Begin van de middag brengen wij de grote auto (die al een half jaar binnen staat) naar de garage in Barendrecht voor de bandenwissel.
Die afspraak stond veel eerder gepland, maar werd uitgesteld tot er wat meer ruimte kwam in het Corona-protocol.
Zo te zien maken veel mensen gebruik van die speling in de maatregelen.
Op de grote weg is niets te merken van een crisis en het schijnt dat Ikea te maken krijgt met een vloedgolf aan klanten.
What the f..., is zo belangrijk dat je naar Ikea moet??????
Op de terugweg dropt manlief mij in de Lusthofstraat.
Het is zeven weken geleden dat ik hier was.
Bij Aldi moet ik twintig flessen inleveren.
Met mondkapje durf ik wel. Maar dan heel snel.
De onduidelijkheid over die mondkapjes heeft mij vanaf begin af aan verbaasd.
Eerst werden ze helemaal afgeraden, maar toen het andere EU-landen ze verplicht stelden wist de RIVM geen duidelijk advies te geven.
Ik schreef het al eerder:
Ons werd door een dermatoloog van het Erasmus MC indertijd aangeraden tijdens het vliegen mondkapjes op te zetten om zo geen bacillen binnen te krijgen (we werden daarvoor namelijk altijd ziek).
Maar ook Aziaten (Chinezen en Japanners) dragen mondkapjes in hun zwaar vervuilde grote steden.
Enfin: Aldi heeft het goed voor elkaar.
Je moet wel zelf je gratis (splinternieuwe) karretje schoonmaken.
Het gaat goed totdat ik bij de kassa kom.
Een echtpaar voor mij (zestigers in prima conditie) hebben een paar boodschappen op de band gelegd.
Voor me houd ik zeker twee meter afstand en het karretje heb ik als blokkade achter me gezet. De blondine vindt ineens dat ze toch nog wat moet hebben en loopt mijn kant op.
Ik doe heel overdreven drie stappen zijwaarts, waar ze met een sacherijnige blik op reageert, en blijf daar staan tot ze terugkomt (met lege handen) - want inmiddels worden haar boodschappen afgerekend.
Weer die sacherijnige blik.
Bij de uitgang staat een oudere man, met een verveelde uitstraling, te praten met een kennis.
Natuurlijk is Corona het onderwerp.
Hij is blij dat hij zijn mening kan ventileren en heeft daar een slachtoffer voor gevonden.
"Het moet nou maar eens afgelopen zijn, Deze idiote maatregelen zijn onzin," klinkt het zeurderig.
"Ik ben het helemaal zat. Wat een onzin."
"Nou - ja - dat weet ik zonet nog niet hoor," zegt de kennis voorzichtig.
Mijn bloeddruk stijgt. Ik moet snel naar de volgende winkel.
Hoe is de situatie bij Albert Heijn?
Rustig.
"Hier heeft u een karretje mevrouw."
Een winkelbediende staat met de veiligheidsman karretjes te desinfecteren. Ze duwt een schone kar naar mij toe.
"Dank je, geweldig."
Ook de blondine gaat naar binnen.
Maar nu wordt haar man tegengehouden door de veiligheidsman.
Ze wordt kwaad, want bij Aldi had niemand iets gezegd.
"Dan pak je toch ook een karretje," roept ze tegen haar man.
"Nee, joh - laat maar."
"Kom op, pak een kar," klinkt het dwingend.
Ik kijk haar met mijn zwarte ogen doordringend aan en dat ziet ze.
"Bemoei je met je eigen zaken," schreeuwt ze me toe.
De veiligheidsman grijpt in en ik loop Albert Heijn binnen.
Ze volgt me en probeert binnen anderhalve meter van me te komen.
Dan maak ik een onverwachte wending waardoor mijn karretje haar zijkant raakt.
De blondine bijt op haar onderlip maar verdwijnt uit mijn gezichtsveld.
Ik ben blij wanneer ik weer op straat sta. Achter mij wachten inmiddels zes mensen keurig met een kar tot ze naar binnen mogen.
Mijn mondkapje houd ik nog maar even op.
Vandaag horen we weer veel sirenes.
De mooie cijfers van de afgelopen dagen zijn alweer teniet gedaan.
Corona geeft niet op.
Ik keer terug naar online bestellen.
*****
