28 juni, 2017

Een lekkere Italiaan in Kralingen


Voor Trouwdageten gingen we een nieuwe uitdaging aan.

Hij zit al een tijdje op de Korte Kade, maar voor ons was het de eerste keer dat we het er schuin tegenover gelegen Stobbe ontrouw waren.



Het is een enorm pand, maar toch vol sfeer.

Voor een maandagavond was het goed gevuld.
Reserveren raad ik zeker aan.

Eten - heerlijk.
Wijn - heerlijk.
Service - goed (wij kregen dessert aangeboden)
Bediening - zeer adequaat.
Prijs - zeer redelijk. €72,-

Prima tent!!
*****

24 juni, 2017

Shoppen


Het was wat koeler, maar toch kreeg ik bij Coolblue een glas koud water aangeboden.
Coolblue doet het razend goed.

Wij vinden het een geweldige (web)winkel, die gerund wordt door jonge, enthousiaste mensen met verstand van zaken.

Manlief kreeg zijn eerste smartphone.


Vervolgens dacht ik even bij Van den Assem naar schoenen te kijken.
De uitverkoop is begonnen.
Waarom ik mijzelf dat iedere keer aandoe weet ik niet.

Telkens weer kom ik van een koude kermis terug.
Rekken vol op elkaar gegooide schoenen uit ik weet niet welke collectie.

Maar de echte zomerschoenen van 2017 liggen er niet bij.
Van den Assem heeft weer eens een kleine metamorfose ondergaan en verkoopt nu ook kleren.

Alles om die grote nieuwe binnendringer op afstand te houden.


Die binnendringer is Omoda.


De van oorsprong Zierikzeese (web)winkel timmert landelijk hard aan de weg (zelfs met TV-reklame) en heeft begin dit jaar dit gigantische pand  betrokken.


De (klein)kinderen van mijnheer Verton zijn ondernemend hun tijd ver vooruit.

Er is veel veranderd. 

Edoch: op de dag des Heeren is de winkel gesloten.
*****

22 juni, 2017

KPN en storingen


Wij zijn drie jaar tevreden klant van KPN.

In ons huis staan twee televisies, in de huis -en slaapkamer.

Het zal rond Pasen zijn geweest dat het beeld wegviel.
Er verscheen een foutmelding.

In eerste instantie lukte het om de zender via zappen weer te pakken te krijgen, maar na verloop van tijd werden de storingen frequenter en hardnekkiger.

Er waren geen storingen in onze regio.

De stroom eraf, de boel opnieuw opladen.....het hielp allemaal niet.

We zijn een paar maanden verder en voordat ik alles vergeet lijkt het me verstandig deze slopende zaak in een blog vast te leggen.

Het kan zijn dat ik één of twee gesprekken met de klantenservice over het hoofd zie, maar dit is essentieel.

1 en 2. Het zal weeknummer 15 zijn geweest dat wij dit probleem meldden bij de klantenservice.
We moesten wat reset handelingen doen en ons werd gevraagd een ander kabeltje in experiabox te doen.
Gelukkig hadden we de originele aankoopdoos nog, waar een ander kabeltje inzat.

Maar de problemen bleven en weer moesten wij de klantenservice raadplegen.

3. Hoogst irritant dat je iedere keer het hele verhaal moet ophangen.
De dames en heren doen net of wij voor de eerste keer bellen.
Er zouden nieuwe "verbindingsdozen" gestuurd worden.


Die hebben wij geïnstalleerd, maar het probleem bleef.

4. Weer de klantenservice gebeld.
Onder telefonische begeleiding werden die dozen gereset.

 De problemen namen af, maar verdwenen niet.
Echter, toen ik afgelopen week tijdens Jinek om de paar minuten dit beeld kreeg was de maat vol.


5. En eindelijk was het moment daar dat deze medewerker vond dat er een monteur aan te pas moest komen.

6. Die kwam keurig de volgende dag op de afgesproken tijd.
Hij kon er niets van maken en stelde een 24-uurs meting voor. Wij mochten kiezen of we dat via een kabel wilden of kabelloos.
Natuurlijk kozen wij voor het laatste.

Nadat de monteur was vertrokken werd mijn man door de klantenservice gebeld.
Nee, het kon niet anders dan via een kabel.
De monteur had een fout gemaakt. Hij had eerst moeten overleggen. Het was heel lastig voor de klantenservice.

Het interesseert ons hoegenaamd niet hoe het contact tussen de monteur en de klantenservice verloopt. Dat is onze zaak niet, dus val ons daar ook niet mee lastig.

Enfin: er werd weer een afspraak gemaakt.
We moesten opschrijven wanneer er storingen opdeden en deze twee dagen later doorbellen.
Daarvoor kregen wij een speciaal telefoonnummer en toegangscode.

7. De volgende dag kwam een monteur de kabel voor de doormeting (48 uur) aanleggen.
De televisie in de slaapkamer moest uit blijven.


De hele avond geen centje pijn.
Maar aan het eind van Jinek verscheen ineens verzoek om een pincode in beeld. Het programma kon ik niet afkijken.

Ik zette de code erin, maar kreeg een foutmelding.
Nooit hebben wij een andere code gehad, noch zelf ingesteld.

In de "oude" situatie kregen wij deze melding nooit, ook niet bij de "volwassen" reclames op de commerciëlen. 
Ik geloof dat ik die ooit eens uitgezet heb.

Om moedeloos van te worden, dit traject.

 8. Mijn man belde de volgende ochtend meteen het speciale nummer en gaf de toegangscode door.
Nee, die was vervallen.

Vervallen?
What the hell!!

Maar die 48-uurs meting dan? 

Onverbiddelijk.

9. Dan maar weer de klantenservice gebeld.
Tja, de monteur had blijkbaar gemeld dat hij alles goed had gedaan en derhalve was dat nummer vervallen.

Mijn man kreeg een nieuwe toegangscode en ook een andere pincode voor de televisie.

Eindconclusie:
De tv zal aan de kabel blijven. 
Symptoombestrijding.
Geen verontschuldigingen of interesse van KPN.
*****

20 juni, 2017

Joviander


Het geen kalfsvlees.
Het is geen biefstuk.

Het is Joviander


Het is lekker.
*****

18 juni, 2017

Zoet en zuur


"Voor wie ben jij?"

Manlief geeft naar eer en geweten antwoord.
'We wonen in Rotterdam. Dus ben ik voor Leonidas.'

Wij zijn nog niet op het nieuwe complex geweest.
De verhalen zijn niet overdreven. Het is inderdaad gigantisch.

In "onze tijd" kenden we iedereen.
Er lopen nu duizenden mensen. Maar gezellig is het nog steeds op Thermopylae.


Daar stond de hockeyclub in de jaren zeventig bekend om en dat straalt het, ondanks de enorme omvang, nog steeds uit.

We zoeken een plaats in de schaduw.
Jacky gedraagt zich perfect.


Manlief ziet zijn twee oude clubs tegen elkaar en de tropische elementen strijden.

Het gaat om een plaats in de overgangsklasse.
Leonidas wil promoveren.
Alkmaar wil niet degraderen.

De eerste wedstrijd ging via een shoot-out naar Alkmaar, gisteren was het 1-5 voor Leonidas en ook vandaag zien wij een veel sterker Leonidas overtuigend met 5-2 winnen.

Bij 5-0 krijg ik medelijden met de Alkmaarders. Het dreigt regelrecht op de vernedering uit te draaien.
Ik weet niet of de hitte of Leonidas de kazen doet smelten.


>>>De herinneringen aan toen drijven vanzelf boven.

Toen ze nog op gras speelden.
Toen er nog geen sponsors waren.
Toen de coach nog zelf de lijnen kalkte, vlak voor de wedstrijd.


Toen de mannen met de bus, vanwege autoloze zondagen, naar Alblasserdam reisden.
Toen manlief altijd met verkeerde kousen thuiskwam.
Toen iedereen welkom was op hockeyfeesten en niemand van legitimeren - laat staan beveiliging had gehoord.


Toen.....

P. speelde bij Leonidas, de gezelligste hockeyclub van Rotterdam, in Heren 1.
De club die dankzij de toestroom van studenten op de kaart kwam te staan.


In 1977, Leonidas was net gepromoveerd naar de 2e klasse, verhuisden wij naar Noord-Holland.
Manlief ging bij het grotere AMHC (Alkmaar) hockeyen.

Ook een heel gezellige club, maar met een andere opbouw.

Studenten verlieten de provinciestad en beproefden hun geluk in Amsterdam of Groningen.
De toekomst lag of zat nog in kinderwagens.

Helaas: de grote beloftes verlieten de club na het eindexamen.
Vanuit Amsterdam en Amstelveen lonkte de hoofdklasse.
Met dat probleem heeft Alkmaar altijd te maken gehad.


Het niveau was hoog. Er zat veel meer structuur in de vereniging. Het liep als een geoliede machine. 
Ook het prachtige complex maakte indruk.
Het fantastisch georganiseerde (internationale) Paastoernooi staat helder op mijn netvlies.

Een paar jaar geleden ontving manlief een uitnodiging voor een reünie met oud-bestuursleden.
Leuk om oude vrienden weer te zien.

Echter, we schrokken van de staat waarin het clubhuis verkeerde.
Okee, het balkon was vergroot en de bestuurskamer was doorgebroken, maar verder verkeerden de kleedkamers nog in dezelfde staat als P. het in 1983 achterliet
Dat gold ook voor de bar.

Maar AMHC dacht aan andere dingen.
Er moest een tribune komen.

En dus stond die avond in het teken van "geld ophalen."

Nu heeft de club zijn eigen Berlusconi die sinds jaar en dag ook shirtsponsor is en wiens vrouw tijdens die reünie een soort van fundraiser speech hield.
Er werd lauwtjes op gereageerd.

Toen wij later aan de bar zaten vroeg ik aan een van de bestuursleden waar ik dan geld kon doneren. 

Tja, daar vroeg ik iets.
Er werd gezocht naar een voorwerp waar geld in kon.

Ik was de enige, voor zover ik weet, die iets in dat doosje gedaan heeft. Die verplichting voelde ik, al had ik voor een goede opknapbeurt van het clubhuis heel wat enthousiaster mijn portemonnee gepakt.
Nooit heb ik iets vernomen.

Later begreep ik van vrienden dat er inderdaad een tribune was gekomen, die natuurlijk de naam van de Alkmaarse Berlusconi kreeg.<<<

De overwinning van Leonidas smaakt zoet.
Het verlies van Alkmaar smaakt zuur.

De tribune van de eersteklasser.......ach wat verlang ik terug naar de tijd dat we elkaar warm hielden langs de lijn.
******

14 juni, 2017

House of Cards (5)


Ik ben er alweer doorheen en daar baal ik van.
De "House of Cards honger" is nog niet gestild.

Ben je net op dreef, is de serie voorbij.

Ik had moeite de draad op te pakken.

Het wilde maar niet aanslaan. Eerlijk, ik stond zelfs op het punt op te geven of alle voorgaande series opnieuw te bekijken.

De ouderdom krijgt de schuld.
Mijn geheugen laat mij in de steek. Maar het kon me ook niet boeien.

Het zal zo rond aflevering vijf zijn geweest dat ik het weer leuk begon te vinden.


Dat kwam grotendeels door een nieuw personage, genaamd Jane Davis - Deputy Undersecretary of Commerce for International Trade.

Wat een sterke rol van Patricia Clarkson, die tien jaar geleden in een remake van Theo van Gogh's Blind Date de hoofdrol voor haar rekening nam - samen met Stanley Tucci.

Jane Davis lijkt in eerste instantie geen belangrijke dame, maar ze weet zich stilletjes wel naar binnen te werken. 

"She gives you the creeps, but you cannot take your eyes off her when she is onscreen."

De gevaarlijke Davis laat zich niet manipuleren. Zij manipuleert.

Ik hoop dat ze dat in serie zes doorzet.
*****

11 juni, 2017

Doorgestikt


"Hij mag naar de berging hoor. Ik ben klaar. Ik doe niet meer."

De naaimachine verdwijnt in de doos en P. brengt hem naar beneden.

Mijn Singer heeft rust nodig, net als ik.
Hij is over zijn toeren.

Ik ben uitgestikt, doorgeslagen, daas gezigzagd en blind gezoomd.
Kan geen naald, garen en schaar meer zien.

Je valt 20 kilo af en wat dan?
Wat moet je aan?

Wat doe je met een garderobe die drie maten te groot is?

Deels is naar de kleermaker gegaan, deels naar het Leger des Heils en deels heb ik zelf vermaakt.

Zelf kleren vermaken vind ik wellicht nog moeilijker dan nieuwe maken.
Ik begon voorzichtig 4 centimeter in te nemen, maar dat bleek niet genoeg (zie het verschil tussen de binnenste en de buitenste naad).


Alles nieuw kopen was voor mij geen optie.
Ik heb wel een paar mooie aankopen gedaan hoor. 

Maar iedere week wanneer ik langs de stoffenkramen op de markt liep kon ik mijzelf niet beheersen om voor een paar euro's de leukste lapjes te kopen.
Tja, en die liet ik niet liggen.


Mijn huisvlijt zit erop.
Genoeg is genoeg.
Het resultaat: zes broeken, drie bermuda's en een rok.

Nu nog een paar bijpassende shirts scoren.
****

07 juni, 2017

Bij iedere aanslag stokt de adem


Ik las een column van Theodor Holman.
Hij schreef over zijn angst voor terreuraanslagen en hoe dat een leven kan beïnvloeden.

Ik denk daar vaak over na.
Ben ik bang?

Nee, ik geloof niet dat mijn leven beheerst wordt door angst.
Wij reizen er vooralsnog lustig op los.

Eurotunnel, vliegtuig, ferry, metro, bus.......of een gigantisch evenement als The Open, we blijven ondernemend.

Bij iedere aanslag stokt de adem, maar zolang wij leven en er van overheidswege geen waarschuwing komt gaat het reizen gewoon door. 

Een maand geleden waren we nog in Londen en bezochten de plek waar op 22 maart die vreselijke aanslag plaatsvond.


Ik geef toe dat ik niet op 24 april (Hemelvaart van de profeet Mohammed) wilde reizen. Dat zag ik toevallig in de agenda staan en deed daar nogal onzeker-lacherig over.

Mijn vrienden in de VS vinden het belachelijk en roekeloos dat we ons leven onveranderd blijven leiden.
Dat we twee weken na 9/11 het vliegtuig naar de VS namen vonden ze ook onbegrijpelijk.

Er zijn meer agenten op de markt.
Blijkbaar voelen mensen zich daar veiliger bij. Ik weet dat ze niets uit kunnen halen tegen een jihadist met een bomgordel om.

Het is nog nooit, sinds de Tweede Wereldoorlog, zo ernstig en dreigend geweest.

De situatie beangstigt mij.
De gruwelijke aanslagen maken me razend. Wellicht is angst daarin latent aanwezig.

Ik realiseer mij heel goed dat ik straks slachtoffer kan zijn. 
Er zijn momenten dat je realistisch moet zijn.
Daarom heb ik ervoor gezorgd dat de zaken bij de notaris goed geregeld zijn.

Mijn zoon heeft het er moeilijk mee wanneer ik hem daar, voor iedere reis, op wijs.
Ik ook.
*****

06 juni, 2017

Dagje Friesland


Lieve vrienden hadden ons vorige week plotseling uitgenodigd Tweede Pinksterdag naar Friesland te komen.

Op dat moment voelde ik mij nog prima en dus nam ik de uitnodiging dankbaar aan en boekte een hotelletje in Heeg.

Een paar dagen later werd ik beroerd.

Het water liep uit mijn oren, neus en ogen. Maar als kind heb ik van mijn moeder geleerd dat " de thermometer" de bepalende factor is.

En die vond op maandagochtend dat het kon.....en dus gingen we.


Friesland is prachtig, maar de "Elfstedentocht te fiets" maakte een vlotte rit naar onze vrienden onmogelijk, evenals de vele bruggen die de pleziervaart altijd voortrekken.

Erg lachwekkend zijn die vrijwilligers die het verkeer mogen stilleggen en je precies aangeven waar je moet gaan staan.
Heerlijk: ze hebben ineens macht.

IJsmeesters op de weg.


Ook tijdens het varen kwamen we de fietsers te pas en te onpas tegen.


Kijk, dit miste Tom Dumoulin tijdens zijn "poeprit."

Uniek vind ik dit gemotoriseerde huis.


Bij deze: alle foto's van een heerlijke Pinksterdag op het Friese water.
******