27 april, 2017

De Koning


Willem De Koning is vandaag jarig.

Ik verspreek mij nog regelmatig wanneer ik mensen een leuke Koninginnedag toewens.
Macht der gewoonte.

Ik heb niets met deze feestdag sinds 1980.
Het defilé op Soestdijk. Dat was nog eens leuk.

En wij hadden echt feest in Kralingen.
's Morgens in een lange stoet achter de drumband aanlopen.
's Avonds feest op de Spido met afsluitend een groot vuurwerk. En tussendoor allemaal straatspelen.

De koning was vanmorgen met zijn familie in Tilburg.
Zelden zo'n ongezellige stad gezien als Tilburg.
De koning mag op zo'n traditionele feestdag alleen nog maar in historische gemeenten komen:
Middelburg, Zierikzee, Giethoorn, Deventer.....
Maar niet in Tilburg, Eindhoven, Almere, Heerhugowaard....

Ik zag ze alleen maar handjes schudden.
Dat heet Koningsdag nieuwe stijl.

Er was even een leuk moment toen de jongste dochter een tel uit het oog van de beveiliging raakte en door haar vader bij de kraag werd gegrepen.
"Hier blijven," las ik van zijn lippen.

Wij liepen de stad in.
Er werd niet gevlagd.

Er was geen feeststemming.
Op de gewone markt is het drukker dan op deze vrijmarkt.
Het koude weer hield de meeste terrassen leeg. 


Maar een warm frietje van Bram Ladage gaat er altijd in.
En dus moest Jacky even op de arm.


Het was troep wat er verkocht werd.
Zo nu en dan zag je een oranje hoofddeksel.


Rotterdam maakt zich op voor een ander "Koningsfeest."
Het feest van Feyenoord.

Het feest van Koning Voetbal.
****

22 april, 2017

Verbazing


Zo kom je nog eens wat tegen op weg naar de markt.

Ik was bijna op de Blaak toen ik werd overvallen door een ijzig regenbuitje.
Mijn hand greep naar mijn schouders. Ik greep mis.
Waar was mijn wollen stola?

Ik wist zeker dat ik die had omgedaan, maar ik begreep ook dat hij van het gladde jack gegleden kon zijn zonder dat ik er erg in had.

Wat te doen?
Eerst markt, of toch maar teruglopen en hopen dat ik mijn Schotse dekentje terug zou vinden.

En ja hoor, op de Admiraliteitskade - voor het Mariniersmonument - daar lag mijn sjaal.
Verbazing en blijheid, het geeft een prettig gevoel.


Rotterdam is en blijft een ondernemende stad. 


Op mijn favoriete markt deed ik weer goede zaken.

Zeven bossen tulpen voor €4,-
Een lap stretchkatoen (voor een broek) ad €4,50.

Ik viel deze zaterdag van de ene verbazing in de andere.


18 april, 2017

Verkiezingen


Stomverbaasd ben ik.
De premier van het Verenigd Koninkrijk heeft verkiezingen aangekondigd.
Zomaar, out of the blue.

2020 hield ze lange tijd vol.
Maar nu is het over minder dan twee maanden: op 8 juni.

Is het kabinet gevallen?
Welnee.
Zijn er ministers opgestapt?
Welnee.

Heeft de conservatieve premier last van de oppositie?
Jazeker.


Toen ik naar de aankondiging keek dacht ik meteen aan een nichtje die niet tegen haar verlies kon.
Waren we een spelletje aan het doen en stond ik op winst, dan maaide ze alle stenen van het bord en riep "we gaan opnieuw beginnen."

Theresa May krijgt haar zin niet.
Ze spartelt als een verwend kind en trapt iedereen woedend tegen de schenen.

Dat de EU niet naar de pijpen van Londen danst maakt haar blijkbaar woedend.

Ze wil niet begrijpen dat Europese instellingen en bedrijven het VK, met name Londen, verlaten.

Ze is boos op de Schotten.

De Britse pond keldert naar, voor ons gunstige, laagte.

Kortom, het aanzien van het eens zo onaantastbare trotse British Empire is verschrompeld.
Het is een chaos.

En dus grijpt de Britse premier naar een middel om haar tegenstanders de mond te snoeren.

Het komt haar goed uit.
Ik hoop dat de Britten inzien dat het hen allerminst goed uitkomt.
*******

12 april, 2017

Keukenhof


Voordat ze mij naar Hofwijk brengen moest dit er toch van komen:
De Keukenhof.

Dat je 62 respectievelijk 66 moet worden eer je de grootste toeristische trekpleister van Nederland bezoekt...
Jemig, wat hadden we deze dag perfect uitgezocht.

Koud, bewolkt en dus geen problemen met parkeren, noch met de toegang.
Jacky was ook welkom.

Ik heb nog nooit zóveel nationaliteiten gezien.
Onvoorstelbaar.

Het was best leuk voor een keer.
€16,- p.p
Parkeren €6,-

De foto's 


Maar ik zie de bloeiende bloembollen toch het liefst zo.

08 april, 2017

Zenbook


En toen begaf mijn Toshiba het.
Ik kreeg ineens een raar wazig beeldscherm.
Het machientje had bijna 15 jaar goed gedraaid.
Ik had hem ooit gekocht van mijn "niet roken" geld.

Andrew van DIMENSION op de Goudsesingel constateerde meteen een kapotte videocard.
Dat zou geld gaan kosten en zo'n ingreep was de Toshiba niet meer waard.

Vandaag kocht ik bij Andrew en Weng, waar ik al jaren trouwe klant ben, een Zenbook van Asus.
Een flinterdunne en erg makkelijk bruikbare laptop.
Opstarten en afsluiten gaat in 4 seconden.

Het ding is razendsnel.
Wat vindt u van het verlichte toetsenbord?


Dit zijn van die aankopen die ik niet online doe.

Onlangs schreven verschillende boze en bezorgde Amsterdammers dat er boekenwinkels in de hoofdstad sluiten.
Vakmanschap is aan het verdwijnen.

In Rotterdam heeft Donner een zeer geslaagde herstart gemaakt dankzij de moedige aanpak van de medewerkers.

Boeken koop ik niet online.
Je moet een boek vasthouden. Doorbladeren. Rustig bekijken. De achterflap en/of voorwoord lezen.

Computers en laptops behoeven tegenwoordig nauwelijks uitleg.
Ze zijn simpel.

Kreeg je er vroeger een lading handleidingen, garantiebewijzen en (opstart)cd's bij, nu zit er alleen een adapter bij. En ook die is de helft lichter en kleiner.

Maar ik heb de hulp van Andrew en Weng nodig.
Zij leveren service. Hun dienstbaarheid en kennis kan ik nergens anders vinden.
Ze zijn uniek.

Ik praat niet tegen een inhalige helpdesk. Ik praat met mensen.

O, wat een mooi machientje is dit!
*****

05 april, 2017

Asperges


Halsreikend keek ik ernaar uit: Asperges.

"Ze liggen bij Albert Heijn, hoor."

Limburg had de primeur.
Met kunstgrepen volgens mij.

'Ik wil asperges van de teler. Uit Brabant.'

Ik ging bellen.
Van de vijf telers die ik belde was er een die zei "morgen starten we de verkoop."
De anderen waren nog niet zover.

"Dan kom ik morgen. U mag drie kilo voor mij apart leggen."

Op naar Hoogerheide.
Op naar onze eerste asperges van dit seizoen.

 
 
 

Verser dan vers.

Simpel met ham, ei en gesmolten boter.
De eerste hap is de lekkerste hap van het hele seizoen.

04 april, 2017

Wanneer ze je boos krijgen, dat zijn de beste....



We waren op Schouwen.
De Peugeot moest voor een nieuw contactje naar de garage.

Ik pakte bij de "groente-mevrouw" het gratis eilandelijk suffertje mee.

"Godsamme, krijg nou wat."

'Wat is?'

"Ze gaan het kengetal veranderen. De KPN heeft er te weinig."

'Hè, lastig. 0111 was juist zo makkelijk.'

"Het wordt nog veel erger. We krijgen het kengetal van Goeree-Overflakkee.
Ik wil helemaal geen kengetal van Goeree. Dit is Zeeland!"

'Ja, belachelijk. Als ze ons nou 0113 of 0118 hadden gegeven.'

"Jezus, wat een gelul is dit. Over twee weken vervalt 0111 al."

'Iedereen moet postpapier, facturen, visitekaartjes en de hele administratie vernieuwen.'

"Zeeuwen plakken overal stickertjes overheen, schat."

P. lacht.

'El, wil jij wel mijn telefoon bijwerken?'

Ik hum.

We zijn bij de garage.

Tot onze eigen schrik belanden we in de auto van het jaar 2017, waar ik helemaal voor gevallen ben.
De Mini begint, net als wij, bejaard te worden. Wij willen meer ruimte en meer comfort.

'Maak maar even een proefrit,' zegt de baas.

Dat laten we ons geen twee keer zeggen.
Even later zitten we in een "zoefmobiel," voorzien van de nieuwste snufjes.


U vindt het misschien raar, maar een navigatiesysteem is voor ons geen (extra) optie.

Wat er wel standaard inzit is een cameraatje die borden met snelheidsbeperking herkent. Vooral voor mij is dat handig.
En wat te denken van een afstandssignaal.

Na die proefrit werd het ineens serieus.

Bij het afscheid vroeg ik aan de baas:
"R. - ben je nu op dat nieuwe idiote kengetal te bereiken?"

Hij begon heel hard te lachen.

'Kijk even naar de datum Ellen.'
*****

01 april, 2017

Series


Gisteren werd de laatste uitzending van The Night Manager uitgezonden.
Een buitengewoon spannende, boeiende serie.

Ik had hem opgenomen en heb vannacht de hele serie in een keer gezien.
Heerlijk vind ik dat. In mijn eentje in pyjama op de bank onder een plaid ongestoord kijken.
Zo nu en dan raasde er een auto langs die het Rotterdamse uitgaansleven verliet.

Ik dacht aan mijn moeder.
Als zij nu zou leven dan zaten we samen, zij met haar whiskey in haar recliner, tot het ochtendgloren series te kijken.


Er zijn momenteel een aantal mooie series die ik opneem.

Per aflevering kijken heeft geen zin.
Na een week ben ik de draad volledig kwijt en dan duurt het minstens een kwartier voordat ik weer weet hoe het zat.

Dat zou de ouderdom kunnen zijn, maar ik houd het op de vele zenders en het grote aanbod.

Canvas is trouwens een goede uitzondering in deze:
De Belgen gunnen ons iedere zaterdag twee afleveringen van Trapped - een spannende IJslandse serie, met weergaloos mooie opnames.


Digitale televisie is voor mij dus een uitkomst.

Ik bouw een voorraadje series op en kijk die als een lange speelfilm af.
***************