuur.
Onopzettelijk wordt een ramp aangericht.
********