29 maart, 2025

Dan valt er toch een last van je schouders


Woensdag was een slopende dag. De dag voor de verhuizing.
Ik wilde al het beddengoed nog wassen en strijken.

Gelukkig sliepen we in het uitstekende Novotel (Brainpark). 's Avonds aten we heerlijk bij Vicini.
Na een uitgebreid ontbijt op vrijdagochtend togen we naar ons appartement.


Dat er maar twee mannen kwamen om de boel leeg te halen viel ons tegen.
Ze waren er om 8 uur en om 12 uur zwaaiden wij de vrachtauto met onze spullen uit.
Op het laatst moesten Jacky en ik op de gang zitten.


Donderdagavond aten we gezellig, nadat er nog wat bancaire akkefietjes opgelost moesten worden 😪😪, met vrienden bij Kaat Mossel.
De obers kwamen afscheid nemen wat wij hartverwarmend vonden. We zullen ze zeker missen.

Vrijdagochtend ging het via de berging in Middelburg naar Arnemuiden, waar we de caravan ophaalden.

>>>>Opvallend: sinds de uitslag van de MRI (voet) en de verhuizing slaap ik weer ononderbroken i.p.v de vijf uur van de laatste maanden. Dat was killing.<<<<

En nu staan we twee weken in Zoutelande.


Er zijn toch wat veranderingen in deze caravan.
Zo kregen we de ijskast niet aan de gang en haperde de tv.

Voor de ijskast (die een betere indeling heeft dat die ik thuis had) moest ik de telefonische hulp van de dealer inroepen.
Ik stuurde hem foto's van ons onbekende icoontjes die hij gelukkig ook niet kenden.
Maar we kregen hem aan de praat en terwijl ik dit typ geniet ik van een ijskoud borreltje.


↑Ik kwam handen -en kastruimte tekort voor de zomergarderobe.
Wij moeten nog wel een paar keer heen -en weer naar de berging hoor.
↓De zon scheen volop, dus ik kon een heerlijk handwasje ophangen.


↓Blij verrast waren we dat de bouw goed vordert.
Het begint ergens op te lijken.


Na een drukke zaterdag was het goed bolussen eten.
****

Geen opmerkingen: