Donderdag hebben we de caravan naar een nieuwe plek gereden. Niet helemaal nieuw, want we waren hier twee jaar geleden ook. Vlak naast de racecourse.
Een ruim opgezette CCC site met goede voorzieningen. Aan wat comfort had het ons 14 dagen ontbroken en we waren de somberte echt een beetje beu.
Ik ging meteen aan de was.
Zo'n zin in schoon beddengoed.
Tot onze grote schrik hadden we een paar ongewenste reisgenoten meegenomen: wespen.
Weer vond ik ze in het dakluik.
Maar bij navraag bleek dat er hier ook wespen zijn, al vliegen die niet via het dak naar binnen.
↓Ik heb foto's naar de dealer gestuurd.
Die raadde aan een er gaas over te plakken, maar dat was makkelijker gezegd dan gedaan.
We aten 's avonds uitstekend bij Enzo's in Perth - een Italiaans/Marokkaans restaurant in een oude whiskey kelder.
Zulke heerlijke lamskoteletjes had ik nog niet gegeten.
We waren moe, hongerig en hadden een goed gesprek over de laatste twee weken in de wildernis. Dat was toch wel afzien geweest voor deze oude knakkers.
Nu even rust in de tent.................ik bedoel caravan.
Gisteren kreeg de caravan een grote beurt, maakte ik de auto schoon, kreeg Jacky een knipbeurt en maakte ik een lekkere stoofschotel.
Niets spannends dus. Gewoon een beetje klungelen.
Op deze camping kom je van alles tegen: van luxe dubbelassers tot de kleinste sheltertjes en alles daar tussenin.
↓Ik raakte aan de praat met de huurders van deze luxe camper. Ze lieten hem van binnen zien.
De nieuwste snufjes zoals een elektrisch verstelbare tafel en bed.
Ze bruikten de helft, uit angst dat er iets kapot zou gaan. De borg van £1000,- wilden ze graag terughebben.
Thuis stond de caravan en ze waren er duidelijk over: "caravan biedt veel meer voordelen dan de camper."
Vandaag een zonovergoten dag.
Helaas nog geen uitje, tenzij boodschappen doen daaronder valt.
Zo fijn dat je geen uur hoeft te rijden voordat je bij een supermarkt bent.
Provisorisch heb ik iets in elkaar geflanst dat met elastiek om de rand van het dakluik gaat.
Waarschijnlijk overbodig, maar toch.
Ik moest er wel twee midges head nets aan opofferen.
Verder hebben we weer eens heerlijk buiten op ons eigen stukje gras kunnen zitten.
Manlief is erg in zijn nopjes met de laatste roman van Pieter Waterdrinker.
En dankzij nog een provisorisch gemaakt windschermpje voor de citroenkaars kon ik ook rustig buiten theedrinken.
Morgen een zondags uitje.
*****
