22 september, 2024

Grijze fietsers en nog grijzere rollators



Het is nu zondag en voor het eerst is de camping niet meer vol. Ongelooflijk, maar afgelopen vrijdag kwamen er mensen met caravan en/of camper op de bonnefooi voor een plaats. Tevergeefs.

Iedereen die hier is geweest wil ook weer terugkomen. Ook wij.

Het is de grijze golf die nog geniet van dit seizoen. Ja, het is inmiddels herfst, maar aan de Zeeuwse Rivièra wordt die anders beleefd dan in de rest van Nederland.

Zaterdag/gisteren:

We zaten om 11 uur al op het strand. Het werd een schitterende, warme dag.

We hadden onze stoeltjes meegenomen en genoten van alles wat er zich voor onze ogen afspeelde. 

Jong, oud - en alles ertussenin - genoot.

De eerste kotjes werden afgebroken en naar de berging gebracht waar ze weer opgekalefaterd worden.


Dit strand heeft veel voorzieningen, zoals ↑zonnebrandcrème en een douche↓.


De alerte strandwacht (de meeste hebben in de wintermaanden een baan in de (ouderen)zorg) 
had het druk. Ze werken 70 uur per week en staan continu paraat.

Met de rollator het strand opgaan is niet ideaal, maar toch willen mensen het.

Zo ook een man van hoge leeftijd die zijn (nog) mobiele vrouw iets te dicht op de hielen zat. We hoorden een gil. Gelukkig was ze niet gevallen, maar de strandwacht was er als de kippen bij.
De man was helemaal overstuur. Hij wilde niet meer en voelde zich een blok aan het been.

Gedrieën zochten ze een plek op het strand. De strandwacht gaf ze een stretcher waarbij hij de man hielp.
Hij hield een oogje in het zeil en zou de man later weer op de been helpen.

Ik gaf hem een compliment en daar was hij ogenschijnlijk door verrast.


Terug naar de auto liepen we langs "tuinverkoopjes."


Op naar Meliskerke via een omweg binnendoor (manlief kent alle weggetjes op het eiland), waarmee we veel grijze fietsers duidelijk irriteerden - en zij ons.


Ik kocht heerlijke bolussen, Juttersbrood en croissants bij Koppejan en betaalde daar een normale prijs voor.

Vanmorgen zag de ochtend, op de dauw na, er somberder uit.
Desondanks reden we, na een uitgebreid ontbijt met poached eggs en croissants, weer naar het strand. De temperatuur was prima en zo nu en dan knipoogde het zonnetje.


Jacky kon er geen genoeg van krijgen.
We moesten haar wel uit de buurt van de kwallen houden. Het strand lag ermee bezaaid dus zwemmen was er weer niet bij.


↑Hij wist nog iets lekkers uit de paalhoofden te pikken.



Ook vandaag was het weer hommeles met rollators.

Een oud Duits echtpaar (we zagen ze gisteren ook) werd begeleid door dochter en schoonzoon (50'ers).
Gisteren speelden ze jeu de boules en dat kwamen ze vandaag weer doen.

Opa stond al op het strand, maar oma kampte met rollator pech.
Ze vroegen de strandwacht om hulp. Die ging een gereedschapskist pakken en begon geduldig te sleutelen aan het veel te slappe karretje.

De vrouw was duidelijk verward (dementie) en ergerde zich aan haar bijdehante dochter die alles stond te regelen.
De rollator leek gemaakt. Echter, de hulpvaardige strandwacht was al weg om een strandrolstoel te halen met zijn truck.

Maar toen was de familie al op het strand.
Met zulk gedrag moeten ze ook dealen. Stank voor dank.


Vanmorgen heb ik via een webshop een plukbon van €15,- aangeschaft.
Nu mag ik ongelimiteerd plukken.


Als het buiten grijs is hebben wij in ieder geval wat kleur binnen.
******

Geen opmerkingen: