29 juni, 2021

Normandië


We zijn gearriveerd op de camping die we wel op het oog hadden, maar die we niet gereserveerd hadden.


De wifi is bij de ingang, dus moet ik de voorbereidingen op Word treffen en straks, wanneer het droog is, hoop ik snel mijn blog te kunnen plaatsen.
(Nee dus - na een uur ben ik terug in de caravan en gebruik de hotspot van KPN)

Op tafel staan de Pont l’Evèque, geitenkaasjes, iets blauws en Brie te geuren. Bij de boulangerie in Courseuilles heb ik een warme baguette gekocht.

Dat wordt straks smullen tijdens Duitsland-Engeland.

Maar even terug naar Guines en ons vertrek. Met onze Britse buren (het was 15 graden, maar zij had haar topless Rivièra jurk al aan) waren wij de enige gasten!!!

Echt ongelooflijk, want het is een gigantisch grote camping.

We reden bijna tegelijk weg. Wij hadden auto en caravan gekoppeld staan – zij niet. Hun plan was om tot begin september in Frankrijk te blijven, maar ze had in Calais al wel geïnformeerd waar ze zich konden laten testen voor de terugreis naar de UK.

Lange tijd reden we achter ze. Bij de eerste péage haalden wij ze in. Zij moesten betalen, wij hadden onze télépass.

Maar ze kwamen achter ons aan zag ik in mijn zijspiegel. Bij de volgende péage gingen ze in de fout.

Ze volgden ons in de télépass lane. Daarna hebben we ze nooit meer gezien.


De reis verliep zeer voorspoedig. 
9.30 uur weg - 14.30 uur aankomst. Ook de rondweg in Caen, waar manlief een beetje tegenop zag, gaf geen problemen.

De locatie van deze camping is geweldig, direct aan de kust.
En het is hier zeker drukker dan in Guines.

Onze overburen zijn Duitsers die nog nooit in Normandië zijn geweest. Zij blijven niet lang. U mag raden waarom. Inderdaad: der Krieg.

Voor ons is dat juist een van de redenen waarom we hier zijn. Wij willen er iedere keer van doordrongen worden hoe en dankzij wie wij de vrijheid verkregen hebben.

Ik sluit af.

Tijd voor de volksliederen. 

28 juni, 2021

Zoals gebruikelijk bij ons - alles met horten en stoten


We hadden het zo mooi gepland.
Opstaan om 7.15 uur. Kalmpjes aan.
Sapjes persen voor onder weg, een laatste wasje aan kant en om 9 uur weg.

Manlief zou met zijn auto naar de stalling gaan om de caravan aan te koppelen.
Ik zou, na de fysio, ook naar de stalling komen en mijn Peu daar achterlaten. Zo zou onze reis beginnen.

Maar toen ik het gebouw van de fysio binnenliep schoot mij iets te binnen: had ik mijn caravansleutel wel meegenomen?
Het antwoord wist ik meteen.
NEEN.
Die zat nog in de kleine handtas. Ik wist het precies.

Dus sms'te ik manlief en belde ik de achterwacht. Ik legde precies uit waar ze de sleutel kon vinden.

Change of plans.

Ik reed na de fysio terug naar huis om de sleutel op te halen. De achterwacht stond me beneden op te wachten. Manlief kwam me aldaar ophalen.

Achteraf gezien wonnen we hier tijd mee.
Om 10.30 uur reden we de stad uit.

De gekozen route ging via Bergen op Zoom, Westerscheldetunnel, Sluis, Brugge naar Calais.

Het verliep allemaal zo mooi.
Geen files, rustig, geen vrachtverkeer.
Te mooi.

Maarrrrr..............nog geen kilometer nadat ik deze foto↓ had gemaakt kwamen we in een file terecht.


Die begon bij een afslag.
Links en rechts passeerden ons auto's die zich er verderop tussen wrongen.

Het stond muur -en muurvast.
Daar waar de lijnen doorgetrokken waren en wij eigenlijk de afslag niet meer mochten nemen, stapte manlief uit om te kijken wat er aan de hand was en vooral of er ergens in de verte beweging te constateren was. We stonden toen 45 minuten in de file en waren 250 meter opgeschoten.

"We gaan eraf El."

Dat lukte. Maar nergens omleidingsborden.
Google Maps bood uitkomst.

In de verte zag ik de stilstaande file - kilometers lang.


De naam St.Pieters zal ik nooit meer vergeten.
Wat een gezellig oord is dat.↓😕

Al bij al verloren we een uur.


Verder verliep het weer zoals het begon: rustig (op een wilde bui na).
Opvallend weinig vrachtverkeer: doorgaans staan er enorme files bij Calais.
Heel bizar.


315 kilometer verder en vijf uur later kwamen we op de camping aan.
Een doodstille camping zoals wij het nog nooit hebben gezien.
Het staat hier altijd vol met Britten en toeristen die naar de UK reizen.


Gewoonlijk staan de poorten uitnodigend open.
Nu moesten we aanbellen. Iemand van de receptie kwam ons ophalen.

Het Indisch stoofvlees dat ik in het weekend had gemaakt was lekker.


De mondkapjesplicht geldt nog streng.
Dat vind ik prima.

Maar zorg er dan ook voor dat je sanitair schoon is.
De lockdown hebben ze niet benut met het opknappen van de openbare ruimten.

Deze camping zien wij altijd als doorgangscamping.
Die functie past hem en ons goed.
******

27 juni, 2021

IJskast gate


Laat ik ieders geheugen even opfrissen.
Blog 15 juni: 

We hadden onze Fendt een paar weken eerder opgehaald bij CC-Emmen.

Een week nadat ik deze foto had gemaakt ging de ijskast kapot.
Natuurlijk probeer je, met de dealer aan de telefoon, van alles uit. Maar helaas. 
Ook op gas deed hij het niet.

We kochten een grote koelbox. Een ruimtevreter in de auto, maar hij functioneerde goed.

In november ging de caravan terug naar Emmen.
We kregen hem terug met de mededeling dat er niets gevonden was en dat de koelkast het goed deed.

Okee.
We gingen naar Flakkee, twee maanden geleden.

Na een paar dagen was het weer mis. Gelukkig hadden we de koelbox voor de zekerheid meegenomen.

Ten einde raad ben ik naar Campolife in Heinenoord gegaan en heb de voorgeschiedenis verteld.
"Breng hem maar, dan gaan wij hem eens uitgebreid testen."

Helaas (Heinenoord is voor ons wat makkelijker bereikbaar dan Emmen), vanwege de garantie moet toch alles via CC-Emmen lopen, maar testen kon geen kwaad.
Ik ben Campolife ook heel dankbaar dat ze dat voor ons hebben gedaan.

Vorige week kwam het slechte nieuws.
"U had gelijk. Uw koelkast is echt kapot. Het is de compressor."

Wij namen contact op met de Drentse verkoper.
Die wilde het eerst niet geloven en beweerde dat er geen compressor in de koelkast zit.

Wij zitten daar als leken tussen en zijn volledig afhankelijk van hun expertise.
Een kwestie van vertrouwen.

Dus vroeg manlief CC-Emmen contact op te nemen met ons contact bij Campolife.

Dat is gebeurd.
Wel of geen compressor, wij willen na een jaar graag op vakantie met een koelkast die werkt.

Volgende week gaat onze Fendt naar Emmen en kunnen wij eindelijk iets gaan plannen.
In het buitenland.

Manlief bracht de caravan naar de importeur in Dordrecht, alwaar iemand uit Emmen hem overnam.
Dat scheelde ons een dag.
Het aggregaat, de boosdoener, was inmiddels besteld.

Afgelopen woensdag zou het kapotte onderdeel vervangen worden.
Wij hoorden niets, dus belde manlief op donderdag maar eens om te horen hoe het ervoor stond.

De sombere stem zei meer dan genoeg.
Slecht.

Het bestelde aggregaat bleek nota ben ook kapot.
Huh????

Hoe verder?
Een nieuw aggregaat bestellen zou voor ons te lang duren. We hadden de koelbox al in de achterbak staan.

CC Emmen had dit nog nooit meegemaakt.
Wij keken er niet van op. Ons overkomt dit soort uitzonderlijkheden wel vaker - en het wordt altijd een vermoeiend getouwtrek.

"Ik heb al meerdere keren met de fabrikant in de clinch gelegen. Zij snappen het ook niet. We gaan nog iets anders proberen. Ik bel u terug."

Het lukte niet.
Wij hadden aangedrongen op een nieuwe ijskast, maar die was niet voorradig - of het deurtje zat aan de verkeerde kant.

De monteur was wanhopig.
"Ik weet het echt niet meer."

Ik had mij er al bij neergelegd dat wij het toch met de koelbox zouden moeten doen, maar dan eiste ik wel dat zij de caravan in onze richting zouden rijden.
"Wij gaan niet drie uur heen en drie uur terug rijden voor de kapotte ijskast."

Aan de andere kant werd geprutteld.
"Ja, nee....dat kan natuurlijk niet."

En toen........."ik ga toch nog iets anders proberen en bel terug."


Het liep tegen vijven. Manlief had ineens een heel helder moment.
"Waarom halen ze niet alles uit die ijskast met het verkeerde deurtje?"

'Bel ze meteen schat!'

En zo is het gegaan. Ze zijn er tot 's avonds laat mee bezig geweest.

Toppie!!

Gisteren konden wij de caravan in Emmen ophalen.
Om 8 uur heen - om 15 uur thuis.
Gaar en moe stortte ik me op de was en het uitzoeken van (veel te veel) kleren.

Nu maar hopen dat de ijskast het blijft doen. Ons vertrouwen is wankel moet ik zeggen.
↓De boosdoener.


Thuis wachtte ons een verrassing (van dierbare vrienden) ter gelegenheid van ons 45-jarig huwelijk.


Vandaag zijn we met twee volgeladen auto's de caravan gaan inpakken.
Ook Jacky heeft Reisefieber.


25 juni, 2021

En hoe is de verbouwing verlopen??


Maar eerst naar nog wat geregelde zaken.
Gisteravond heb ik voor ons beiden de vaccinatie-app geïnstalleerd op onze telefoons. Ik denk dat we, inclusief de gele boekjes, wel goed gedekt zijn.

O - ja.
Ik trek nu officieel AOW. Deze maand kreeg ik een paar tientjes, volgende maand wordt het serieus.
Ook heb ik geregeld dat ik in Rotterdam vrij mag reizen. Mijn OV-kaart heb door middel van een geel apparaat bij Albert Heijn aangepast.

Bij deze ben ik dus officieel bejaard verklaard!

En hoe is de verbouwing verlopen??

Vanmorgen kwam de heer Stam, van het gelijknamige aannemersbedrijf, polshoogte nemen.
Een afrondingsgesprek dat uiterst prettig verliep.

Ik had natuurlijk een lijstje klaarliggen met punten die ik hier op mijn blog uitgebreid aan de orde heb gesteld.

Maar het bleef een prettig, verhelderend gesprek. Ik kon mijn hart luchten en de aannemer ging geen enkele keer in de "ja maar" verdediging.

Als opdrachtgever van zo'n grote klus moet je niet denken dat je achterover geleund kunt blijven toekijken. Je maakt deel uit van het team.
Zo heb ik dat ook gevoeld. 
En eerlijk is eerlijk - alle problemen werden direct na (onze) melding aangepakt. Vaak nog dezelfde dag.

Uiteindelijk is het resultaat naar onze grote tevredenheid.

Van een eindresultaat is echter nog steeds geen sprake.
Dat wordt eind augustus - na de vakanties.

Vanmiddag werd die prachtig, vernuftige afzuigkap geplaatst.
En weer bleek dat de elektricien de opdracht niet naar behoren heeft uitgevoerd.

Sterker nog: de elektricien heeft niets, maar dan ook niets in een keer goed gedaan. Hij moest altijd terugkomen.

Nu ook weer. U ziet het wel op de foto. 


Het stopcontact moest:
1. een dubbel stopcontact zijn 
2. 2.10 m van het raam geplaatst worden in plaats van 2.15 m.

Manlief schoot uit zijn stoel en de hond begon van de zenuwen te kokhalzen.

Ik kreeg bijna de slappe lach.

Maar goed, ik belde wel meteen de voorman - die daar wel even stil van werd. De keukenman liet ik het even precies uitleggen. Natuurlijk appte ik foto's naar hem en naar zijn baas, de heer Stam.

De akkefietjes die ik nog op mijn lijstje had staan loste de keukenmonteur uit Oosterland keurig op.
Daarna kon ik weer aan de schoonmaak.

In augustus gaan we rustig verder.
Een beschadigde plint moet vervangen worden, de magnetron moet er nog in en (nadat de elektricien het juiste stopcontact op de juiste plaats heeft aangebracht) kan de koker er ook goed opgezet worden.

Enfin, ik kan in ieder geval de afzuigkap gebruiken - ook als spiegel.

23 juni, 2021

Geregeld


We wachten nog op twee attributen voor de keuken: de afzuigkap en de magnetron.
In week 22 werd de keuken geplaatst.
Ook de ijskast was er niet meteen - die kwam na wat telefoontjes de volgende dag.

In week 25 zouden de laatste apparaten moeten komen, maar de keukenman liet niets van zich horen, dus stuurde ik gisteren weer een e-mail.

Ik kreeg een e-mail terug dat de afzuigkap binnen was maar dat ze het liefst alles tegelijk plaatsen.
Nu hebben we een leen magnetron van ze - maar om die afzuigkap zit ik echt te springen en we hebben alles betaald!

Dus heb ik geen boodschap aan wat de keukenman het beste uitkomt.

Er ligt ook nog een lijstje met "oneffenheden." 

Dus weer in de bel met de keukenman. Hij had goed door dat ik boos was.
Die afzuigkap wil ik deze week nog geplaatst hebben!

Vandaag nog eens de planning gebeld. Ik moet er bovenop blijven zitten.
Ja, ja, ze wisten dat er haast bij was. Ik sta nu voor vrijdag - maar dan moeten er geen uitvallers zijn.

Vrijdag komt ook de baas van het aannemersbedrijf.
Hij wilde vandaag voor het afrondende gesprek komen, maar de installateurs waren er. Dat is niet fijn praten, temeer er wat akkefietjes waren tijdens de verbouwing.
Die akkefietjeslijst is tamelijk lang.


Twee weken geleden hadden we het over vakantie in het buitenland.

"Zal ik, nu er zoveel onzekerheid is over die EU-app, toch die gele boekjes bestellen?"

"Maar die zijn heel duur en de app is gratis," sprak de zunige Zeeuw.

We zochten de site van SDU op.

"Ach, ze kosten maar €7,50. Bestel jij ze?"

Dat deed ik. Je betaalt later en keurig binnen de twee weken ontvingen we de twee vaccinatie-paspoorten.

Vanmorgen om acht uur stond manlief in de rij bij het Erasmus MC.
Daar is hij ook gevaccineerd. In de rij stonden voor het merendeel verpleegkundigen. 
Die zijn hard aan vakantie toe.
De locatie is maar beperkt open op bepaalde data (8.30-11.30 uur)


Ik heb de stempels bij mijn priklocatie (wat is het daar fantastisch goed geregeld!!) SSRotterdam  - gehaald.
Geen rijen voor het gele boekje, maar wel zaten alle wachtruimten vol zojuist gevaccineerde Rotterdammers.
Dat was een mooi, geruststellend tafereel.

Frankrijk, waar de regels (gelukkig) nog streng zijn, is inmiddels geel.
Wij zijn met ons gele boekje welkom.

Chère France, ‌à bientȏt.
****

21 juni, 2021

Verliezers en winnaars


Twee documentaires op wie verliezers en winnaars van toepassing zijn.
Beiden kan ik zeer aanraden.

↑Bij Gert en Hermien druipt de ellende eraf. Niet alleen van de zingende Timmermansjes, maar ook van hun kinderen.

Ik-heb-eerbied-Gert heb ik altijd een engerd gevonden. Ook niet alle grijze dames in de jaren '60 waren dol op hem.
Mijn oma Egmond begon hem altijd uit te lachen wanneer ze hem op de televisie zag.
"Wat een griezel."

En dat was hij. Maar ook een triest figuur, ondanks zijn muzikale talenten - die mij niet bekend waren.
Dat maakt de documentaire ook zo interessant.
De nasmaak blijft bitter.

↓Nog een docu die ik kan aanbevelen is die over Memphis Depay.

Zoals hij de akelige knieblessure heeft overwonnen verdient groot respect, maar daar houdt het wat mij betreft bij op.

Kijk en verbaast U!
Memphis moest wachten op de arts van zijn club, die dat volgens mij expres deed.

Memphis houdt niet van wachten.
Maar toen hij zijn moeder had uitgenodigd naar zijn exorbitante hersteloord in Dubai te komen, liet hij haar voor een dichte deur van een verlaten huis staan.


Netflix had (heel flauw) wat afleveringen van Lupin achtergehouden.
Die heb ik in een ruk uitgekeken, maar eerlijk gezegd viel het me tegen. Dat wijdt ik aan de opsplitsing van deel een.
De beelden van Parijs blijven boeiend - vooral wanneer je de stad goed kent.

Er komt een deel twee, gezien het open einde.


Rebellion is een Netflix-serie over de Ierse onafhankelijkheidsstrijd in Ierland - beginnend ten tijde van de eerste Wereldoorlog.

Ik kijk uit naar deel drie.
*****

19 juni, 2021

Pijn of pijnstiller


Ze staan, de nieuwe wasmachine -en droger.
Een mooie combinatie die de kleine badkamer nou niet bepaald groter maken. Maar ons deert het niet, we zijn er blij mee - hoewel de droger de eerst komende maanden niet gebruikt zal worden.
Mijn was hangt bij voorkeur buiten. 

En bij AEG denken ze ook "fasten your seatbelts."

De wasmachine is in ieder geval top!


Hoe het met het putje is afgelopen?

Dat was nog even een werkje (twee uur) voor de loodgieter. Aan de sifon werd een ontluchter gekoppeld, maar daarmee waren niet alle problemen opgelost.

Dat zinde de monteur niet en dus nam hij contact op met zijn baas.
Dat gesprek kon ik op afstand volgen.

"Ik hou er niet zo van om aan die stankafsluiter te gaan zagen"

De baas kreeg toch zijn zin en dus werd er gezaagd.

Wij kunnen weer met een gerust hart douchen. Het water loopt goed weg.
Ook blubt hij niet meer, al zie ik bij het wegpompen van de wasmachine toch wat water naar de oppervlakte komen.

Ook de monteur vond de idioot grote stankafsluiter een onding.
Ik hoop dat het in de toekomst goed blijft gaan.

Ischias. 
Maandag heeft de fysiotherapeut mijn rug onder handen genomen. 
Mijn eigen R. is met zwangerschapsverlof. Zij werkte drie dagen, haar vervangster maar twee en helaas was ze woensdag helemaal volgeboekt.
Ze wist wel twee knobbels weg te masseren, maar nog dezelfde avond lag ik te kronkelen van de pijn.
En dan duurt een week erg lang.

De pijnstillers zijn zo zwaar dat ik de volgende dag als een zombie door het huis loop, zoekend naar dingen zonder dat ik weet wat ik zoek.

's Nachts jagen hitte, pijn -en jengelende benen mij het bed uit.
Overdag kan ik mijn ogen niet openhouden. Ik geef me over, maar fris is anders.

Dus de pijnstillers liggen weer in het medicijnkastje. Ik pak zo nu en dan een paracetamol en rol een tennisbal tussen de muur en mijn onderrug. 
Zo probeer ik de knobbels terug te duwen. Het is een vorm van masseren.

Jacky staat dan voor me en blaft. Zij heeft de tennisbal in de smiezen en wil spelen.

In huis is het nog steeds 26℃.


Vannacht heb ik in de zitkamer op mijn matras geslapen, bij de airco.

Goed - alleen rust, oefeningen en niet tillen kunnen me uit deze malaise halen. 
Dat is lastig voor iemand die altijd alles even snel wil doen.
********

15 juni, 2021

Foto's als deze wil ik weer maken


Dit was in Zwitserland, nog geen jaar geleden.

Vakantie in het buitenland - het kon even.
We hadden onze Fendt een paar weken eerder opgehaald bij CC-Emmen.

Een week nadat ik deze foto had gemaakt ging de ijskast kapot.
Natuurlijk probeer je, met de dealer aan de telefoon, van alles uit. Maar helaas. 
Ook op gas deed hij het niet.

We kochten een grote koelbox. Een ruimtevreter in de auto, maar hij functioneerde goed.

In november ging de caravan terug naar Emmen.
We kregen hem terug met de mededeling dat er niets gevonden was en dat de koelkast het goed deed.

Okee.
We gingen naar Flakkee, twee maanden geleden.

Na een paar dagen was het weer mis. Gelukkig hadden we de koelbox voor de zekerheid meegenomen.

Ten einde raad ben ik naar Campolife in Heinenoord gegaan en heb de voorgeschiedenis verteld.
"Breng hem maar, dan gaan wij hem eens uitgebreid testen."

Helaas (Heinenoord is voor ons wat makkelijker bereikbaar dan Emmen), vanwege de garantie moet toch alles via CC-Emmen lopen, maar testen kon geen kwaad.
Ik ben Campolife ook heel dankbaar dat ze dat voor ons hebben gedaan.

Vorige week kwam het slechte nieuws.
"U had gelijk. Uw koelkast is echt kapot. Het is de compressor."

Wij namen contact op met de Drentse verkoper.
Die wilde het eerst niet geloven en beweerde dat er geen compressor in de koelkast zit.

Wij zitten daar als leken tussen en zijn volledig afhankelijk van hun expertise.
Een kwestie van vertrouwen.

Dus vroeg manlief CC-Emmen contact op te nemen met ons contact bij Campolife.

Dat is gebeurd.
Wel of geen compressor, wij willen na een jaar graag op vakantie met een koelkast die werkt.

Volgende week gaat onze Fendt naar Emmen en kunnen wij eindelijk iets gaan plannen.
In het buitenland.
***

13 juni, 2021

Het water staat ons aan de lippen


Wij dachten dat vrijdag niet erger kon eindigen dan met "Ik heb geen energie meer."

Toch wel.

Manlief ging 's avonds onder de heerlijke douche (die doet het perfect!!).

Ineens hoorde ik een schreeuw: "El kom, help - het gaat hier fout."

De badkamer stond blank.
Het water liep niet in het putje maar stroomde langs het scherm de badkamer binnen - onder de wasmachine en onder de wastafel.

Met zes handdoeken hebben we de boel droog gekregen.

Waarom nu wel en vorige week niet? Toen hadden we geen centje pijn.

Er zijn twee afvoeren bijgekomen: van de wasmachine en de wastafel.
Die draaide ik open en de put begon te blubben.

We hebben de stankafsluiter, een groot ding, eruit gehaald en toen ging het goed.

Maar het is natuurlijk niet goed, want het gaat stinken.


We waren echt ten einde raad en hebben er nauwelijks van geslapen.

Het rampscenario dat de badkamer opengebroken moet worden flitste door ons hoofd.

Toch hebben we de aannemer niet direct op de hoogte gebracht. Dat komt morgen.
Dan komt ook de elektricien voor de trekschakelaar.


En dan was er zaterdag nog een dingetje met het ophalen van die overtollige kastdeuren.
Ikea besteedt dat en de installatie van meubels uit aan een bedrijf waar de meerderheid geen Nederlands spreekt.

Gisteravond ging de telefoon. Bijna onverstaanbaar, maar we begrepen eruit dat de jongens aan de verkeerde kant van het gebouw stonden.
Ik probeerde uit te leggen dat er een rechter en een linker deel is, maar hij bleef volhouden dat ons nummer er niet bij stond en begreep mij duidelijk niet.

"Ik ga wel naar beneden," riep manlief.

"Mijn man komt naar beneden," zei ik. "Wacht even."

Slome stem: "Oh. Ja."

P. racete weg en zag, toen hij buiten adem beneden kwam, het busje wegrijden.
Hij kon ze maar ternauwernood tegenhouden.

En toen moest hij nog voordoen hoe die grote dozen wel in de lift pasten. Met gevaar voor Corona, want niemand had een mondkapje voor en van anderhalve meter was al helemaal geen sprake.

Vanmorgen heb ik wel weer met stankafsluiter gedoucht. Dat ging goed, hoewel het water niet echt enthousiast wegliep.

Maar bij de waterafvoer van de wasmachine -en de wastafel (zie filmpje) maakt het putje onheilspellende geluiden en zie je het water naar de oppervlakte komen. 

Wordt vervolgd.
*****

11 juni, 2021

Doorgedraaid


Het inductie koken is ideaal. Daar ben ik blij mee.
Ook heel fijn is de extra grote spoelbak waar de grootste pannen in passen.


Gisteren moesten we vroeg opstaan.
De badkamer zou geïnstalleerd worden.

Ik werd om half zeven wakker, wat iets te gortig was en dus dommelde ik in.
De droom was niet fijn.
Het douchescherm zou niet geleverd worden, er was iets mee.

Terwijl ik mij aankleedde vertelde ik die droom aan manlief.

En wat denk je?.............

Ik hoorde gemompel toen de dozen werden leeggemaakt.
De strip voor het scherm ontbrak.

De monteur kwam met een onacceptabel voorstel. Dat onderdeel stond in een depot in Gouda.
Hij zou het 's avonds gaan halen en dan de volgende dag verder gaan.

"Dan kun we dus al drie dagen niet douchen? En morgen komen de wasmachine en de droger. Dat gaat dus niet."

Het was voor mij geen discussiepunt. Die badkamer moest af.

"Maar ik probeer het beste voor u te doen."

Zulke opmerkingen maken mij alleen maar kwaaier, want ik verwacht niet anders dan dat ze hun best doen.

Ik was al geïrriteerd omdat hij de verkeerde knoppen op de radiatoren had gezet. Dat hadden thermostaatknoppen moeten zijn.↓


Het was voor ons onbegrijpelijk dat er niemand van het bedrijf naar Gouda kon rijden om dat onderdeel op te halen zodat de monteurs verder konden met het andere werk in de badkamer.

Maar ik had mijn lesje geleerd met de elektricien en liet mij geen tweede keer afbluffen.

"Ik bel S. (de aannemer) wel even om dit op te lossen."

Zijn schrikreactie verbaasde me: "Nee, dat is niet nodig. Ik ga nu wel naar Gouda om het op te halen."

"En dan wordt het vandaag afgemaakt?"

"Ja, dan wordt het afgemaakt."


Ook was alles plompverloren op ons bed gelegd, zonder dat even te vragen.


Maar ik had S. wel gebeld. Die was al onderweg en stapte tien minuten later binnen.
Alles loopt via de aannemer, vooral de hobbels en kuilen.
De installateur had hem er van moeten verwittigen en niet mij ermee overrompelen.

De installateur was razend op mij. Het kwam ook niet meer goed.
Gelukkig mocht ik 's middags naar de kapper.

Ikea kwam toen de heren naar Gouda waren.
Ook dit verliep niet vlekkeloos.

Twee grote deuren bleven over en die moeten morgen opgehaald worden. Om dat geregeld te krijgen moest ik weer 40 minuten in de wacht gezet worden.

Toen ik thuis kwam waren ze nog druk bezig in de badkamer.

Manlief had durven vragen of hij even mocht kijken. Uit pure interesse. 
De opmerking van de monteur vond ik ronduit onbehoorlijk: "Ik heb wel erger meegemaakt dan dit."

Maar de badkamer is klaar.
Hij is prachtig.

Vanavond mogen we onder de douche.


Ik kamp al een paar dagen met een jengelende rugpijn, dus loop ik nu met mijn tenskastje om mijn nek.
Maandag naar de fysio.


Vandaag kwam er iemand van De Gier voor nieuwe zonneschermen.

"Wilt u deze vervangen," vroeg hij verbaasd toen hij voor de verduisterde ramen stond.

"U heeft het beste van het beste. Ik zou het niet doen."

Nou ja - we bespraken het en wij trokken onze keutel in.

In de keuken is het scherm kapot. Daar komt wel, van hetzelfde merk, een nieuwe.

Ik schrok van de prijs: €905,-
Dat geeft inderdaad wel aan hoe duur de schermen zijn die hier hangen. 


De mannen van BCC waren keurig op tijd.
Aardige mannen.

Maar aansluiten konden ze de machines niet.
Mijn foutje. Ik had moeten doorgeven dat ze op een trekschakelaar aangesloten moesten worden.

Dus de droger staat nu in de kamer (daarachter staan de dozen van Ikea).


↑De aardige monteur uit Alkmaar heeft hem gelukkig wel provisorisch neergezet zodat ik hem kan gebruiken.

En dan..... weer heeft de elektricien een fout gemaakt.
Het kastje heeft maar een uitgang en dat moeten er twee zijn, voor wasmachine en droger. Zo was dat ook afgesproken.

Dus S. heeft het meteen geregeld dat hij dat maandag komt veranderen.

Hopelijk kan BCC volgende week ook.


Voor het kookpunt van de dag zorgde de koelkast in onze caravan die voor inspectie bij Campolife staat.

De splinternieuwe koelkast is total loss, eigenlijk als sinds oktober - toen we hem nog maar twee weken hadden.

"Dertig graden, je kunt er een ei in koken," zei de baas van de werkplaats.

Daarover meer in een andere blog.

Ik heb geen energie meer.
****