Gisteren kregen we ons eerste bezoek uit Werendijke (de camping waar we vorig jaar stonden).
De voormalige boer met zijn vrouw brachten zelf geplukte zonnebloemen mee. Het schijnt een fantastisch bloeijaar te zijn.
Mijn schoonvader jaagde met de (toen nog jonge) boer, dus dan worden er veel herinneringen opgehaald.
Heel gezellig en fijn om contacten te leggen.
Ze nodigden ons uit voor de fietsclub. Maar ik durf na tien jaar nog steeds niet echt op de pedalen te staan.
En vandaag hadden we een spontane, hartverwarmende ontmoeting.
Stapje voor stapje, schakel na schakel.
We reden afgelopen week nog een paar keer naar de stalling en naar de caravan.
Het chalet is nu naar onze zin ingericht met gezellige verlichting, de juiste huisraad zoals pannen, servies, bestek en glazen. Ik slaap onder mijn eigen dekbed en leg mijn hoofd op mijn eigen kussen.
Ook hebben we met behulp van de techinische man van het park de gordijnen uitgeklopt.
Tja, dat was nodig.
Het onderhoud is trouwens perfect. Ik haal iedere vrijdag een schoon lakenpakket. De ramen werden vrijdag gezeemd en de tuinmannen zijn continu in het park aan het werk.
De herfstvakanties in Nederland, Duitsland en België zijn begonnen.
Ondanks het grijze herfstweer vullen de campings zich gestaag.
Wat heerlijk om in de namiddag een strandwandeling te kunnen maken.
Ik heb nog nooit zoveel kwallen gezien.
Oostenwind.
Jacky trok zich er gelukkig niets van aan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten