30 juli, 2008

Fun






Na de rel rond een Obama - cartoon in The New Yorker (blog 15 juli jl.) is het nu de beurt aan Mc Cain om boos te zijn.
Vanity Fair heeft het dit keer gedaan.

Zoekmachine

Je komt op Vertelsels
- omdat je een vaste lezer bent en deze blog onder je Favorieten hebt geplaatst
- omdat je getipt bent
- via een link op een ander website
- via zoekwoorden.

De laatste maanden heb ik de meest schokkende zoekopdrachten er uitgehaald en opgeslagen.
Op sites van enkele collega-bloggers had ik verbaasde stukjes gelezen over onvoorziene bezoekers en hun zoekopdrachten.

Een zoekmachine als Google gooit alles op één hoop. Ieder woord dat ik schrijf – in welke context dan ook - is er te vinden. Alleen komen de zoekopdrachten niet overeen met mijn blogjes.
Voor alle duidelijkheid en als voorbeeld: ik heb geen stukje over een seksueel actieve Renée Soutendijk heb geschreven. Wel heb ik haar genoemd in een recensie van het toneelstuk “Juliana”, waarin zij de hoofdrol speelt.

Ik ben heel benieuwd hoe het gaat met de nieuwste concurrent van Google: CUIL, die volledige privacy garandeert.

Even heb ik overwogen de zoekopdrachten te plaatsen, maar dan loop ik het risico opgepakt te worden. Waarmee het perverse gehalte wel is aangegeven.

En een Vertelsel met zoveel vunzige woorden trekt nog meer "verdwaalde" (be)zoekers aan.

29 juli, 2008

Maatje(s) - meer - Mode

"Ieder pondje gaat door het mondje", zei mijn schoonvader altijd. Maar hij heeft mij (als huisarts) nooit gezegd dat ik te dik was. Zelfs niet dat ik dik was.

Als kind was ik dat ook niet. Al zei mijn moeder (schoolarts) toen ik vijf was dat ik wel aanleg had. Overgewicht kwam aan haar kant voor. Mijn oma werd er zelfs voor opgenomen in het Dijkzigt.

Blijkbaar was ik de enige van de vier die vet in de genen had. De anderen bleven op maat.

Toen ik ging puberen werden ook de groeihormonen lastig. En als je moeder nooit thuis is ga je snaaien. Uit verveling en opstandigheid.

Eén voordeel: ik paste de kleren van mijn twee oudere zussen niet en kon ze dus ook niet afdragen. Uren zat mijn moeder - die daar het geduld helemaal niet voor had - achter de Singer. Ze werd driftig als het niet lukte. De naaimachine had het altijd gedaan. Uiteindelijk maakte mijn tante de jurk af.

Gelukkig nam de dik zijn obsessie na mijn huwelijk in hevigheid af. Mijn grootste probleem was het vinden van leuke kleding.
Eigen producties werden tenten. Twee aan elkaar genaaide lappen van 1.40 breed met twee coupenaden moesten een niets onthullende jurk voorstellen. De veronderstelling 'ruim - iedere ronding bedekken kleedt af ' is onzin, maar dat wist ik toen nog niet.

In 1984 - voor een galoperatie - viel ik rigoureus af. Prachtig, ik was van maat 50 naar 42 geslonken en kon alles kopen. Idioot, ik bleef mijzelf verschuilen in oversized kledij.

Later slopen de kilo's er weer aan. Weliswaar niet meer zo rampzalig, maar ik had wel een maatje (of twee) meer nodig. Ligt er natuurlijk aan welke maatstaf je hanteert.

"Tineke" en "Ulla Popken", specialisten in ruime kleding.
Goedkoop, dat wel. En in onze "arme tijd" kwam dat goed van pas (ja dit stukje barst weer van de metaforen), maar pakte meestal verkeerd uit. Thuis kreeg ik een knik wanneer ik mijn nieuwe aanwinsten toonde en na één keer (op de juiste temperatuur) wassen was het model er helemaal uit. Gekrompen of uitgelubberd.

Toen we in 1990 Amerika ontdekten, was mijn kledingprobleem opgelost. In de V.S. is de meerderheid dikker dan ik. Halleluja!!!
Winkels vol jeans, shirts, truien en jasjes in mijn maat. Mijn maat en vele maten groter. Ik ging met lege koffers heen en kwam met volle terug.


Totdat ik iets uitgaanderigs moest hebben.
Er was geen tijd om zelf achter de naaimachine te gaan zitten. Dan maar weer "de zwarte crematiejurk van pa" aan. Voor bijpassende panties liep ik de Bijenkorf in. Ik raakte aan de praat met de verkoopster en mopperde wat tegen haar aan.
"Geen mooie kleding voor vrouwen met een maatje meer?" Ze klonk verontwaardigd. "Dan bent U zeker nog nooit bij Marina Rinaldi geweest. Zij hebben een klein filiaal op de damesafdeling".

Ik ben gaan kijken en was meteen verkocht. Sindsdien koop ik ieder seizoen (minimaal) één stuk bij de grote zus van Max Mara. Couture voor wat maatjes meer. De reikwijdte is echter niet mateloos, zoals bij "Ulla Popken".
Het is duur, maar dan heb je ook wat (voor jaren).
De grootste collecties zijn in de echte Marina Rinaldi winkels te vinden.

Een andere tip voor de modebewuste vrouw met een maatje meer (verkopersjargon) is Exceptionnel op de Coolsingel. Behalve kleding verkopen ze ook lingerie.
"De Victoria Secret voor de goed gevulde vrouw", zal ik maar zeggen.

Kamperen doe ik al jaren niet meer.

26 juli, 2008

Dit is Snoepy



......onze nieuwste aanwinst.
We hebben haar gisteren in Goes opgehaald. Ze is onze pride & joy.

Het is wel even wennen in zo'n grote wereldstad. En het voelt wat verloren in zo'n grote autogarage.
Maar ze glimt van alle aandacht en het dak gaat eraf wanneer de zon schijnt. Dan straalt ze.

Zomercarnaval

Rio aan de Maas. Rotterdam in tropische sferen. Letterlijk en figuurlijk.
Duizenden gekken en dwazen zijn hierheen gekomen om zich in Zuid - Amerika te wanen, of liever gezegd the Caribbean.

Ik maak er niet veel woorden aan vuil en blijf het in de koelte van de mobiele airco zoeken.

Buiten is het zengend warm, - klinken vrolijke salsaklanken, - zwoegen drommen mensen zich in het zweet met hun meegenomen koelboxen en jengelende kinderen, - proberen politieagenten vriendelijk te blijven, - draaien EHBO-ers overuren, - stinken de plastic bouwvakkersWC's een uur in de niet aanwezige wind, - halen de dampen van de BBQ's met chorizo-achtige worsten onze verdieping net niet, - is Albert Heijn uit voorzorg vandaag gesloten, - zoekt men verkoeling in de Bijenkorf zonder iets te kopen - en verandert de stad langzaam in een vuilnisbelt.

En dan moet de optocht nog beginnen.

24 juli, 2008

Fun




Bloggers

Ook Hoeiboei - het politiek/literaire webforum - is terug bij af.
Nadat webmaster Annelies (ze reageerde wel eens op en leende wel eens van Vertelsels) werd gesommeerd zich bij de politie te melden - wat ze volgens mij niet heeft gedaan - is haar site geslachtofferd.

Ik heb het niet helemaal gevolgd, kom ook nauwelijks meer op Hoeiboei en lees op andere sites over de geplaagde webmaster. IP-adres geblokkeerd, censuur, beschuldigingen over en weer met naam en toenaam en gedoe met Weblog.nl. Maar vervolgens verscheen er een bericht dat de site zelf in de fout was gegaan.

Enfin Hoeiboei is nu een blog zoals deze, waarop gereageerd kan worden zoals hier. Triest dat vrijwel alle berichten verwijderd worden of anoniem zijn.
De teloorgang van een weblog dat werd genomineerd voor de Beste Nederlandse Weblog 2007 of is dit een tijdelijk terugval?
In ieder geval heeft het - net als de affaire Nekschot - een slechte uitwerking op de vrijheid van meningsuiting.

Ik hou het maar bij mijn simpele Blogje, waar ik zelf aan knutsel. Zo ook vandaag.
Het heeft een paar uur geduurd maar toen kreeg ik het toch voor elkaar. Een diavoorstelling.
Ik hoop dat jullie het leuk vinden.

22 juli, 2008

Weekend UK

De vluchten met de VLM zijn perfect. Wij kunnen ruim (= twee stoelen) zitten. Gratis alcoholische drankjes - broodje - krantje - op tijd vliegen en de bagage binnen vijf minuten op de band. Uitstekende service, comfortabel vliegen en dat zo dichtbij huis.

We moeten ergens bij het vliegveld overnachten omdat we door een schemawijziging (zie eerdere blog VLM ) op donderdagavond in plaats van vrijdagochtend vliegen.
Hilton Manchester Airport kan wel een opknapbeurt gebruiken. Paris zal hier niet logeren, denk ik.

Maar in de bar is het gezellig druk. We kijken onze ogen uit. Als blogster observeer ik veel beter dan ik ooit deed.

Engelse dames met mislukte kleurspoelingen en gebleekte koppies, die zich niet schamen voor hun wansmaak, geilen de Brit danig op met hun ultra minirokjes, naaldhakken, blote buiken en diepe decolletés. Dik of dun, dat maakt niet uit. Ze zijn zichtbaar trots op hun outfit en uiterlijk
Ordi maar wel opgetut ordi. Want als de Engelse vrouw een stap buiten de deur zet, tut ze zichzelf op. En dat vind ik leuk.
Het aangeboden drankje (oei, wat zijn ze snel aangeschoten) slaan ze niet af. En de mannen maar hopen op een afterparty in hun kamer.

De volgende ochtend haalt P. de huurauto op. Bij Budget Cars krijgt hij een gratis upgrade naar een uiterst comfortabele Mercedes.

Het Britse Open is geweldig.

In alle opzichten een stormachtig evenement.
T-shirt, polo, windbreaker, trui en jack (vijf lagen) moeten het lijf op temperatuur houden. Mijn regenbroek trek ik over de jeans aan. Ideaal, zo blijven de benen droog en warm. Dikke sokken en waterdichte golfschoenen blijken onontbeerlijk.

Het is tot op de finale-zondag ongemeen spannend.
Iedere dag een andere leider in het klassement, met als uiteindelijke winnaar de Ier Padraig Harrington. De winnaar van vorig jaar lacht zichzelf naar de overwinning. Een vreemde man, maar golfen kan hij.

De auto mogen wij, dankzij mijn vriendin bij the R&A, vlakbij één van de ingangen zetten. De security is precies zoals op het vliegveld. Streng doch rechtvaardig.
Pas binnen de hekken komen wij de duizenden andere bezoekers tegen, die met bussen vanaf de 'public parkings' naar de baan zijn vervoerd.

GSM en fototoestel zijn verboden. Toch lukt het iemand een mobieltje naar binnen te smokkelen. Hij neemt stiekem foto's, maar wordt door een politieagent in de kraag gegrepen.

De sfeer is gemoedelijk, de organisatie uitmuntend. Overal word ik vriendelijk te woord gestaan. Dankzij mijn vriendin bij the R&A (organisator) kom ik overal binnen. Politieagenten laten me gewillig door. Haar e-mail is mijn vrijbrief.

Onze zoon - de teaching golfpro - haalt iedere dag bij de PGA (Professional Golf Association) een reçuutje op. Bij de eveneens aanwezige RBS (Royal Bank of Scotland) krijgt hij zijn entreegeld terug - 165 Britse Ponden.

Maar helemaal heerlijk is dat wij als ouders ook gebruik kunnen maken van de gastvrijheid van de PGA. De luxe, warme tent met uitgebreide catering komt ons tijdens dit barre weekend goed van pas.
De investering in Jacobs opleiding(en) haal ik er met veel plezier uit.

Na drie intensieve (weer en wind getrotseerde) dagen zijn we weliswaar uitgeput, maar van Lancashire willen we persé nog iets zien.
Tenslotte vliegen we pas maandagavond terug naar Rotterdam en de gastheer heeft ons klokslag tien uur de deur uitgezet.

Het is potdorie een prachtige zonnige dag. Nou ja................

Dus rijden we, stoppen we om de kilometer voor de foto's, rijden verder, stoppen voor slappe koffie en oude cake, rijden verder en stoppen voor een publunch in de buitenlucht.
Fish & Chips, weggespoeld met a pint of Bitter.

Wat een heerlijk, prachtig, traditioneel en leuk land.

Volgend jaar wacht ons Turnberry - Schotland.


Vooruitgang?

In Nederland moet altijd alles veranderen. Moderniseren.
Vormgevers blijven (bleven) aan het werk door opdrachten als "een nieuwe telefooncel".
Nu gaat de telefooncel uit het straatbeeld verdwijnen, evenals het postkantoor.








-------------------------------------------------------------------------------------------
In Engeland blijft alles bij "het oude".


















21 juli, 2008

B&B deel 2

We zijn weer thuis. Brak - uitgeput - toe aan vierentwintig uur slaap, maar ik moet even mijn oordeel over de B&B vellen.

Was het fijn?
Ja en nee.

JA
- De locatie is mooi. De foto's zijn vanuit de beide kamers genomen.
- Schitterende omgeving
- Uitstekende restaurants/pubs op loopafstand.
- De rit iedere dag naar en van de golfbaan in Southport (waar de British Open werd gespeeld) verliep vlekkeloos. Nooit hebben we in files gestaan. Mensen die in Liverpool en Manchester logeerden hadden het wat dat betreft heel wat minder getroffen.
- De ruime kamers (met badkamer) zijn van alle gemakken, zoals televisie, koffie/thee en WiFi, voorzien. Helaas kwam ik niet aan mijn vertelsels toe. De krabbels van 18 en 19 juli waren thuis voorbereid en in de planning gezet. Feitelijk had ik mijn laptop voor niks meegesjouwd.

Deze B&B is niet aangesloten bij een officiële keten of organisatie. Ik begrijp het wel, want dan worden ze gecontrolleerd en moeten geld (contributie) overmaken. Deze B&B voldoet hoogstwaarschijnlijk niet aan de (hooggestelde) eisen.

NEE
- Waar ik veel moeite mee had was het gebrek aan privacy.

Onze slaapkamers bevonden zich op dezelfde gang als die van de familie. Het was erg gehorig (houten vloeren) en midden in de nacht tot twee keer toe gewekt worden omdat ze hun sleutels zijn vergeten is allesbehalve prettig.
Wij moesten iedere ochtend om half negen weg, probeerden de hele dag in windkracht acht op de been te blijven en kwamen 's avonds om acht uur weer binnen om. Het liefst waren we meteen ons bed ingedoken met een fles sterke drank (om warm te worden) op het nachtkastje, maar er moest nog gegeten worden. Slapen kwam dus in de verdrukking en wanneer je dan om vier uur wakker wordt door eindeloos getik op een raam.........................

Tijdens het (Engelse) ontbijt, waar wij na de eerste dag helemaal geen zin meer in hadden, had de gastvrouw de onhebbelijkheid erbij te komen staan.
Ik werd daar nerveus van. 's Morgens vroeg ben ik nou niet bepaald spraakzaam, laat staan gezellig spraakzaam.

Vrijuit zeggen hoe en wat we eigenlijk wilden werd als beledigend opgevat. Ik moest heel omzichtig mijn woorden kiezen. Wij hielden rekening met hen - zij niet met ons. Hondsvermoeiend.

Vanmorgen kregen wij niet de kans om uit te slapen. Mevrouw moest om negen uur aan het werk en wilde dat wij voor die tijd zouden vertrekken. Ik heb het kunnen rekken tot tien uur, omdat ik ook nog moest pakken. Het ontbijt hebben wij laten schieten. Zelfs voor koffie of thee had ik geen tijd.
Gebroken stapten we in de auto.

Nog voor we het erf afreden zei ik: "zo'n idyllische instelling heb ik nou ook weer niet".

19 juli, 2008

B&B

Eén van de moeilijkste dingen om te regelen voor zo'n groot evenement als the British Open is de accomodatie.

Al een jaar van tevoren zit alles binnen een straal van twintig kilometer vol. Spelers, officials en de hele organisatie krijgen de dichtstbijzijnde luxe hotels of ze huren de kapitale villa's rondom de baan. Voor een klein vermogen verlaten de bewoners graag hun huis.

Het was dus niet makkelijk om iets te vinden. Maar na een avond surfen en bellen trof ik dan toch iets wat mij leuk leek.

Deze Bed & Breakfast heeft twee kamers, lijkt idyllisch gelegen en is ook nog eens niet duur. Er zijn twee kamers (en suite) met WiFi, die wij hebben geboekt.
Myre Edge Farm ligt even buiten Blackburn, Lancashire - zo'n veertig minuten van de Yorkshire Dales (James Herriot).

De echte foto's en een rapportage vanaf locatie volgen.

18 juli, 2008

VLM


Vrolijke luchtvaartmaatschappij?
Vriendelijke luchtvaartmaatschappij?
Vlotte luchtvaartmaatschappij?
Veilige luchtvaartmaatschappij?
Verstandige luchtvaartmaatschappij?

Vlaamse Luchtvaartmaatschappij.

Overgenomen door "de Blauwe Zwaan" met zijn arrogante lange nek. Ik hoop dat de VLM bovenstaande eigenschappen niet zal verliezen.
Ik hoop tevens dat ik niet te voorbarig ben. We moeten namelijk nog vliegen. Maar eerder dit jaar hadden we goede ervaringen naar Jersey.

Hieronder plaats ik het e-mailverkeer, waaruit duidelijk valt op te maken wat er is gebeurd.

Betreft boekingsnr. XXXXXXXX

Geachte,

Expres vroegtijdig heb ik vluchten geboekt Rotterdam - Manchester..
Waarom zo vroeg??
Om er zeker van te zijn dat wij tickets hadden. De British Open (golf) wordt dat weekend nl. gespeeld.

Vandaag werd ik gebeld door een medewerkster M. van VLM (Rotterdam) gebeld. Zij vertelde dat de ochtendvlucht kwam te vervallen.
De optie om later te vliegen verviel, aangezien wij vrijdagochtend vroeg in Manchester moeten zijn.

Wij vliegen nu een dag eerder, waardoor we extra kosten moeten maken - hotel en huurauto.

Ik keek op de VLM - site en zag tot mijn verbijstering dat beide vluchten aangeboden worden voor € 39,-, terwijl ik heel wat meer heb betaald..
In totaal betaalde ik (voor 3 personen) 646,02!!!
U kunt zich voorstellen dat ik mij behoorlijk gedupeerd voel.

Ik heb mevrouw M. gebeld, die het helemaal begreep. Ze vertelde dat het waarschijnlijk een actie was, waar wij de dupe van zijn geworden.
Haar advies u hierover in te lichten, volg ik bij deze op. Zij zou u ook een e-mail sturen.

Ik hoop op een tegemoetkoming en hoor graag van u.

Met dank,

E. ten Bruggencate

Het duurde even (ik heb dit mailtje wel drie keer gestuurd), maar toen kwam er dan toch een antwoord waar ik – na mijn beroerde ervaringen met KLM – allerminst op gerekend had.

Beste mevrouw ten Bruggencate,
Hartelijk dank voor uw e-mail.
Het spijt ons te moeten vernemen dat uw boeking onderhevig was aan tijdswijzigingen.
We begrijpen het ongemak dat dit met zich meebrengt en bieden dan ook onze oprechte excuses aan.
Daar een luchtvaartmaatschappij constant evolueert en afhankelijk is van allerlei factoren, zijn ook schedules steeds onder voorbehoud.
VLM Airlines doet al het mogelijke om deze beperkt te houden waar mogelijk.
Jammer genoeg is het soms onmogelijk om onze vluchten ongewijzigd te houden. De grootste oorzaak is de verzadiging van London City en de verzadiging van het luchtruim in het algemeen, milieubeperkingen, beperkingen van andere luchthavens, winter- en zomertijd alsook de vraag van onze klanten.
In navolging van de nieuwe EU wetgeving bieden wij zoals andere airlines steeds een alternatieve vlucht aan. Indien deze echter niet geschikt is dan bieden we steeds de mogelijkheid om gratis te wijzigen of te annuleren. Extra onkosten worden echter niet vergoed.
Het kan kloppen dat toen u boekte het W klasse tarief (van 39 EUR exclusief tax die u voor de heenvlucht had) niet meer beschikbaar was voor de retourvlucht. U heeft daar inderdaad een T klasse tarief aan 89 EUR exclusief taxen.
Dit heeft te maken met onze prijsstrategie.
Luchtvaartmaatschappijen baseren hun prijsstrategie op basis van revenue management technieken. Dit is een heel complexe matrix dat er voor zorgt dat de juiste prijs overeenkomt met de vraag en het aanbod. Aangezien we een vliegtuig met 50 stoelen opereren, is onze capaciteit verdeeld in 8 prijsklassen (Y, S, K, M, B, T, L, W), dat wil zeggen dat de prijzen inderdaad zeer snel kunnen varieren. Deze prijsstrategie is gebaseerd op vraag en aanbod, uitgebreide historische data, rekeninghoudend met de dag van de vlucht, vertrektijd and wat de competitie aanbiedt. Dus als de vraag toeneemt en de prijsklassen zich een voor een opvullen, gaan de tarieven ook naar boven. Het is ook zo dat hoe later men boekt, hoe minder men kans heeft op lagere tarieven, dit omdat deze uiteraard als eerste geboekt worden.
Het kan gebeuren dat bepaalde klassen uitgeboekt zijn, die dan later weer opengezet worden door de routecontrollers omdat een groep geannuleerd heeft, of omdat een vlucht het niet doet zoal verwacht.
We hebben het nagekeken en momenteel wordt de W klasse aangeboden aan 39 EUR. Normaal gezien betalen wij geen prijsverschillen terug omdat het ticket bindend is, daar we echter begrip hebben voor het ongemak willen we graag een uitzondering maken en het verschil van 50 EUR per persoon terugbetalen (dus EUR 150.00).
We hopen dat U ondanks deze onprettige ervaring uw vertrouwen in VLM Airlines niet verloren heeft en wensen u prettige vluchten en een aangenaam golfweekend toe.
Met vriendelijke groeten,
-------
Zo kan het dus ook, was mijn eerste en laatste reactie.

17 juli, 2008

België

Het land valt uiteen. Vlamingen en Walen kunnen elkaar niet vinden. Premier Yves Leterme geeft zijn portie aan koning Albert. Maar koning Albert heeft vooralsnog geen trek in het portie van Leterme. Het is een continue politieke crisis bij onze zuiderburen.

Guy Verhofstad heeft zich voor langere tijd onder een Toscaanse olijfboom teruggetrokken en lijkt zich (nog niet) in het schijnbaar onoplosbare conflict te mengen.

Het is me wat met den Belgen.

Bankverzekeraar FORTIS (ja sorry, ik kan er geen genoeg van krijgen - het zit me nog steeds heel hoog) vertilde zich aan ABNAmro en kan maar geen rechte rug maken.
Ik gooi er maar eens wat beeldspraken tegenaan, want mijn woordenschat raakt in deze zolangzamerhand uitgeput.

Behalve de kredietcrisis hebben de V.S. deze week een andere klap te verduren gehad.

Pride & Joy Budweiser is verkocht.
Aan?????
Juist ja, aan het Belgische Stella Artois.

Ja, weer den Belgen.

Amerika lijdt gezichtsverlies.
Die idiote president, die ruzieënde presidentskandidaten, een Vietnam in het Midden Oosten en banken wier overlevingskansen door een hopeloze miljoeneninjectie van de overheid gerekt worden. Om maar eens wat te noemen.
Maar de financiële malaise wordt er alleen maar erger op.

Het voorheen trotse Amerika is nu ook dat stoere biermerk kwijt. Budweiser en de V.S. leken onafscheidelijk.

Je bestelt geen bier. Je bestelt een Bud.
Een Bud een pintje noemen?? Geen denken an.

"A Bud for a Stud", was mijn credo.

Bud stond voor kerels met kloten.

Manneke Pis heeft maar een heel klein pikkie.

15 juli, 2008

Fun


Nu kent ook de V.S. een cartoonrel(letje).
Obama is boos over deze prent die in The New Yorker stond.
Aangezien ik regelmatig en graag Amerikaanse spotprenten plaats, mag deze zeker niet ontbreken.

1950 - 2008


Mijn verwoede pogingen om (schokkend - opzienbarend) nieuws van 15 juli 1950 te vinden zijn mislukt. De Koreaanse Oorlog daargelaten.

Voor de tien miljoen Nederlanders was het vakantie. Een warme zomer, dus de loomheid had toegeslagen.

Toch geschiedde er op 15 juli 1950 in een Zeeuws(ch) dorp aan de Noordzeekust (ra ra??) een wereldwonder.
P. - zoals ik hem op deze site altijd liefkozend noem - zag het levenslicht. Gebaard door zijn moeder, gehaald door zijn vader - de dokter.

DIKKE





SCHAT

14 juli, 2008

Clean Air


Op het NRC-Discussieforum las ik een reactie van een mevrouw die het openbaar vervoer mijdt vanwege de ziektekiemen. Daar kan ik wel inkomen, al vraag ik mij af of zij ooit boodschappen doet, naar het theater gaat en überhaupt in contact treedt met andere mensen.

Maar het was wel de reden om nu het stukje te schrijven dat ik al geruime tijd in mijn hoofd heb.

Wij vliegen en vlogen nogal eens naar de V.S. Na drie dagen werd één van ons op zijn minst verkouden, maar we hebben (te) vaak urenlang in de wachtkamer van een ER gezeten. Was je eenmaal binnen dan probeerde de arts-assistent je allerlei overbodige, dure onderzoeken aan te praten.
"No way" - riep ik dan uit. Luisteren is meer dan genoeg.
Met de voorgeschreven kostbare antibiotica en andere medicatie werden bronchitis of longontsteking succesvol aangepakt.

Gevolg: een verloren eerste week van de vakantie - stress - torenhoge rekeningen die tot een jaar na het bezoek werden nagezonden - de daaruit voortvloeiende administratieve rompslomp en touwtrekkerij. Gedoe dus.

P. (bij wie inmiddels leukemie was geconstateerd) en ik gingen operatiekapjes dragen tijdens de vluchten en mijn huisarts gaf kuurtjes mee. Dat werkte prima. Het hele vliegtuig keek ons aan alsof we een aliens waren, maar de purser verzekerde me dat de Japanners zichzelf ook met mondkapjes beschermen.
------
Totdat ik - tijdens een vlucht - in een Deltamagazine een advertentie van de IONIZER. las. Toentertijd was de airpurifier te koop bij "de nieuwe snufjeswinkel" Sharper Image. We kochten twee van die apparaatjes ( ter grootte van een iPod). De vuile lucht wordt gefilterd en de schone lucht bereikt je luchtwegen.
Even afkloppen. We zijn nooit meer ziek geweest na een vlucht.
-----
Inmiddels (vijf jaar later) heb ik op internet een Nederlandse verkoper gevonden, Clean Air Optima.
In dit geval haal ik - voor een beetje reclame - mijn neus niet op.

13 juli, 2008

Down memorylane

"Laten we een ritje Hoeksche Waard maken".

Ik heb er van 1973 tot 1974 (eindexamenjaar) met mijn ouders gewoond. Tot mijn grote verdriet besloten zij te gaan "forensen", zoals zovelen in die tijd. Mijn moeder werkte als schoolarts in Rotterdam Lombardijen, dus voor haar maakte het in reistijd niet veel uit.
Hun sociale leven in Rotterdam bleef in stand, maar mijn ouders genoten volop van het buitenleven. Zeilen, fietsen, de tuin en in de winter schaatsen op de Binnenmaas, waaraan ze woonden.

Van '87 tot en met '92 kwamen wij - door het werk - weer terecht in de Hoeksche Waard, op Het Vuurbaken (gem. Oud - Beijerland).
Met gemengde gevoelens denk ik aan die tijd terug. Het buiten wonen was fantastisch. De mentaliteit van de bewoners was dat allerminst. Ik refereer aan de boeken van Maarten 't Hart. Mooie vakantielectuur ook.

<===We drinken eerst een kopje koffie op het terras van Restaurant Binnenmaas (voorheen de Luie Man).
Een prachtige locatie, de zon schijnt, de temperatuur is heerlijk, zaterdagmiddag 12 juli..............................er zit niemand.

Mijn maag draait wanneer we de Zwanegatse dijk oprijden. Emotie of de kleffe (in de microwave ontdooide) appeltaart?

Ik ben hier voor het laatst geweest op de dag dat mijn moeder werd gecremeerd (2002). Een vervelende, verplichte, geforceerd gezellige samenkomst van familieleden die niet met elkaar door één deur konden.
Mijn ouders zijn beiden vanuit dit huis naar hun laatste rustplaats gereden. Raar dat ik daar aan denk en niet aan de leuke momenten, die er in overvloed zijn geweest.

P. rijdt pardoes langs het huis (foto linksonder).

Mijn ouders hadden Henk, die iedere week de tuin kwam doen en daarna altijd een glaasje sherry met ze dronk. Henk was onmisbaar - een gouden, trouwe kracht. De tuin kon in "House & Garden".

De lamp naast de (nieuwe) voordeur heeft mijn handige vader zelf gemaakt. Waarom heb ik die er toen (in 2002) niet afgehaald? Het knaagt.
Er is niemand thuis, dus durf ik naar binnen te gluren. De vloer die mijn vader heeft gelegd ligt er nog steeds. Daar lopen andere mensen over. Dat knaagt.
Het bordje "De Werff" (onzichtbaar achter het groen) dat na oma's overlijden van Egmond naar dit huis verhuisde is verweerd. De naam is onleesbaar geworden. Dat knaagt heel erg.
****
Ik wil mij vastklampen aan mijn herinneringen. Ik wil terug. Naarmate ik ouder word wil ik steeds vaker terug.

We moeten door.

Naar Het Vuurbaken (rechtsonder). Ook hier is de natuur haar gang gegaan zonder inmenging van snoeischaar of verdelgingsmiddelen.
Vreemd dat we daar gewoond hebben en dat het nu aan anderen behoort. Vreemd dat ik niet gewoon naar binnen kan lopen. Het verleden is niet meer tastbaar.
Dat knaagt.











12 juli, 2008

HET virus

Wordt Nederland straks het decor van een Outbreak. Ik weet niet of u die film gezien heeft, maar daar dacht ik (zoals gebruikelijk) onmiddellijk aan toen ik de berichten over de vrouw met het Marburgvirus hoorde en de beelden zag.

Hoe minder erover bericht wordt, des te griezeliger ik het vind. Willen ze paniek onderdrukken?
Marburg is familie van het bekendere Ebola en dodelijk besmettelijk. Fataler dan het vogelgriepvirus, waar we dagelijks van op de hoogte werden gehouden.

Ik heb wat vragen.

- Hoeveel mensen zijn in de buurt van de (inmiddels overleden) vrouw geweest? Er wordt gezegd honderd (inclusief de mensen van het ziekenhuis, waar zij in eerste instantie werd opgenomen). Dat lijkt mij de onderschatting. Dat vliegtuig dan - waarin ze terug is gekomen?
- Waar verblijven die mensen? Hebben ze "huisarrest"?
- Worden er in Oeganda maatregelen getroffen?
- Wat komt er nog meer - op het eerste oog gezond - aan op Schiphol?
Kortom: is de media normaliter overdadig gul met het verstrekken van (nutteloze of gekleurde) informatie, nu slaan ze door naar de andere kant.
En daar word ik nou rillerig van.

10 juli, 2008

Kokker - ellen (6) VLAAMSE WATERZOOI


Het is weer tijd voor een nieuw recept. Dit gerecht at ik tot op heden alleen in visrestaurants. Het leek mij te ingewikkeld, maar niets is minder waar.

VLAAMSE WATERZOOI

We (4 pers.) hebben hiervoor nodig:

- 800 gram gefileerde vis (bijv. stukken kabeljauw, zalm, wijting, schol, tilapia en/of botervis.). Ik liet het aan de visboer over, die wat luxere vissoorten voor mij uitzocht zoals zeeduivel, zalm en heilbot.
- 1 prei
- 4 worteltjes
- 2 stengels bleekselderij
- 2 takjes verse tijm
- zout en peper
- ½ liter visbouillon (fond of tablet)
- 300 ml. droge witte wijn
- 2 eetl. fijngehakt peterselie en idem selderij
- 4 plakjes citroen

Snijd de filets in niet te kleine stukken (laat het de visboer doen). Verwijder de eventueel achtergebleven graten.
Snijd de prei in plakken van 1 cm.
Snijd de bleekselderij in reepjes en de worteltjes in plakjes/blokjes.

Doe alle groenten in een flinke pan en doe er de tijm, wijn, visbouillon in met wat en zout en peper. Breng aan de kook. (Ik smoorde de groenten eerst in boter met twee theelepels Dijon mosterd en deed daarna de fond en de wijn erbij).
Zodra het mengsel kookt, de stukken vis toevoegen en in ongeveer 8/10 minuten gaar laten worden.
Op het laatste voegde ik er een scheut (kook)room aan toe. Proef of er nog (zee)zout en peper nodig is.

Verdeel over 4 diepe borden (en leg er een plakje citroen op). Serveer met knapperig stokbrood en boter of (nieuwe) aardappeltjes.

Hieruit blijkt wel dat ik speelde met de variaties. Wees niet bang, het kan niet mislukken.
Mits je maar goede verse vis hebt.

Variatie 1: laat een flinke klont boter mee koken.
Variatie 2: laat de boter eerst smelten en roer er een lik mosterd door. (De lekkerste en fijnste mosterd is “MAILLE” Moutarde Fine de Dijon en te koop bij Schmidt).
Variatie 3: voeg na 4 minuten koken 10 schoongewassen mosselen in de schelp toe. (zodra ze open gaan zijn ze klaar)
Variatie 4: neem in plaats van de stukken vis, in moten gehakte verse paling.

Wij dronken er een glas Muscadet (sur Lie) bij. Jammie.

In Gent doen ze alles anders. Daar maken ze waterzooi van kip.

Het lot


Na de film zat ik met een vriendin nog een drankje te drinken in het gezellige Café des Arts (hoort bij restaurant Met de Franse Slag).

'Heb jij een staatslot gekocht?'

Nee, die moest M. nog kopen. Ik vertelde van de gekte. Dat zelfs de journaals er uitgebreid aandacht aan besteedden. Men wil wel een verzetje deze druilzomer.
De 25 = vijfentwintig miljoen gaat er vandaag hoe dan ook uit.

Mijn "volle" lot (altijd eindigend op 6 = zes) hangt al een maand onder het ABNAmro - magneetje aan de ijskast. Ik praat er zachtje tegen als ik de deur opendoe. "Wees lief. Ik ben je (zes) al jaren trouw. Toe, beloon El eens. Een paar ton is al goed."
Ik weet het, het gaat naar de schatkist. Maar mijn hebberigheid wint het van mijn consequente weerstand tegen dit kabinet.
Aan de andere kant: als ik echt in de miljoenen val, kan - en wil ik dit land ontvluchten.

"Ik koop altijd vijf éénvijfde loten", zei M.

De kans op een prijs(je) is groter.
Nadat de uroloog mij vanmiddag - na een echo - verzekerde dat mijn nieren nog oké zijn vond ik dat een beloning waard.
Nu heb ik acht éénvijfde loten en één vol lot. Om onverklaarbare reden heb ik NUL niet gekocht.

Mocht ik 5 = vijf - of 25 = vijfentwintig miljoen winnen, dan laat ik dat weten. Tenzij ik al ergens onder een palmboom een alcoholische ananas of kokosnoot zit leeg te zuigen.

04 juli, 2008

Circus Betancourt


Ingrid Betancourt is dankzij een listige stunt vrijgekomen. Ik dacht meteen aan "the A-team".

Alle schijnwerpers zijn op haar gericht. Ik gun haar alle goeds.
De andere veertien bevrijde gijzelaars blijven tot op heden anoniem.

De euforie is groot.
- Sarkozy (omdat hij zijn werk heeft gedaan meteen tot held gebombardeerd) maakt er een show van
- De paus ontvangt de goedgelovige Colombiaanse met open armen
- De Colombiaanse regering en het leger voelen zich Hollywoodsterren
- Evenals die corrupte Chavez, die ook zijn deel in de overwinning opeist
Heel eng allemaal.

- De wereldpers zit Betancourt in haar zegetocht op de hielen
- Scenarioschrijvers laten hun vakantie er graag voor schieten
- Uitgevers liggen op de loer

Maar verdomme: hoeveel gijzelaars zitten er nog in die ondoordringbare jungle? Honderden? Niemand weet een exact getal. Wat is hun lot?

FARC is een genadeslag toegebracht - FARC is sterk verzwakt - FARC maakt het niet lang meer - FARC is stuurloos. De pers komt aan de lopende band met dit soort berichten. Maar Zuid - Amerika is een broeinest van corrupte organisaties, geïnfiltreerd in het ambtelijk apparaat. Het is een paradijs voor (oorlogs)misdadigers, die ongestoord hun gang kunnen gaan.

Zijn die berichten waarheidsgetrouw? Of proberen ze daarmee FARC een mentale klap toe te dienen, te ontwrichten, de vernieling in te praten.

Als de guerrilla's hun frustratie maar niet botvieren op de gijzelaars.

Een kat in het nauw....................................

Fun






Het is vandaag the fourth of July - Independence Day.
Mijn oom zei, terwijl we langs de eindeloze maisvelden van Wisconsin reden:
"The corn is Knee-High by the Fourth Of July! "
**********************
Het grapje links boven schijnt nog steeds geen 'ouwe mop' te zijn.
Een vos verliest zijn haren, maar niet zijn streken. Bill Clinton verliest helemaal niets.

03 juli, 2008

Luchten




De versnipperaar


Nadat ABNAmro P. begin mei had uitgezwaaid, werd hij meteen (op detacheringsbasis) binnengehaald bij IFN Finance – een dochterbedrijf van AAB nota bene. Daar waren, uit vrees voor wat de overname door Fortis met zich mee zou brengen, nogal wat mensen vertrokken.
IFN zat dus – in afwachting van wat er zou gaan gebeuren – met een personeelstekort. Een leuke klus voor manlief, die een ideale driedaagse werkweek kreeg aangeboden tot oktober.

Nu de situatie er voor Fortis zo allerbelabberdst uitziet is hij blij met de afvloeiingsregeling die AAB hem bood. Hij is vrij om leuke klusjes aan te nemen, maar kan op ieder moment een pauze inlassen of stoppen. In zijn geval (met zijn ziekte) een ideale situatie.
Ook de stress is eraf. Hij hoeft zich niet meer druk te maken over zijn toekomst.

Wat er is gebeurd is diep en diep treurig. Precies een jaar geleden zaten we in het begin van een horrorscenario, waar geen good guys in voorkwamen. De vieze nasmaak is nog niet weg. Wat wil je na 35 jaar trouwe dienst. Vooral wat er sindsdien is bekend geworden over voorvallen uit het verleden (zoals de onderhandelingen met ING) en de nalatigheid van Bos en Balkenende blijven vreten.

Fortis moest AAB-segmenten afstoten. Tot gisteren waren de werknemers onwetend, al werden de geruchten steeds sterker dat DEUTSCHE BANK de koper zou zijn.
De bankverzekeraar Fortis heeft zich zwaar vertild aan de koop van AAB. De Belgen moesten zonodig DE Nederlandse bank hebben, maar zitten daardoor diep in de shit.
De aandelen zijn waardeloos en in België werd vorige week om het ontslag van topman Votron geroepen.............................
>Toegevoegd op 11 juli:................. en Votron heeft daar gehoor aan gegeven. Met één jaarsalaris van 1,5 miljoen is hij opgestapt. Dat is minder dan Groenink heeft gekregen, maar ja.....................die had dan ook het aandeel AAB tot ongekende hoogte gedreven. Bij Fortis is de pot leeg en van een kale kip kan je niet plukken. Lippens moet eigenlijk ook weg.<
"Exotische" investeerders (Chinezen en Russen) dienen financiële injecties toe.

Om de (door Neelie Kroes geeïste) deadline te halen moest Fortis honderden miljoenen inleveren. It's a buyers market.
Dus mogen o.a. HBU en IFN in hun handjes knijpen. Ik denk dat ze beter af zijn bij de degelijke Duitsers.
Al had ik die zin een jaar geleden niet kunnen en durven verzinnen.