31 oktober, 2014

Piep 2


 We gingen weer naar de Kralingse Plas.
Heerlijk is het daar.

Ik heb iedere keer zo'n zin om in die grote plas te duiken want daar zwemt zó veel lekkers.
Maar ze roepen me steeds terug en ik gehoorzaam meteen.

De wandeling was bijna voorbij maar ik had nog niet gepoept.
Gewoon geen tijd voor.

Toen hoorde ik mijn vrouwtjes lieve stem:
"Ah, Jacks - doe even een poep alsjeblieft?!"

Nou dat deed ik toen en toen was ze zo blij en trots.
Het baasje zei dat het toeval was.

Hahaha, ik ben de enige die de waarheid weet.

Nou ja, in ieder geval waren ze blij met me en gingen we naar een pets shop.

Piep is namelijk aan flarden gescheurd door mij.
Ik speel altijd nog met hem, maar hij piept niet meer.

Nu is er een nieuwe Piep. Een hele grote.........die piept.

Nou, daar wil ik er nog wel een voor draaien, hoor.

 

29 oktober, 2014

Het wordt tijd voor een "Eurogate"

 
De Britten en wij moeten bloeden.
Hupsakee Europa, plunder onze schatkist maar!!
 
Frankrijk en Duitsland krijgen geld terug.
Goh, hoe kan dat nou toch?!
 
Als ik kwaad of verdrietig ben reageer ik dit af met shoppen.
Shoppen in de Markthal is nog geen pretje.
De nieuwste aanwinst van de Maasstad is nog een hype, merendeel kijkers....geen kopers.
 
Er lagen nog twee KLM-vouchers - dus had ik, voordat we hoorden van die exorbitante naheffing, een paar dagen Parijs geboekt.
Daar heb ik nu een beetje spijt van.
De Fransen komen overal mee weg.
Ik had het Londen meer gegund. Maar ja, Londen is twee keer zo duur als Parijs en minder leuk.
 
Mijn ergernis is groot.
De verontwaardiging van Rutte en Dijsselbloem bleek een "zand-in-de-ogen-strooi-act." Het was allang bekend.
Dat maakt me nog kwaaier.
Nu heb ik vanaf day one dat hele Europa nooit zien zitten, maar dit is bovendien koren op de molen van SP en PVV.
 
642 miljoen euro: daar kun je drie Markthallen van neerzetten.

 
Nee, dan maar naar de gewone markt, waar ik bij Kees 40 rozen voor €5,- koop.
Te geef!

28 oktober, 2014

In Rotterdam

 
Op het vorige blogje heeft een hele trouwe lezeres gereageerd.
Fanmail.
Die mevrouw vindt dat er een boek over/van mij moet komen.
 
Ik moet het vooralsnog doen met een label op Vertelsels, maar wie weet....
 
Ook in Rotterdam vind ik het heerlijk.
Gezellig met de baas naar de bootjes kijken of een flinke wandeling langs de Kralingse Plas.
Krijgen zij ook nog wat beweging.

 

27 oktober, 2014

Op bezoek

 
Er is een auto voor mij aangeschaft.
Speciaal voor Jacky, hoor ik u vol ongeloof roepen.
Ja, voor mij. Belachelijk hè.
Ik mag niet meer met Snoepy mee, want die werd zo vies en voorin was het al een zandbak.
 
Ik moet nu achterin een soort koekblik.
Een Peutje 107.
 
We gingen naar Tommy, die 14 maanden ouder is dan ik.
Maar wat is Tommy nou eigenlijk van mij?
Zijn baasje is de zoon van mijn baasje, dus die zijn wel familie. Nou ja, het maakt ook niet echt uit, ik ben dol op Tommy.
 
Maar in de auto was het even niet zo fijn.
Het baasje en het vrouwtje kregen ruzie toen we heel lang stil moesten staan.
´Zie je wel.................´
Nee, ik zag niks.


En toen waren we in het huis van Tommy en gingen we spelen.
Het ging eigenlijk maar om twee dingen; de mand en het houten bot.
En daar zijn we uren mee aan de gang geweest.
Leuk joh!



 
Filmpje 2

 
Toen we in de bench van Tommy moesten vond ik dat niet leuk. Dus ging ik piepen, maar toen werd het vrouwtje boos.
Nou, toen ging Tommy mij likken en zeggen dat hij mij wel lief vond.
Nou, okee dan.

 
De baas van Tommy dacht dat hij ook even de hond kon uithangen.
Belachelijk natuurlijk.
We lieten hem dan ook niet toe in de mand. Kijk ´m daar nou met z´n speeltje zitten.

 
Ik weet het niet zeker, maar ik geloof dat het AAN is.
 
 
Op het laatst gingen we nog even doktertje spelen.
Tommy vond dat heel prettig. Voor zover ik er met mijn 6 maanden verstand van heb zag het er allemaal gezond uit.
En toen gingen we weer naar huis.
 
Ik zakte in onze lift als een pudding in elkaar.
En vannacht heb ik heerlijk over Tommy gedroomd.

 
 

25 oktober, 2014

De zorg om de zorg

 
Twee weken geleden krijg ik een email van S., de zus van de 83-jarige B.
"Hij heeft na de hartklep operatie twee herseninfarcten gehad en is eenzijdig verlamd."
 
Ik schrik me kapot.
Mijn liefde voor de familie S. is groter dan voor mijn eigen familie.
 
Ze spelen dan ook een belangrijke rol in mijn boek.
Mijn moeder zat ondergedoken bij de grootouders van S. en B. in Eibergen.
 
Zus W. (foto) schoot mijn ouders te hulp toen mijn moeder in 1955 besloot haar studie af te maken.
Ik hield zielsveel van W. en mis haar tot mijn eigen dood.
 
B. zorgde voor het ontwerp van de achterflap van mijn boek.
 
En nu zit B. in een verpleeghuis in Eibergen.
Hij zal nooit meer uit de rolstoel komen, de toestand is allesbehalve stabiel, hij draagt een plascondoom.
 
De mond staat scheef, het gezicht is uitdrukkingsloos - maar bij de omhelzing komen bij ons beiden de tranen vanzelf.
 
"Het is zwaar kloten, Ellen."
Ik kan dat alleen maar beamen en wil hem eigenlijk niet loslaten.
 
B. kent mijn spontaniteit: hij laat de knuffels gewillig toe.
 
Hij praat gelukkig goed en informeert meteen naar het huis in Brou.
Dat vind ik knap.
 
We kijken naar de foto's op Vertelsels.
Het icoontje van mijn blog prijkt op zijn bureaublad. Weer schieten de tranen in mijn ogen.
 
Een verpleegster komt binnen met een broodje haring.
Het ziet er niet bepaald fris uit en binnen no time stinkt de hele kamer zuur.
 
"Woonde je maar dichterbij," zegt zijn vrouw.
 
'Volgende keer blijf ik een nachtje slapen,' beloof ik.
 
"Ja!! En dan gaan we bij Bellefleur eten," zegt B.
 
We hebben in het verleden veel gezellige avonden aan tafel met B. en H. doorgebracht.
 
>>>Hij was negen jaar toen de oorlog uitbrak en kan zich nog veel herinneren uit de jaren dat mijn moeder met fietstassen vol illegale kranten door de Achterhoek reed.
De hele familie S. zat in het verzet.
Toen vader S. moest onderduiken, bleef moeder met zeven kinderen achter.
 
Dat dappere jongetje die banden lek prikte van Duitse auto's en een revolver uit een truck jatte is nu een versleten man die wacht op het einde.
Zijn einde betekent weer een link minder met die cruciale levensjaren van mijn moeder. Het is een stukje verleden wat ik niet los wil/kan laten.<<<
 
Ik zit tegenover B. en realiseer me maar weer eens dat gezond zijn geen vanzelfsprekendheid is.
 
Waar ligt de grens, vraag ik mij af. Wanneer is er geen kwaliteit van leven meer?
 
Een dag later zie ik deze uitzending van ZEMBLA die ik iedereen wil aanbevelen.
 
Het is meer dan zorgelijk, mensen!!
******

23 oktober, 2014

De jacht op blaadjes

 
 
Ik wil achter de konijntjes aan, maar ik krijg ze niet te pakken.
Alles wat beweegt wil ik wel pakken.....vooral blaadjes.
 
Ik ben geobsedeerd door blaadjes.
Ze maken me gek.
Kijk maar.


 
 
Filmpje 3
(let op het kleine blaadje vlak voor het raam)
***********

21 oktober, 2014

Storm

Grevelingenmeer
 
Ondanks de waarschuwingen onderschatten mensen de kracht van zo'n storm.


Storm 2

 
Die gewelddadige aanval is adembenemend mooi, intrigerend en angstaanjagend tegelijk.
 
 

Strand en land


 
 

19 oktober, 2014

Zondagse wandeling

 
Vannacht liet het vrouwtje me uit nadat ik had aangegeven dat er iets dwars zat.
Ze dacht de zaklantaarn niet nodig te hebben en deed mij de riem, die wel erg los aanvoelde, om.
 
Toen ze de poort opendeed liep ik naar buiten.
Toen hoorde ik haar hoge stemmetje die ze opzet wanneer ze me lief vindt:
'Jacky Jacky, schatje kom. Kom bij 't vrouwtje Jacky Kom!!'
 
Juist ja, ik was los.
Natuurlijk had ik voor de konijnen kunnen kiezen en in het donker kunnen verdwijnen.
 
Maar ik koos voor mijn vrouwtje.
Meteen.
Goh, wat vond ze me lief.
 
Er staat ook wel veel tegenover, hoor!
 
Wat ben ik een geluksvogel, of liever een gelukshond.
Nadat we afgelopen week iedere dag naar het strand zijn geweest, waar het vanwege de herfstvakantie erg druk is , zijn we vandaag in het natuurreservaat bij de Schelphoek gaan wandelen.
 
Ohhh, wat mooi en wat heerlijk is het daar...en praktisch om de hoek.



 
U kunt wel raden wat er in dat zakje zit.
 
 
  
Ik ben een blije hond.
 
Wandeling
*********

17 oktober, 2014

Stapje verder

 
Jippie!!
Het is maandag, maar toch gaan we weer naar het strand.
Ik vind het wel jammer dat er niet veel hondjes zijn. P. en E. vinden dat fijn.

 
Het baasje laat me niet los, want dan ren ik de duinen in.
Lekker, daar zitten konijnen.
 
Maar ik kan wel rennen want dat touw is wel 25 meter lang.
 


 
 
Filmpje 3

Woensdag en we gaan weer want het is prachtig weer.
Ik hou mijn baasje en vrouwtje wel goed in de gaten.


Filmpje woensdag