30 september, 2010

Modder Cup

Morgen begint het toernooi met de Foursomes en Fourballs.

Nee, ik kijk er niet naar uit. Er is namelijk noodweer voorspeld.
Aangezien het hotel geen Sky Sport in het pakket heeft, zullen we een uitzendpub moeten vinden. Voorzichtigheidshalve zeg ik we, want echtgenoot trotseert de regen en wind misschien wel.

Vandaag was de laatste oefendag en onze eerste kennismaking met The Celtic Manor. Om de baan te bereiken moet je een soort Mount Everest afdalen, om vervolgens in een complete chaos terecht te komen.
Niemand weet welke kant hij op moet. Marshalls proberen rijdend en lopend verkeer gescheiden te houden, maar de toeschouwers laten zich niet in de modder duwen. En modder is er.

Gisteren was een slechte dag. Ik hoorde dat de Amerikanen nauwelijks buiten zijn geweest. Triest voor de mensen die alleen een kaartje voor woensdag konden bemachtigen.

The Celtic Manor kan slecht tegen regen. Daarom zou de baan morgen wel eens in een slagveld kunnen veranderen. FOTO'S

“Bring your Wellies,” zei Nick Faldo een paar jaar geleden gekscherend. Dat werd hem door de Welshmen niet in dank afgenomen.

Alles draait om de commercie. Een biljonair heeft deze (prestigieuze) Ryder Cup letterlijk gekocht en hier een baan aan laten leggen.
Waarom vraag ik mij af, als Groot-Brittanië zo veel prachtige banen heeft.

50.000 mensen worden er verwacht en die moeten met z’n allen gebruik maken van vijf wc-blokken, alle vijf (tot overmaat van ramp) gelegen in of nabij the tented village. Ook tribunes zijn er nauwelijks.

Nee, het is lekker georganiseerd. Zo lekker dat er vanmiddag iemand bezweek. De ambulance liet twintig minuten op zich wachten.

Tiger Woods is door de pers hardhandig aangepakt:
“You’re an average player now.”

“One of the guys.”

“Back to square one.”

“Is it painful to see the other players being joined by their wives?”

“Are you truly focused on your game?”

En zo ging het nog even door.
Eén ding is duidelijk, Tiger Woods wordt nooit one of the guys.Hij is geen teamplayer en voor de Ryder Cup moet je dat nou juist wel zijn.

Op voorhand durf ik te stellen dat onze vijfde Ryder Cup een teleurstelling wordt. We zullen het grotendeels via digitale beelden moeten volgen.

En daarvoor hoef je niet helemaal naar Wales te reizen.
*****************************************************************

29 september, 2010

Wales

***********************
Vanmorgen, na een heerlijk uitgebreid ontbijt, zijn we dan toch vertrokken naar het uiteindelijke doel van onze reis, Wales.

>>De manager van The Cornwall Hotel gaf een vijftig pond discount vanwege alle mankementen in de kamer.
Het was trouwens wel duidelijk dat wij niet de enige kamer met een kapotte televisie hadden. Toen ik maandag in de lobby zat te internetten rinkelde de telefoon in de receptie onophoudelijk. Allemaal tv-akkefietjes.

Ook vanmorgen bij het uitchecken stond iemand te klagen dat de tv het al twee dagen niet deed. De receptioniste, met haar te grote onschuldige ogen, loog zich er weer uit.
Ik had moeite me in te houden, want haar smoesjes herkende ik onmiddellijk. Alleen had ik me door haar niet met een kluitje het riet in laten sturen en was ik zelf met het voorstel van die twee kamers gekomen.<<

Evenals gisteren kon het dakje nauwelijks open. Wales en regen, een onafscheidelijke combinatie.

De omleiding bij Newport, waar de Ryder Cup wordt gespeeld, was even verwarrend. Een alleraardigste vrachtwagenchauffeur, die zijn uiterste best deed Engels te spreken, wist het goed uit te leggen.



Maar toen we in één minuut door Llangibby heen waren, ging P. wéér twijfelen (zoals gewoonlijk). Hij stopte bij the local shop, cq. postoffice (wat ben ik jaloers op de Britten, die in iedere buurtschap nog een postkantoor hebben).



En ja hoor, één minuut later reden we de oprijlaan van dit idyllische hotel op. cwrt bleddyn.
Ik durf er nu nog niet veel over te zeggen en laat DE FOTO'S weer spreken.



Het hotel stroomde vol en vervolgens ook weer leeg. Het grote openingsfeest in het rugbystadion in Cardiff lieten we, gezien de plaatsen en het tijdstip van thuiskomst, schieten. De wekker gaat morgen om 7.30 uur.

We kozen voor een quiet dinner in dit hotel. En dat viel niet tegen - om maar eens een understatement te gebruiken.

En die feestavond?

Ach, ik zet wel een CD van Shirley Bassey op.
**************************************************************

Onbenullig

****************************************
Een paar dagen geleden schreef ik het volgende over dit luxe hotel: Zo'n splinternieuw hotel heeft te duchten van kinderziektes.

Met mijn nuchtere blik ontdek ik stommiteiten en vooral onbenulligheden. Alles moet mooi en hi-tech.
Maar het is zóóóóó onpraktisch. Lachwekkend wel. Hotelsite

Het was lachwekkend omdat de last die wij ondervonden van de mankementen in onze kamer (kapotte tv, kapotte safe, kapotte ventilatie in de badkamer) ruimschoots gecompenseerd werden door die extra kamer,
die ons ter beschikking werd gesteld. Alleen de belabberde internetverbinding bleef een bron van ergernis.
 

Maar nog even over de onbenulligheden.

De badkamer is levensgevaarlijk.
Zie maar eens uit dit bad te stappen. Nergens handgrepen om je aan vast te houden - geen antislip in het bad.
Polsstok badspringen.


Is dit nou onbenullig, of gewoon stom?!

PLEE(n) stupid.
*******************************************************

28 september, 2010

Last but not least


Zoonlief belde zojuist. Er schijnt een regeerakkoord te zijn.
Is het gepermiteerd als ik me daar nog even niet druk om maak?

Ongeacht het weer, Cornwall heeft een oogverblindende kust. Vandaag was onze laatste kans om daar met volle teugen van te genieten.

*********************************

Op de valreep


Of beter laat dan nooit. Vamorgen is er een splinternieuwe televisie geplaatst.

Wel een beetje jammer want twee kamers had ook wel wat.
************************************************

Baaienroute


Het wordt eentonig, maar ook vandaag zat ik in een polootje en shorts in het cabriootje.

We reden de zogenaamde baaienroute naar Lizard Point. Wederom een openbaring.


Waarschijnlijk - en dat vrees ik echt - zitten we over een paar dagen in regen en kou naar het golfen te kijken. Want in Wales kan het bar en boos zijn.

Aan Rotterdam wil en durf ik nog helemaal niet te denken. We zijn hier totaal onthaast en ontgiftigd.
Gelukzaligheid is wat hier past. Een woord dat manlief gisteren gebruikte.

Culti volop - maar ver weg van het multi. En daar voelen wij ons heel wel bij.
*******************************************

27 september, 2010

Eén TV en twee kamers


Nee, nee, nee. Het is niet wat het lijkt.

De televisie in onze kamer doet het nog steeds niet. Maar onze buren zijn vertrokken en dus hebben wij die kamer erbij gekregen.

We kunnen nu via de tussendeur heen en weren.


Zo'n splinternieuw hotel heeft te duchten van kinderziektes.
Met mijn nuchtere blik ontdek ik stommiteiten en vooral onbenulligheden. Alles moet mooi en hi-tech.
Maar het is zóóóóó onpraktisch. Lachwekkend wel.

Ik stelde voor om onze kapotte televisie tijdelijk te vervangen door een toestel uit een lege kamer. Die zijn er namelijk volop.
Nee, dat kon niet. Ieder toestel is namelijk geprogrammeerd in/aan de kamer waar hij hangt .

Morgen zal er in onze kamer een nieuwe televisie geplaatst worden.
"Het is toch nog garantie," zei de receptionist laconiek. 

Beetje kortzichtig.

Wij benutten al twee dagen vrij indiscreet twee kamers.
*********************************************************

South Coast of Cornwall



Geduld duurde in dit geval drie uur lang.

Twee klikjes op de foto en het album opent zich.
****************************************************

Maismuur


We zijn verhuisd, van het westen naar het zuiden van Cornwall.
Pendragon House had niet het beloofde internet en lag erg ver van alles af.

Nu zitten we even buiten St.Austell in een hotel dat in maart van dit jaar door de Countess of Wessex is geopend. Volgens mij is zij de vrouw van prins Edward.


De televisie doet het (even) niet, maar verder is het een aanrader. Er is internet, maar die is wel héééééél erg langzaam. Daarom laat ik het Picasa-album nu even schieten. Morgen misschien.

Het televisieprobleem is (tijdelijk) mooi opgelost.
Omdat ik de koffers net had uitgepakt zag ik verhuizen niet zo zitten. De gratis upgrade sloeg ik af.
"Zijn er nog mooiere kamers dan deze," vroeg ik verbaasd aan manlief.

We hebben nu twee kamers tot onze beschikking. Eén om in te slapen en televisie te kijken en de kamer met onze spullen. In de donzige hotelbadjassen schrijden wij over de gang van kamer naar kamer.
Wonderful!!

De zuidkust van Cornwall hebben we zo'n 25 jaar geleden met ons kind "gedaan." Toen nog met de caravan.
Nadat wij ons vanmiddag in deze luxe kamer hadden geïnstalleerd zijn we herkenbare plekjes gaan opzoeken. Mijn geheugen heeft mij toch wat in de steek gelaten. P. is er beter in dan ik.

Wel herinner ik me nog dat we (in een melige bui) de namen altijd verdraaiden. Dan kon Jacob ze makkelijker onthouden en het was gewoon een vermakelijk spelletje.

Zo werd Gorron Haven - Gore Haven en Portmelon werd Portmeloen. Gekke namen voor prachtige plekjes.
Mevagissey oftewel Megavissie


                           Mag ik nog even vermelden dat het hier vandaag zo'n twintig graden was?

Toepasselijke temperatuur voor een ZONdag.
***************************************************

25 september, 2010

Devon==>Cornwall


So close and yet so different


**********************************

Jongere ouderen

************************************************
Echtgenoot moest even slikken toen een zestigplusser laatst met een toontje zei: "ik zie hier alleen maar oude mensen - en ze zijn nog gehandicapt ook."

Nu is de gezondheidstoestand van manlief van dien aard dat hij mag hopen zo oud te worden als de op leeftijd geraakte inwoners van het gezonde Sidmouth.
Maar uit zo'n opmerking als in de openingszin maken wij op dat niet iedereen doorheeft "how blessed" men is met een goede gezondheid.

Hier kun je op hoge leeftijd zelfstandig wonen. Gewoon, omdat Sidmouth daar qua voorzieningen helemaal op is ingesteld.

Gisteren gingen we eten wij met onze vrienden S&G (eigenaren van Littlecourt Cottages).
G. heeft een kapsalon aan huis - een florerende business. Als ik de vergelijking oud - jong zou moeten maken, zou ik uitkomen op 40 - 60%.

Want de jonge mensen zie je overdag niet op straat. Die werken, veelal in Exeter.

G. heeft een klant van 99 jaar. Laat ik haar Mrs. Promptly noemen - ze zag er namelijk behoorlijk kwiek uit.

Ik trof haar gisteren aan op het bankje voor het huis van S&G. Ze zat te wachten op de taxi: de zilvergrijze haren prachtig gewatergolft.
Eenmaal in de auto verdween ze helemaal uit 't zicht, zo klein was ze.

Mrs. Promptly neemt normaliter altijd de bus.
Alleen is ze een half jaar geleden lelijk gevallen - op haar hoofd. De bus remde plotseling toen zij net op wilde staan.
Ze heeft in Plymouth meerdere hersenoperaties moeten ondergaan, maar krabbelde wonder boven wonder weer helemaal op.

Totdat ze ook nog eens haar pols brak, maar ook dat is goed gekomen.
Okee, gisteren kwam ze dus - bij hoge uitzondering - met de taxi.

Mrs. Promptly is, volgens G., loaded. Oftewel schatrijk.

Ze gaat iedere week naar de bingo in Exeter, wint daar grof geld, stopt dat in haar handtasje en pakt de bus naar huis.

Hoezo oud?!
*****************************************

24 september, 2010

Korte Film


We komen net thuis van The Anchor Inn - een uitstekende pub hier in Sidmouth - waar we ons laatste maal genuttigd hebben. Morgen trekken we verder naar Cornwall.

Kijk, en daar is weer een e-mail van filmer Martin Koolhoven. Of ik maar even aandacht wil schenken cq. vragen voor de korte film. Ze zijn allemaal online te bekijken.


Vervolgens is het mogelijk een stem uit te brengen op uw favoriet.

Geen zin om alle filmpjes uit te zitten, doe Martin Koolhoven dan een lol en stem op 
Het Rijexamen.

Is namelijk gemaakt door zijn partner Tallulah.
********************************************--

23 september, 2010

Stoppen voor

                                               een zebra, een bus, overstekend wild, schoolgaande kinderen, treinovergang..................................JA.



Maar nog nooit hebben wij voor een ladder moeten wachten.

In Branscombe, Devon, is de tijd stil blijven staan.

Wij passen ons aan.



***********************************************

22 september, 2010

MontaCute


Ook vanmorgen troffen we weer een zonnige dag aan achter de fleurige gordijnen van deze heerlijke Littlecourt Cottage in Sidmouth.

Vanaf het moment dat we in Engeland arriveerden hebben we "open" kunnen rijden.
En daar heb je een cabriootje voor.

Dus toeren wij er iedere dag lustig op los.

De door mij uitgezochte route voert vaak over weggetjes die qua breedte op één Landrover berekend zijn. Dat leidt tot gillende schrikreacties (reflex) wanneer we plotseling neus aan neus staan met een tegenligger. 
Maar het landschap met de schaduwen is dan ook adembenemend mooi. Daar heb ik wel een hartritmestoornis voor over.

 De dorpjes hebben iets poëtisch. Je verwacht Beatrix Potter, Agatha Christie en Daphne du Maurier - allemaal tegelijk - tegen te komen.


Vandaag stond Montacute House in Somerset op het programma.

Montacute House is a magnificent, glittering mansion, built in the late 16th century for Sir Edward Phelips. There are many renaissance features, and the Long Gallery, the longest of its kind in England, displays over 60 of the finest Tudor and Elizabethan portraits from the National Portrait Gallery collection.

Dat dit een Elizabethan huis is, weten in ieder geval zo'n zeventig schoolkinderen.
Lagere schoolkinderen, wel te verstaan.

Het is mij nu ook geheel duidelijk hoe, of liever gezegd door wie, die heerlijke oer-Britse tradities in stand worden gehouden.

Kinderen die met blocnotes vol opdrachten door de tuinen liepen en duidelijk genoten terwijl ze ook iets opstaken van de Britse geschiedenis.


Kinderen die in de vorm van rollenspel door het huis werden geleid, aandoenlijk naar juf luisterden, nergens aanzaten en iets opstaken van de Britse geschiedenis.

Is het Nederlandse onderwijs nog bekend met het vak Vaderlands(ch)e Geschiedenis?

Of is dat inmiddels geschiedenis.
**********************************************************

21 september, 2010

YE


Het zal je maar gebeuren.

Je bent met vakantie in het lieflijke Devon.

Je toert wat rond in je open Mini.

Je parkeert in een snoezig plaatsje, genaamd Lynmouth, je autootje op een plek waar alleen een Mini of een Smart kan staan.

Je stapt uit en wordt direct aangesproken door een man met een ondefinieerbaar accent (bleek dat hij uit Bristol kwam).
Nauwelijks tanden in de bek, pusserige rooddoorlopen ogen, korsten in de mondhoeken en een overhemd dat zowel borstharen als een niet al te schone navel toonde.
De geblondeerde Missis met een groenige uitgroei, lekker in het rood synthetisch, aan zijn zijde - een siggie tussen de roodpaarse lippen.

"So y'are from Holland huh?!"

Hij ging er eens lekker voor staan met zijn benen in de spreidstand (of liever strijdstand) en wees naar het nummerbord. Er was geen ontkomen aan.

"Ye plied fauwl in tha Wuldcup final. Ye bluddy bastats"

Ik keek echtgenoot aan en dacht "waar heeft deze man het over?"

Echtgenoot begreep het meteen en reageerde direct: "Yes, that's what De Jong learned at Manchester City."

Hij nam me bij de arm, zei "Have a nice day" en liet de man uit Bristol met zijn bek vol gaten staan.

20 september, 2010

Hart voor kunst

*********************************************************
Niet alle post plaats ik, maar de kunst draag ik een warm hart toe.

Via Martin Koolhoven kwam deze oproep bij mij terecht:

De afronding van de onderhandelingen voor de vorming van het nieuwe kabinet van VVD en CDA met gedoogsteun van de PVV lijkt nog slechts een kwestie van tijd.
Hoewel de inhoud van het regeerakkoord en het bijbehorende gedoogakkoord nog niet bekend zijn, lijkt vast te staan dat het nieuwe kabinet van plan zal zijn onevenredig op de kunst- en cultuurbegroting te bezuinigen.

In de wandelgangen wordt gesproken over bezuinigingen van 220 miljoen euro, ofwel 21% op het kunst- en cultuurbudget.
Dit baart ons grote zorgen!

Voor alle details en/of het tekenen van de petitie: ga naar de site van STOP CULTURELE KAALSLAG
*******************************************************************************************************************

19 september, 2010

Lange tenen

***********************************
Zo, de laptop is geïnstalleerd en gelukkig is de verbinding goed. Dat is altijd weer iets waar ik met angst en beven naar uitkijk in het buitenland: the connection.

Ik check even wat blogjes en stuit onder andere op het volgende:

"twee mannen kruisten mijn lees- en kijkpad, dit weekeinde.

Eerst was daar Rutger Castricum, voorheen de horzel van Geen Stijl, nu een aftreksel daarvan bij de publieke omroep POWNED, geïnterviewd in Het Parool (PS). Het leuke van dit interview vond ik dat je heel goed zag dat Rutgers doel in het leven voornamelijk is: ontregelen, ongemak veroorzaken, ongrijpbaar zijn. Niks meer, niks minder. Dit alles niet als middel om iets te aan te tonen, maar gewoon, als enige doel. Belletje trekken en van om de hoek kijken hoe iemand verbaasd naar de lege straat kijkt. Leuk tijdverdrijf, maar puberaal. En volkomen zinloos. En behalve af en toe voor een ontluisterd individu ongemakkelijk. Prima, als je eraan gewend bent, is het onschadelijk en ongevaarlijk. Ik vond het een geruststellend interview." alles

Ongrijpbaar zijn is zeker een sterke kant van Rutger Castricum. Hanneke Groenteman daarentegen blijkt heel grijpbaar te zijn. Zij doet waarschijnlijk ook altijd open als er belletje getrokken wordt om vervolgens de deur nijdig dicht te slaan.

Groenteman laat zich voortdurend op de kast jagen. Zelfs als de heren haar met rust laten, zoekt zij de confrontatie op.
Hoe dom kan je zijn?! Of past rancuneus beter in dit geval?

Hanneke Groenteman is een gewillig slachtoffer, wat ze aan zichzelf te danken heeft.

Ik val qua leeftijd buiten de doelgroep van POWNED. Desalniettemin was ik een van de eerste donateurs - en nu lid van de jonge omroep.

Sorry, maar ik vind Rutger Castricum gewoon leuk. Hij is slim en funny. Maar zijn verschijning wekt blijkbaar woede en agitatie op. Dat leidt tot prachtige fragmenten, zoals met Fransisco 2525 Jole. Ja en dat akkefietje met H.G. was ook vermakelijk, juist vanwege haar gebrek aan humor.

Voor Dominique Weesie heb ik grote bewondering.
Ik herken de Rotterdamse mentaliteit. Niet lullen - doen! Zijn creativiteit en doorzettingsvermogen is iets waar anderen met schele ogen van jaloezie naar kijken. Want succes is iets wat niet veel mensen gegund wordt.

En dan krijg je dit soort zielige Groenteman reacties.
**************************************************************************.

17 september, 2010

Post van Orkater

Doe er je voordeel mee!!

Gisteren en vandaag is het decor van Richard III opgebouwd in de Amsterdamse Stadsschouwburg. Nu duidelijk is geworden vanaf welke stoelen de voorstelling goed te volgen is blijkt dat we elke avond een zo'n veertig extra stoelen kunnen verkopen. Vanaf 18.00 uur vanavond gaan de stoelen in de online verkoop op www.ssba.nl.
 Prettig weekend en hopelijk tot ziens bij Richard III!

Laura en Tesse
ORKATER

Bruggies on holliedee

*****************************************************
Een goede vakantie begint altijd na een nacht slecht slapen.

6.45 uur opstaan.
7.30 uur in de auto.

Manlief koos voor de Liefkenshoektunnel om het drukke Antwerpen te vermijden. Als je graag door je schokbrekers wilt gaan en je hebt de centenpest (5,50 tolgeld), raad ik deze route zeker aan.

Maar, je bent in een poep en een scheet in Gent. En zo kwam het dat we ver voor de geplande tijd in Calais aankwamen. De kaartjes/incheckautomaat stond aan mijn kant.

“Gelukkig,” verzuchtte P. “Jij mag het doen.”

Ik had de bevestiging op schoot liggen en de leesbril in de aanslag. Ik wist van de vorige keren dat er een code ingetoetst moest worden.

“Geen commentaar, je houdt je snavel.”

We stonden naast de automaat. Op de display verscheen “Good morning mr. Frima.”

Huh?

Ergens zal wel een camera hangen die nummerborden direct herkent. Geweldig! Daar kan ik nou helemaal opgewonden van raken - van dit soort 21ste eeuw noviteiten.

Enfin, meteen daarop werd ons de mogelijkheid van een (gratis) vroegere trein aangeboden. Op het scherm.
Ik hoefde alleen maar op de akkoord-knop te drukken.

En zo kwam het dat wij in plaats van half een om half twaalf op Engelse bodem aankwamen.

In Engeland was het vijf graden warmer dus………………………………….dakje open.

Maar het dakje wilde niet open. Althans, niet helemaal.

Weer proberen en weer proberen. Maar het dakje vertikte het.

P. ging sjorren aan de bagage en natuurlijk hoorde ik hem brommen over de (te) grote en (te) volle tassen.

“Er moet ergens iets tussen zitten.”

Hij probeerde het weer en nog eens - maar het dakje hield zich van de domme.

Dus ging ik kijken of er iets aan te doen viel. Niets, niente, nothing.

Okay, op weg naar Basingstoke dan maar: over die rottige M25 waar je helemaal niet open wilt rijden .

The Wellington&Arms Hotel. U weet wel, van die grote veldheer.


Met hulp van een alleraardigste hotelmanager konden we een Mini-garage bereiken.
Die zaten op vrijdagmiddag niet te wachten op een Nederlander met een kapot dakje. P. kreeg een sacherijnige meneer aan de telefoon. “It’s busy. We close at four on Fridays."

Manlief was enigszins aangeslagen door de onvriendelijke toon, maar niet verslagen. Een deel van de bagage naar de kamer en op naar de garage dus.

We werden ergens op een stoel geplant terwijl de boze meneer (die helemaal niet meer boos was toen we zo snel voor zijn neus stonden) en een monteur naar onze Mini liepen.

Hahaha, ja hoor. Hij stapte aan de verkeerde kant in en keek verbaasd toen hij geen stuur aantrof.
Wij doken weg zodat hij ons niet kon zien lachen.

De monteur keek in de achterbak, deed blijkbaar iets heel slims - want daar ging het dakje.

Braaf helemaal open.

Door de bagage was er iets in het interieur verschoven, wat een blokkade tot gevolg had. Doet er ook niet toe........het is gefikst.

Manager blij. Wij blij.
De boosdoeners.

Zwetsblog

******************************************
"Een dag niet geblogd is een dag niet beleefd."
Het is mijn motto dat in de "headline" van VERT-EL-SELS prijkt.

Maar wat als ik de hele dag aan het wassen, strijken, schoenen poetsen, schoonmaken en pakken ben geweest. Moet ik het daarover hebben?

Of over de kapper - nee sorry, stylist - die mij een kwartier liet wachten en vervolgens niet erg spraakzaam was.

Bent u geïnteresseerd in de verkoopster van Woolford? Die zich beklaagde over de slechte verkoop van de panty - veroorzaakt door de (veel sterkere) legging.

Ah, bij het afrekenen werd er aan mijn jas getrokken. Daar stonden vrienden uit Zeeland die een maand naar Australië gaan en boxershorts voor hun jarige schoonzoon hadden gekocht. Maar wat heeft u daar nou aan?

Of dat ik een paar onverwachte invitaties van LinkedIn ontving. Dat vind ik echt heel leuk. Maar deelt u mijn blijdschap?

Wilt u wel weten dat mijn man bromde toen hij de baggage zag staan? "Gaan we verhuizen?"

Nee, dat wilt u allemaal niet weten.

Over de televisie is ook niets te melden.

Hoewel...............................

Ik: "Schat waarom kijken we nog naar DWDD?"
Echtgenoot: "Ik zit te wachten totdat er iets spectaculairs komt."
 
Morgen gaan we eens kijken wat de televisie in Engeland ons voorschotelt.
*******************************************************************

15 september, 2010

Handdoekengevecht

**************************************************
Veranderingen van gedachten, -van plannen, -van afspraak, -van plaats -en van stoffelijke zaken: mijn echtgenoot heeft er moeite mee.

Als het kuipje boter niet op het tweede plankje staat, maar een etage hoger of lager, dan is het huis te klein.

Nu gaat het even over stoffelijke zaken, in de letterlijke zin des woords.
Onze badhanddoeken zijn bijna elf jaar oud. Volgens mij heb ik ze nog net in de vorige eeuw gekocht.
Het waren geen dure handdoeken. Integendeel, ze hebben me alleen Airmiles gekost.

Nu zijn ze bijna door en voelen als schuurpapier aan. Maar mijn echtgenoot heeft een Spartaanse opvoeding gehad en is hier dus aan gewend.

Toen de uitverkoop begon opperde ik voorzichtig dat het misschien tijd was nieuwe handdoeken te kopen.
"Geen denken an," riep mijn ega. "Het zijn prima handdoeken."

Ik liet hem zien waarom ze volgens mij vuilnisrijp waren.

"Ze lijken op die rafelige vaatdoekjes die oma vroeger tien miljoen keer uitkookte in de groene zeep. Hoe ouder - hoe lekkerder."

Toen ik de handdoeken onder zijn neus hield kneep hij pesterig zijn ogen dicht. "Die zijn nog prima en ik vind ze fijn."
"Valt dit niet onder het huishouden," vroeg ik. "Het huishouden is toch mijn pakkie an?"

Enfin, de discussie liep op niets uit. Daarom koos ik voor de gulden middenweg......................

en gooide alle handdoeken in de ring.

Fashion online 19


Ik begrijp niet wat men in Louis Vuitton ziet. Geef mij maar GUCCI. 

Their First Ryder Cup



Wales kreeg, tot veler verbazing, de 2010 Ryder Cup toegewezen.

Als ik de beelden van dit prachtige land zie, krijg ik zin in de vakantie en onze vijfde Ryder Cup.
**************************************************************************************

14 september, 2010

SStriptekenaar


"ANTWERPEN - De vader van Suske & Wiske was dan toch een beetje fout tijdens de oorlog. Hij is de auteur van een aantal antisemitische spotprenten. De vermoedens die daarover al een tijd bestonden, zijn nu door onderzoek bevestigd. De familie reageert geschrokken.

Wie was Kaproen, de tekenaar die tijdens de oorlog antisemitische prenten maakte? Al geruime tijd ging men er in de stripwereld van uit dat achter het pseudoniem Willy Vandersteen schuilging, de in 1990 overleden schepper van Suske & Wiske. Om de waarheid te achterhalen, klopten de kinderen Vandersteen aan bij een historisch onderzoeksbureau dat er nu in slaagde om de zaak voor eens en voor altijd uit te klaren." lees verder

Ik moet er niet aan denken: SuSSke & WiSSke.
********************************************************

Onder 't podium geschoven

***********************************************************************
Bij RTL Boulevard ging het over MTV Awards, Holland's got talent en Hollands Next Topmodel.

Daarna keek ik verwachtingsvol naar DWDD, maar daar zat Hugo Borst een real life voetbalsoap aan te prijzen.

Ook P&W besteedden er geen aandacht aan.

Waaraan?

Aan de belangrijkste toneelprijzen, zeg maar de Oscars van het toneel, die zondagavond zijn uitgereikt.

Ik dan maar wel, want ik houd van toneel.
Bovendien won een door mij getipte, meesterlijke acteur inderdaad de Louis d'Or voor beste mannelijke hoofdrol.

Maria Kraakman werd onderscheiden met de Theo d’Or voor haar vertolking van Orlando, in Orlando (Toneelgroep Oostpool).

Kees Hulst ontving voor zijn personage Jörgen Hofmeester uit de productie Tirza bij het Nationale Toneel de Louis d’Or .

De Arlecchino en de Colombina (voor de indrukwekkendste bijdragende rollen) gingen naar respectievelijk Stefan de Walle als Lopachin in De Kersentuin (regie Erik Vos bij het Nationale Toneel) en Nanette Edens voor haar rol in Amora (van Peer Wittenbols in regie van Rob Ligthert) bij Het Zuidelijk Toneel.

Oog om oog van Hummelinck Stuurman Theaterbureau (regie Ignace Cornelissen) met onder anderen Linda van Dyck en Victor Löw, won de AVRO Toneel Publieksprijs ter waarde van 35.000 euro. ....en de rest

Dit waren de prijzen van seizoen 2010.

Nieuwe stukken - nieuwe kansen voor "de Orretjes 2011."

Reagan's Friends

Unlike Obama, President Reagan would stand in strong opposition to the Muslim super center at Ground Zero and we should too.
Please click "Like" above and stand with us.
***********************
Dankzij mijn Republikeinse vrienden op Facebook kom ik op dit soort pages terecht.

Opvallend hoe iedereen (de naam) Bush negeert/vermijdt en teruggrijpt naar "de twee na laatste Republikeinse president."
******************************************

13 september, 2010

Misplaatst


ROTTERDAM - Aanhangers van Geert Wilders gebruiken de afbeelding van de vermoorde Theo van Gogh voor de campagne ter promotie van de PVV-voorman.

De familie van Theo van Gogh laat in de Volkskrant weten 'geschokt' te zijn en het verwerpelijk te vinden dat hun zoon gebruikt wordt voor de campagne van Wilders. AD
****************************************************************************

Wilders - de bijrol

***********************************************
Na alle ophef vooraf heb ik toch naar de Wildersfilm gekeken.

Dat had ik beter niet kunnen doen, want zelden zag ik zo'n slechte documentaire als zondagavond. En dat van mijn belastingcenten.

Wilders was niet de hoofpersoon, maar maker Joost van der Valk.

Dit was een rommelig samenraapsel van propagandistisch anti-Wilders materiaal: erg amateuristisch in elkaar gezet door een zeurderige Van der Valk, wiens stem als snel begon te vervelen en die bovendien zelf veel te vaak in beeld was.

De aaneenschakeling van verdachtmakingen werden op een gegeven ogenblik lachwekkend vanwege het hoge ongeloofwaardigheidgehalte. Dit was regelrecht zoeken en zuigen.

De Nederlandse journalistiek onwaardig.
******************************************************

12 september, 2010

GOLF

******************
Ach mensen! - alle vooroordelen over golf worden toch weggenomen als Willem van Hanegem zich bij P&W opwerpt als ambassadeur voor de sport.
Hij had zelfs zijn tas meegenomen en haalde daar, na enige aarzeling, zijn favoriete club - een ijzeren 9 - uit. Willem bekende dat hij ook wel eens een rode broek draagt, maar wuifde verder alle stigma's weg.

Als "De Kromme" golft (wel of niet in een rode broek), dan kan het geen bekakte, elitaire sport zijn.
Toch?
De meeste volkssportbeoefenaars - voormalig voetballers - golfen. En goed ook!!
Marco van Basten kwam ooit voor Noordwijk uit in de hoofdklasse.

Het verschil met het (oude) "establishment" zit 'm in de uitspraak van dat ene woordje: golf vs. cholluf.
Golf met een Engelse dictie, zoals het hoort, klinkt al gauw bekakt.

Het idiote is dat overige golftermen wel juist worden uitgesproken. Maar het gaat erom vooral niet de schijn te wekken dat je een elitaire sport beoefent.
Dus speel je Cholluf.
Ik moet er altijd een beetje om lachen. Om die ambivalentie.
Want tegelijkertijd vinden ze het prachtig een sport van stand te beoefenen.

Het gaat dus even over golf met de Engelse tongval. Een sport die in Nederland nog steeds groeiende is.
Het lesboek van zoonlief staat ondanks de economische crisis aardig vol.

Dit weekend wordt The Dutch Open gespeeld.
Wij zijn te veel verwend en laten dit toernooi aan ons voorbij gaan. Dat ligt niet aan het spelersveld. Genoeg toppers op "de Hiversumsche," daar valt niets op af te dingen.

Wij gaan ieder jaar naar The British Open. Volgens mij is er geen mooier golftoernooi dan dat.

Over twee weken wordt er om THE RYDER CUP gestreden, in Wales. Ook daar zullen we bij zijn.

De twaalf beste Europeanen spelen tegen de twaalf beste Amerikaanse golfers. Matchplay, waarbij het om het winnen van de hole gaat, is een heel apart spelletje.

TEAM USA

Captain:
Corey Pavin
Assistant Captains:
Paul Goydos
Tom Lehman
Davis Love III
Jeff Sluman

Team Members:
Phil Mickelson
Hunter Mahan
Bubba Watson
Jim Furyk
Steve Stricker
Dustin Johnson
Jeff Overton
Matt Kuchar
Stewart Cink (Captain's Pick)
Rickie Fowler (Captain's Pick)
Zach Johnson (Captain's Pick)
Tiger Woods (Captain's Pick)

TEAM EUROPE

Captain:
Colin Montgomerie (Schotland)
Vice-Captains:
Thomas Bjorn (Denemarken)
Darren Clarke (Noord-Ierland)
Sergio Garcia (Spanje)
Paul McGinley (Ierland)
Team Members:
Luke Donald (Engeland)
Ross Fisher (Engeland)
Peter Hanson (Zweden)
Padraig Harrington (Ierland)
Miguel Angel Jimenez (Spanje)
Martin Kaymer (Duitsland)
Graeme McDowell (Noord-Ierland)
Rory McIlroy (Noord-Ierland)
Edoardo Molinari (Italië)
Francesco Molinari (Italië)
Ian Poulter (Engeland)
Lee Westwood (Engeland)

De Ryder Cup (twee jaar geleden in de VS gewonnen door de USA) is ook qua publiek een heel ander toernooi dan The Opens.

Dit wordt onze vijfde RC en ik weet nu al dat wij ons in het begin weer zullen verbazen over de voetbalsfeer. Vooral de Ierse fans weten de stemming er goed in te brengen.
Daar zal menige stiff upperlip zich kapot aan ergeren.
**********************************************************************

11 september, 2010

9/11


Sinds 2001 bestaat er geen elf september meer.

Het is voor altijd nine eleven.
2011

******************************

Smaken verschillen



Ieder jaar looft het Algemeen Dagblad de gouden pollepel uit aan het "beste" restaurant. 
Winnaar werd Het Wereldmuseum, waar wij onlangs aten. lees meer

Niets zo subjectief als het beoordelen van restaurants - dat geldt ook voor mijn kritieken. Het zijn momentopnames en gaan over smaken.

Opmerkelijk vind ik wel dat er geen overeenkomst is tussen het AD-rapport en de uitslag van de DiningCity Restaurant Week Publieksprijs.


Restaurant Boerengat in Rotterdam kreeg bij de afgelopen Restaurant Week de allerhoogste gemiddelde waardering van het publiek. Boerengat is daarmee de 5e landelijke winnaar van de Restaurant Week Publieksprijs. Antichic in Rotterdam werd tweede en Puur Hellevoetsluis derde. 

Aan de publieksprijs hecht ik persoonlijk meer waarde.

Rotterdam's got the Fine Food Factor.
*******************************************

09 september, 2010

Een Dijkshoorntje

Het leuke van sites als Twitter en Facebook is dat je geattendeerd wordt op berichten die anders aan je aandacht ontschoten zouden zijn. Waarvoor dank, Loor!

"Hij neemt de boel in de maling," dacht ik even.  
Met stomme verbazing las ik de column van Nico Dijkshoorn over de uitzending van P&W - afgelopen dinsdag.

De Nico Dijkshoorn die ooit azijn piste voor GeenStijl - schepper van het huidige "je kunt/mag alles schrijven blogland."
 
De Nico Dijkshoorn die iedereen schrik aantwittert, mensen uitscheldt en genadeloos blockt. Amusant voor hen die het niet treft. Want zo hypocriet is het nepnamenverkeer op Twitter ook.

Maar Nico Dijkshoorn is al lang niet meer de gewiekste op het net

Diezelfde Nico Dijkshoorn is piraat af sinds hij bij de politiek correcte VARA op de loonlijst staat. Hij heeft onder andere een vaste plek als huisdichter bij DWDD. Daar ridiculiseert Nico gasten dat het een lust is.
Amusant. Leedvermaak.

Hier wat mij opviel in de NU column:

"We zijn doodziek in Nederland. Terminaal. Allemaal zwalken we kaal met een infuus aan ons arm over straat. Af en toe staan we stil en schreeuwen we wat. En dan heb ik het niet over de formatie."

Helemaal mee eens - maar hoe komt dat? Nederland is verdeeld, angst regeert en iedereen heeft een wel of niet onderbouwde mening. Baalt "schreeuwer" Dijkshoorn dat hij overschreeuwd wordt?

"Al terwijl Ruhulessin uitlegde waarom hij er zo over dacht, werden door de andere gasten aan tafel de messen geslepen."

Zou Ruhulessin dat niet hebben ingecalculeerd?

"Het beeld klopte ook precies. Ik zag een tafel vol met Westers geklede mensen........"

Haal je de koekoek. Dit is Nederland!
Had Dijkshoorn Jeroen Pauw in een jellaba verwacht? (zo die er in zijn maat is) Had Femke Halsema gesluierd aan tafel moeten zitten?

Ruhulessin vertelde een duidelijk verhaal. Om welke daad het nu ging, om welk voornemen dan ook, hoe barbaars dan ook, dat maakte hem niet uit.

Hij noemde het (stotterend) onsmakelijk. Maar legde er (in mijn ogen angstig) de nadruk op dat het zijn persoonlijke mening was.

"Aan tafel stroomde de haat uit de oren. Femke Halsema beet tijdens het luisteren een stuk uit haar glas en een van de ondertekenaars van de petitie, Hafid Bouazza verborg, iedere keer als Ruhulessin aan het woord was, zijn hoofd in zijn handen."

Ruhulessin gaf (of had) geen antwoord op de vraag van Hafid: "waar is de barmhartigheid van de Islam?"
 

"Pauw en Witteman waren dapper en gaven hem een podium, maar Ruhulessin werd tijdens de uitzending door alle gasten geridiculiseerd en vlak na de uitzending wemelde het op Twitter van de scheldpartijen."

Nu is Dijkshoorn heiliger dan de paus. Als er iemand ridiculiseert en scheldt...........................

"Nederland is ziek. Ongeneeslijk. Al jaren wordt geschreeuwd dat het in dit land gaat om vrijheid van meningsuiting. Dat we ons niet laten beteugelen."

Nico Dijkshoorn is één van de grondleggers.

"Ik denk dat het juist heel verhelderend was. Het is onze zwerende open wond en daar zat Ruhulessin vergenoegd in te wroeten."

Vergenoegd? Over een steniging?

Wie is er nou ziek?
***************************************

08 september, 2010

Natuurlijk Zeeland


Misschien komt dit als mosterd na de zomerse maaltijd, maar Zeeland is altijd het bezoeken waard - ongeacht het seizoen.

Sterker nog, wij zoeken Schouwen-Duiveland juist op in de wintermaanden.

Dan zijn er geen files.

Dan snuif je geen zonnebrandcrème, maar de zilte lucht van het Grevelingenmeer of de Oosterschelde op.

Dan wordt de natuur niet aangetast door "asociaal weggooigedrag" van toeristen.

Dan is het pas lekker uitwaaien op het strand bij Renesse.

Dan zijn de huisjes veel goedkoper.

Dan loop je niet over de (Duitse) hoofden, maar hoor je Zeeuws.

Dan is er op cultureel gebied net zoveel te beleven als 's zomers.

Dan zijn de mosselen het lekkerst.

Met veel plezier verwijs ik naar deze nieuwe site: natuurlijk schouwen-duiveland
****************************************************************

Natuurlijk Zeeland: Brouwersdam tot Brouwershaven

Prachtige beelden van het Grevelingenmeer, Den Osse (huisje te koop/huur) en Brouwershaven.

07 september, 2010

Effuh wennuh

*******************************
Het nieuwe televisieseizoen is gisteren van start gegaan en dat zullen we weten.
Iedereen heeft 't erover: me included, al heb ik nauwelijks gekeken.

Ik vergelijk het met het herinrichten van een kamer. Je gaat schuiven met het meubilair. Sommige meubels blijven op hun oude vertrouwde plek, kasten pimp je op en je schaft wat nieuwe kussentjes aan.

Bij de commerciëlen verandert er niet zo heel veel.
Vorige week zag ik oversekste en door drank losgeslagen Haagse jeugd op een Grieks eiland.
Lachuh!!
Onderling is er tussen 'de commerciëlen' een battle of de talentenjachten aan de gang.
Lachuh!!
Voor een rolletje in een productie van Albert Verlinden komen ze één voor één uit de kast.
Lachuh!!
Over een jaar zie je de winnaars, als "bekende Nederlanders" op de rode loper staan voor Carré - bij weer een musicalpremière.
Lachuh!!

Ik greep gisteren meteen naar oude bekenden, zoals DWDD en P&W. God, wat vielen ze me tegen.

Aangezien ik achter de naaimachine zat (mijn vriendin vindt dat ik mijn zelfgemaakte jasjes moet voeren - grrrr) werd het meer luistertelevisie.

Die show van Paul de Leeuw heb ik nog nooit gezien. Toen recensent Hans Beerekamp bij DWDD beweerde dat De Leeuw beter is dan David Letterman dacht ik: "hoef ik dus niet te zien."
Dat is namelijk onmogelijk - wat een onzin.

Als (oude)- filmliefhebber ben ik blij met het volgende bericht:
"Binnenkort zijn alle Nederlandse speelfilms, televisieseries en documentaires waarvan nog opnames bestaan op internet te bekijken. Ze komen tegen betaling beschikbaar via een webvideotheek.

Bij de lancering komt tweehonderd tot vijfhonderd uur aan beeldmateriaal beschikbaar. De bedoeling is dat dit na zes maanden is opgelopen tot duizend tot tweeduizend uur. Over twee jaar moet alles online staan.
Het betreft alle Nederlandse speelfilms en documentaires die sinds het begin van vorige eeuw zijn gemaakt, en alle Nederlandse televisieseries van de publieke omroepen."   lees verder


De eerste film die ik wil zien is Pastorale 1943, een Nederlandse oorlogsfilm uit 1978 van regisseur Wim Verstappen, gebaseerd op het gelijknamige boek van Simon Vestdijk.
Gevolgd door alle "Haanstra's."

Laat het maar winter worden.
***************************************