Slecht weer blog

Terug naar 18 september toen we zo'n prachtige rit door het historische achterland maakten.

Manlief werd verliefd op dit hotel/restaurant in Creully en wilde er dolgraag een keer eten. Hoewel het een stukje rijden (half uurtje) is hebben we dat gisteren toch gedaan.

Het is geen makkelijke rit over de onverlichte D-wegen, zeker niet in de stromende regen.

Maar het was deels een stapje terug in het verleden, toen we jong waren en er nog bistro's bestonden waar we escargots en entrecôtes met knoflookboter aten.

Het bedrijf wordt gerund door drie (tweeling)broers gerund. Binnen no time stroomde de gezellige, beetje oubollige ruimte vol.

Het zeer voordelige, traditionele menu viel meteen in goede smaak bij ons beiden.

↑We begonnen met een kir royal.

De amuse was een pasteitje dat net iets teveel naar Knorr smaakte. Dus vreesde ik het ergste voor de rest.

↑Ja hoor: escargots.

En halve flesjes wijn. 

De bourgogne was heerlijk. Jammer van de uitgeslagen glazen. Kalk volgens de eigenaar.

↓En een gigantische entrcôte die maar €18,- kostte.

Zalig!!!!

↑Manlief had zich, nog voordat de voorgerechten kwamen, verheugd op zijn dessert. Het was de duurste op de kaart: €8,50.

Ik genoot van mijn ijskoffie.

We hebben voor zaterdagavond (onze laatste dag) opnieuw een tafel geboekt. Ik heb er even over gedacht een kamer te boeken. Voor €85,- heb je de grootste kamer, maar verwacht geen moderniteiten die bij 2025 horen. 

>>>Hoera, ik heb weer wifi.

Vanmorgen moest manlief ook een nieuwe code (iedere 8 dagen verloopt die) invoeren en dat ging niet. Er ging een lichtje bij me branden. Hadden we gebruikte inloggegevens gekregen?

Ik ging naar Florent die wat verbaasd reageerde, maar ik kreeg een nieuw vel met codes. 

En ja hoor. We hebben weer wifi!!<<<

Daar komt ze weer met haar gezeur over campers.

Jazeker, want het plenst al dagen en de grond wordt regelrecht kapot gereden door die krengen. Gaëlle ↕zet de hoeken af want gewoon een bocht nemen gaat niet met die bulldozers. 

They don’t care!!

De nieuwe buurman groef de voorwielen van zijn campers in toen hij zijn voertuig recht probeerde te zetten op de drassige plek.

Maar er is nog iets en dit heb ik al eerder aangehaald. Vanmorgen zag ik dat een man ondersteund door twee mensen zijn camper in werd getild. Toen ik mijn wasje ging doen en langs de camper kwam zag ik dat Florent aan het bellen was. 

Na mijn was kwam ik langs de Engelse camper en besloot toch mijn hulp (onze auto) aan te bieden. De  vrouw was dolblij met mijn aanbod. 

Ze wachtten op een ambulance. De man was dizzy geworden in de douche en was gevallen. Duizeligheid overkomt ons ook weleens. 

Ik bood onze bloeddrukmeter aan, maar ze wilden liever op de ambulance wachten. Die liet wel lang op zich wachten.

Na een uur was hij er. Gelukkig niets ernstigs. Ze kunnen morgen terug naar de UK.

↓Met mijn regenpak aan ging het toch richting Omaha Beach. Het werd letterlijk uitwaaien.