Vanmorgen zijn we met de laptop naar een pc-dokter in Truro gegaan.
Een jonge kerel die allesbehalve vriendelijk was en mijn laptop alleen aan en uit deed.
"It works here," en daar kon ik het mee doen.
"It doesn't work here," riep ik een uur later geïrriteerd vanuit de caravan.
En dus moet mijn telefoontje het werk weer doen
Tijdens onze afwezigheid hebben we buren gekregen die blijkbaar hun Britse nummerplaat niet voldoende vinden.
Bij de andere club zijn vlaggen verboden.
Wij gokken dat hij een aanhanger van Farange is.
Over politiek kun je hier beter niet beginnen. Ik merk dat ook in dit land de verdeeldheid groot is.
Er zijn op deze camping vier wardens - twee echtparen.
Hun camper/caravan staat bij de receptie.
Het was mij al opgevallen dat één stel tamelijk nerveus en onhandig overkwam.
Vooral de vrouw klungelt en dat vind ik zielig. Een praatje wil ze wel maar dan kijkt ze argwanend om zich heen.
De managers zijn aardig, maar wel dominant.
Gister kon ik een gesprekje met ze aan in de receptie.
Toen werd mij hun gedrag duidelijk.
Dit is hun eerste jaar bij CAMC en al zijn het vijftigers, toch hopen ze met deze baan nog wat te kunnen sparen voor hun oude dag.
Maar ze blijven twee jaar trainees wat inhoud dat ze een log boek met regels moeten doorwerken en daarnaast in de praktijk moeten leren hoe het bij deze club werkt.
Ze zijn in maart begonnen en hun proeftijd zit erop.
Of ze gelukkig zijn vraag ik mij ten zeerste af
Hiervoor hebben ze een paar jaar op een privé camping gewerkt.
Echter CAMC geeft meer zekerheid, hoewel het nou niet echt vetpot is.
Zeker wanneer je ziet hoeveel lichamelijk arbeid ze moeten verrichten en hoe lang ze dagelijks in touw zijn
Het is niet alleen de toiletblokken schoonmaken, ook het hele terrein moet
bijgehouden worden.
Iedere dag moeten ze maaien en snoeien. Het grind wordt aangeharkt wanneer er een voertuig vertrekt. De putjes moeten schoongemaakt worden.
Het moet er voorbeeldig uitzien, want de kampeerders betalen er dik voor
↑Vanmiddag leerde haar man haar hoe ze moest grasmaaien met een elektrische maaier.
Weer had ik met haar te doen: ze deed zo onhandig. En omdat ze verplicht gehoorbeschermers moeten dragen kon ze de aanwijzingen van haar man niet horen.
In de brandende zon met een dik werkpak aan + een veiligheidsvest ploeterde ze zich een weg door de madeliefjes.
Vanavond moeten ze weer studeren.
En dan de angst dat ze examens niet halen, of geen goede beoordeling krijgen.
Ben je daar 50+ voor geworden?
*****
Geen opmerkingen:
Een reactie posten