"El, kom eens kijken."
Als hij dat zegt weet ik dat het niet goed is.
"Moet mijn voet nu worden afgezet?"
Dat was geen grap, maar ik meende een forse bloeduitstorting te zien. Hoelang die daar zit weten we niet. We probeerden terug te halen of er iets gebeurd was.
Dat is zo ellendig aan neuropathie: je hebt geen gevoel.
Voor de zekerheid smeerde ik er Arnica op, maakte foto's van de voet en stuurde die op naar onze huisarts - met de vraag of manlief gezien moest worden door een arts alhier.
We gingen wandelen bij Vaux-sur-Aure.
Drie kilometer maar liefst.
↑Voor ons oude mensen zijn dit soort paden wel gevaarlijk.
En wat is het droog.
Jacky liep vooruit en wachtte na een paar meter op ons - zo lief.
Het was een prachtige, maar iets te lange wandeling (ook voor mijn voet).
De huisarts zag ook een bloeduitstorting en raadde ruime schoenen aan.
Zelf was manlief al tot de conclusie gekomen dat de klompen weleens de boosdoeners zouden kunnen zijn.
↑Die zijn weggegooid en vervangen door de afzichtelijke, maar comfortabele Crocs.
En de nieuwe oven is vanavond in gebruik genomen.
*****
Geen opmerkingen:
Een reactie posten