Het werd nog een idiote week.
Op maandag moest de auto een grote beurt hebben. Ik kan iedereen met klem adviseren vroeg van tevoren een afspraak te maken.
Wij deden dat twee maanden geleden, maar in Middelburg konden we al niet meer terecht.
Godzijdank belden ze later dat er nog plek was in Goes.
Het was een grote, kostbare beurt - dus we waren blij dat het in ieder geval was gedaan voordat we aan de reis zouden beginnen.
Woensdag moesten we naar Rotterdam.
Dokter, trimster Jacky, apotheek, boodschappen en nog iets ophalen van ons oude adres.
Daarna eten bij de kinderen. Gezellig want we zien elkaar lange tijd niet.
Kleinzoon had een happening op school waar we ook getuige van mochten zijn. Maar wel vanuit een hoekje op een stoel, want we waren moe en moesten nog terug naar Zoutelande.
Net op tijd: want vlak na ons ging de Vlaketunnel op rood en dat zou twee dagen duren.
We merkten daar de volgende dag de gevolgen van. We kwamen grote files tussen Zierikzee en Goes tegen. Automobilisten die sluiproutes zochten om op hun werk te komen.
Met de caravan ging het via de fysio in Zierikzee naar de dealer in Nieuwerkerk a/d IJssel.
Wat een gedoe - en zo vroeg op de dag.
Er waren dingetjes....
TV, tafel die niet beviel en nog wat onvolkomendheden.
TV is okee.
Een losse tafel wordt besteld, dus daar hebben we nu niks aan. De vaste tafel was echt onhandig.
Vooral als je bij de bovenkastjes en/of onder de banken moet zijn.
Op de heenweg had ik het idee geopperd om de vaste tafel er vast uit te laten halen en ons losse campingtafeltje te gebruiken.
De oude eigenaar hoorde dat aan en haalde een oude losse tafel van zolder.
↑Die mogen we gebruiken tot de nieuwe er is en wij weer terug in Nederland zijn.
We zijn er dolblij mee, want met twee plankjes tussen de banken is er voor Jacky een mooi plaatsje gemaakt.
En nu naar En toen liep het allemaal anders.
In december had ik de camping in Zoutelande geboekt. We zouden tot 13 april blijven.
Maar toen zag ik toch tegen de lange rit naar Normandië op en besloten we een dag eerder - de 12e dus - te vertrekken uit Zoutelande.
En toen liep het allemaal anders
Voor de 12e (gisteren dus) had ik een camping halverwege geboekt.
We vertrokken om 9.15 uur.
Op het viaduct zwaaiden Molukse demonstranten ons tegemoet of vaarwel.
Ze zijn terecht nog steeds boos en herinneren ons aan een slechte periode in onze geschiedenis.
Het ging allemaal zo voorspoedig.
Geen files, geen vakantiegangers (wat een verschil met Zeeland!!) en nauwelijks vrachtverkeer.
En zo waren we al om 13.30 uur in de buurt van onze overnachtingscamping, met nog 300 kilometer te gaan naar Port-en-Bessin.
Ik stelde voor om door te rijden.
"Scheelt weer af -en aankoppelen en in de caravan uit -en inruimen. En we hoeven geen wekker te zetten. Maar betaald is betaald - dat wel natuurlijk."
Na enige aarzeling ging manlief accoord en nam ik 200 kilometer voor mijn rekening terwijl hij kon relaxen.
Om 17.15 uur - exact acht uur (624 km) na vertrek - reden we onze camping op.
Het was een warm weerzien met broer en zus Huy.
Na het eten rolden we doodmoe ons bed in.
*****
Vandaag schijnt de zon en waait er een frisse wind.
Manlief heeft een nieuwe aanwinst, een zogenaamde fietstent, opgezet.
Afgekeken van andere kampeurs. Wij hebben geen fietsen, maar gebruiken hem om 's avonds de stoelen en tafels in te zetten. En Jacky zoekt er graag de schaduw.
Het is nog lekker rustig.
Aan het eind van de middag komen er wat op doorreis zijnde toeristen binnen.
↑Broer en zus hebben de plaatsen nu afgebakend met hekjes wat ik een uitstekend idee vindt.
Wij staan op "onze plek" en dat voelt als thuis.
Voor de derde keer staan we naast dezelfde Fransen met hun inklapwagen.
Ik noem hem "papa fume une pipe."
Zie mijn blog van vorig jaar.
↓Na het eten moet er gewandeld worden: zin of geen zin.
Na twee weken stressen in Zoutelande is Jacky nu relaxter dan ooit.
Dit is bekend terrein en ze is dol op de eigenares.
Kortom: een tevreden drietal.
*****
Geen opmerkingen:
Een reactie posten