Als......

 

Deze lag in mijn bus.

Ik ben geen lid maar stem in Rotterdam wel op Leefbaar Rotterdam, de enige daadkrachtige partij met een duidelijk geluid.

 

Na de zomer beginnen de landelijke verkiezingscampagnes.

 

Aboutaleb wil zijn vriend Samsom niet voor 't hoofd stoten en heeft er blijkbaar lak aan wat het beste voor de PvdA is.

Toch een vreemde stellingname.

 

Sinds "De twee gezichten van Ahmed Aboutaleb" kijk -en luister ik met enige argwaan naar de Rotterdamse burgemeester.

 

Landelijk stemde ik vooralsnog altijd VVD.

De laatste keer aarzelde ik, maar eenmaal in het stemhokje kreeg ik slappe knieën.

 

Die knieën zijn de afgelopen vier jaar een stuk sterker geworden.

Rutte blijkt een slappe premier die zijn beloften niet nakomt.

 

Nu weet ik dat er in onverwachte situaties een andere weg ingeslagen wordt, maar het economisch rampgebied Griekenland stond al jaren op de kaart.

 

Ook de Arabische lente met de daaraan verbonden volksverhuizing naar Europa was niet nieuw.

 

En sinds 2001 weten we dat een wereld zonder terrorisme niet meer bestaat.

 

Inmiddels brokkelt de EU af.

De westerse Europeanen zien er geen heil meer in. Ontevredenheid groeit.

 

Zie welke landen op de wachtlijst staan:

Turkije (lees dit)

Montenegro

Macedonië

Servië

Albanië

 

Daar word ik niet blij van, to say the least.

 

De Britten willen een escape en dat kan ik me voorstellen, maar ik hoop dat ze erin blijven.

 

Ik mijmer en soms vloek ik dat de liberalen zo dom konden zijn.

Wat als de VVD-fractie wel naar Geert Wilders had geluisterd en zijn Turkije visie serieus had genomen.

 

Hoe groot had de liberale partij kunnen worden als hij voorman was geworden?

Groot en met deskundige, bekwame mensen (die ontbreken bij de PVV).

 

Helaas:

As is verbrande turf

****

Mijn Nederland

Al dagen spookt Sylvana Simons door mijn hoofd.

Dat is niet fijn, want ik mag de Sylvana Simons die ik bij DWDD zie, niet.

Er stond gisteren een blogje klaar, maar ik heb het weggegooid.

Ik moest er te lang over nadenken.

Wanneer ik te zorgvuldig mijn woorden moet kiezen omdat mensen zich gekwetst kunnen voelen (Zwarte Pieten kwestie bijvoorbeeld), dan wordt het een flut stukje.

Het stoorde me dat die Simons-affaire tot drie keer toe in Nieuwsuur en andere opinieprogramma's van de NPO aan de orde kwam terwijl de Pim Fortuyn prijs, die werd toegekend aan Léon de Winter, onbesproken bleef.

Als er iets is waar DENK tegen is, dan is dat wel de vrijheid van meningsuiting.

Multiculti, maar dan conform  Erdogans regels.

Ik weet niet wat er allemaal op Facebook over en tegen de DENKster wordt gezegd maar als minister Asscher er zijn afgrijzen over uitspreekt, dan zal het walgelijk zijn.

Weg van Facebook en de scheldkannonades.

We stapten in onze cabrio (oei, kan ook fout vallen) en reden over het meesterwerk van de Nederlandse weg -en waterbouw, de Oosterscheldekering.

Rondje Walcheren: de geboortegrond van echtgenoot.

In Middelburg was het markt.

Een heerlijke markt.

Wel een heel erg "witte markt" hoor!!

O,o,o. Wat zeg ik nou toch.

  

We aten kroketten bij "De Huifkar", een lekkernij waar Nederlandse expats altijd naar verlangen.

Daarna langs het ouderlijk huis van manlief en genieten van de Zeeuwse natuur.

Het bombardement op Middelburg en de inundatie van Walcheren.

Zou er een lichtje gaan branden in de DENKtank ?

Oei, wat is dat ijs wit.

Wit en koud.

O.o.o wat zeg ik nou toch weer.

Nederland is fietsland.

Traditie, erfgoed. Al eeuwenlang.

Zo ook de bolderkar.

En kijk eens wie die trekken.....

"Op de blanke top der duinen...."

O,o,o Ellen - dat kan toch niet.

Het kan zomaar een fragment uit Haanstra's "Alleman" zijn.

Bekend bij Kuzu en zijn DENKertjes?

Ik wil graag van dit Nederland houden.

Is dat erg?

De Zeeuwen hebben heel wat meer voor hun kiezen gehad dan Sylvana Simons en consorten.

Luctor et emergo.

"Mijnheer Kuzu, zoekt u die maar even op."

*****

Koppeltjes

It's that time of the year.

Onze tuin is een liefdesparadijs.
Verliefde koppeltjes lopen om het huis. Soms neemt een dikke eend een duik in het badje dat eigenlijk voor musjes en koolmezen bestemd is.

De hen durft heel dicht bij het huis te komen, gevolgd door haar vriendje.
Ze ruikt de mand met groente die tegen het huis staat.

Toen we de tuin lieten aanleggen bedacht manlief de wal die een natuurlijke scheiding en barrière creëert.
Zo zien we de sloot niet.

De vogels vinden het een heerlijke plek. Ze voelen zich er veilig.

Zelfs wanneer er gevaar dreigt, blijven ze rustig liggen.

 KIJK MAAR

Lokaaltje

Het voordeel van een straffe wind: geen medefietspadgebruikers.

De fiets van P. bracht mij in boost-tempo naar Scharendijke.

Scharendijke ja.

Weet u waar Scharendijke ligt?

Nee, NU zeggen en dan pas googelen.

Plus, die ik kwalitatief beter vind dan Jumbo, in Scharendijke is nu nog een veredelde buurtsuper.

In de wintermaanden is het ons kent ons. In de zomermaanden is Duits de voertaal.

De eigenaar van Plus heeft grootse plannen, die volgende week verwezenlijkt worden.

Aan de weg tussen Scharendijke en Brouwershaven ligt sinds kort een prachtig nieuw winkelcomplex, met meer dan 100 gratis parkeerplaatsen.

Dat zou wel eens de genadeslag kunnen betekenen voor de (veel te kleine) Spar in Brouwershaven.

Sterker nog: ik vrees dat de middenstand in Cats' geboortestad ten dode is opgeschreven.

De Stadsbakker (voorheen de onvolprezen BB-bakker) laat het brood sinds kort door een fabriek bakken. Doei!!

Maar terug naar de nieuwe Plus, die 1 juni opengaat.

U kunt daar verse Zeeuwse producten krijgen.

Zo krijgt vleesboerderij Boot er een eigen verkooppunt, oftewel één van de vele Pluspunten.

Oorlog

 

"Inside Obama's White House."

 

Heeft u deze BBC serie gezien?

 

"For millions, the election of Barack Obama marked a new era of hope.

This four-part series tells the story of how he tried to reshape America as told by his inner circle - and the president himself."

 

Ik kan u vertellen dat u een heel ander beeld van de "Democraat" Obama krijgt.

 

Acht jaar geleden leek hij de verlosser.

Ik wist mijn Conservatieve vrienden zover te krijgen op hem te stemmen. Niemand kon toen bevroeden dat Obama's geprezen speeches niet brachten wat hij beloofde.

 

Ik begrijp de woede van de Amerikanen. Dat het broeit in "zwarte" steden zou je niet verwachten.

De onrust in het land is ernstig.

 

Wat zijn triomf had moeten worden, Obamacare, bleek een krom zwaard waar hij zelfs inviel.

Als je het over achterkamertjespolitiek, geniepige afspraken en gekonkel hebt....

 

De Republikeinen behaalden de meerderheid in het Huis van Afgevaardigden en zitten hem sindsdien dwars.

 

Hoe kom ik nou op die onthullende BBC-serie?

 

Omdat John Kerry deze week te kennen heeft gegeven de onstabiele regering van Libië van wapens te voorzien om IS te bestrijden.

 

Huh? Werd ons niet verteld dat IS zo goed als wat was uitgeschakeld?

Libië is één stap verwijderd van Europa, dus de bezorgdheid begrijp ik wel.

 

Maar ik zie ook dit weer faliekant fout gaan, zoals het zo vaak is fout gegaan met wapenleveranties.

Wie wapens levert krijgt ze in de meeste gevallen uiteindelijk tegen zichzelf gericht.

 

Even uw geheugen opfrissen:

Rusland bezette Afghanistan. US leverde wapens aan de rebellen (Al Qaeda). Rusland trok zich terug. Afghanistan werd een fundamentalistische staat. 9/11

 

Obama beloofde zijn hand niet meer in de haardvuren in het Midden-Oosten te steken.

De Amerikaanse troepen moesten zich uit Afghanistan en Irak terugtrekken.

 

En met die lentes in Algerije, Egypte, Libië en Syrië wilde hij zich ook niet bemoeien.

 

In de documentaire zie je hem worstelen.

Hij maakt ruzie met zijn ministers en negeert hun advies.

 

Obama manifesteert zich als een man die allesbehalve democratisch te werk gaat.

Hij bombardeert zonder toestemming van het congres en passeert ongegeneerd zijn minister van defensie.

Hij beslist!

 

Dat hij met de hulp van de geduldige diplomaat Kerry en Putin de Iran deal erdoor krijgt komt maar nauwelijks door.

 

Ik ben Barack Obama door die documentaire heel anders gaan zien.

 

Echt: House of Cards is er niets bij.

****

Excuses



                                                We zijn in Rotterdam zoals u ziet.

Met twee volgeladen auto's zijn we dinsdag deze kant op gekomen.

Dat was eigenlijk de reden dat ik geen tijd had om te bloggen.

 

Dus praat ik u op deze appelige maandag (we proostten gisteren iets te enthousiast met zoon en schoondochter op Moederdag) even bij.

 

 

Dat Ebru Turkije mocht verlaten na ruim twee weken landarrest in het geboorteland van haar ouders was mijn beste nieuws van de week.

Fantastisch nieuws waar toch een schaduw over hangt: bedreigingen.

 

Er stonden drie medische afspraken in de agenda.

Manlief mag, ondanks dat de bloedwaarden niet perfect waren, weer vier maanden uit de DdH wegblijven.

 

Ik kreeg de bekende paarse envelop in de bus.

Er zijn mensen die weigeren aan bevolkingsonderzoeken mee te doen. Ze zullen daar hun reden voor hebben, maar ik vind dit nou een van de pluspunten van onze gezondheidszorg.

 

En ja, ik weet zeker dat ik een brief krijg met de mededeling dat er bloed gevonden is.

Waarom?

Omdat mij dat altijd overkomt.

 

 

Met mixed feelings liep ik vrijdag de kamer van de (nieuwe) cardioloog uit.

 

De geweldige arts die me vorig jaar na een afwijkend ECG van top tot teen scande is weggepromoveerd door het Erasmus MC.

"U moet bij uw huisarts zijn," zei deze dok.

'Okee, dat klinkt goed,' zei ik ietwat overrompeld.

 

Opgelucht maar toch ook een beetje verbolgen door de lompe manier waarop het werd gezegd verliet ik het Havenziekenhuis.

 

 

Jacky werd zaterdag van haar winterjas bevrijdt.

Ze lijkt weer op een pup.

 

Het songfestival was weer hetzelfde politieke liedje.

Ik heb alleen Douwe Bob gezien. Goed zo, jongen!

 

De wereld staat in brand. 

Afgelopen zaterdag is daar nog een scheut olie op gegooid.

Stop met die onzin!

 

 

 

Op de markt heb ik lappen gekocht.

Maar naaien zonder goed strijkijzer is onmogelijk.

Ik verknal mijn witte blouse als ik er dit opzet.

 

 

Ik heb alles geprobeerd:

kaarsvet

jif

schoonmaakazijn

kookplaat schoonmaker

schuurspons 

 

 

Beter dan dit krijg ik het niet.

 

Okee, excuses aanvaard?

 

Ik ga patronen knippen.

Ciao!

****

Maandag

 

Even nog een kiekje van ons appelboompje in bloei.

 

 

 Is het de spreekwoordelijke stilte na de storm -of voor de storm?

 

 

Op deze heerlijke maandag tussen de twee drukste weekenden van het jaar hebben de vogels het rijk voor zich, en dat willen ze laten weten ook.

 

Zingend en flirtend......

 

Op afstand.

En dicht bij elkaar.

 

Tortelduifjes, genieten jullie maar van de rust.

Over vier dagen begint het Pinksterweekend; dan valt er alleen te jatten.

*****

Over Schouwen

 

"Ik moet naar Haamstede, naar Gall&Gall en Appie."

P. fronst de wenkbrauwen.

 

'Laten we dan NU gaan, want NU zit iedereen op het strand."

 

Dit lange, zonnige hemelvaartweekend is het eiland vol.

We nemen ons voor rustig te blijven en de provinciale weg te vermijden.

 

"Laten we ons ook maar als toeristen gedragen," zeg ik terwijl ik groot insla bij de wijnboer.

 

De vakkenvullers van Appie kunnen het niet aan.

Mensen grissen onder hun handen vandaan.

 

Bij de kassa word ik weggeduwd door een vrouwelijke hulk.

Een Duitse hulk welteverstaan met een stemgeluid waar ik van ineen krimp.

 

O, ja. Morgen is het moederdag.

Wij hebben het een week verzet om de kinderen te ontzien.

Ze weten dat wij niet van de verplichte nummers zijn.

 

We toeren terug via Burghsluis.

Het is windstil. 

 

In the middle of nowhere is een hotel gebouwd.

Kerkwerve heeft zijn eigen boutique hotel: Hof van Alexander

 

Het lijkt mij een risicovolle onderneming, maar het ziet er mooi uit.

Onbegrijpelijk alleen dat in dit landelijk hotel huisdieren niet welkom zijn. 

 

Waarom niet twee of drie hondvriendelijke kamers?

 

En zondag allemaal weer naar huis.

Hoop ik.

****

Lieve Pim

Onze Jacky is vandaag twee jaar geworden.

Vandaar dat ik deze foto van jou met je twee knuffels plaats.

Het is veertien jaar geleden dat je van ons werd weggenomen. Je moordenaar is alweer vrij.

Toen wij nog op de Bulgersteyn woonden stond ik regelmatig bij jou stil.

Ik zag de animo op 6 mei gestaag afnemen.

Bedroevend.

Beschamend.

Al die mensen die grote woorden bezigden in de media lieten zich nooit zien, Pim.

Een handjevol aanhangers, dat zich geen Oger kan veroorloven, staat ieder jaar met een brief, een knuffel of een bloem bij jouw beeld.

Ze huilen wanhopig. Ze zijn boos.

Jouw partij doet het in Rotterdam goed, Pim.

Zo goed dat ik nog steeds op Leefbaar stem.

Maar voor de rest is het een enorme puinhoop.

Volgen Theo en jij de wereld een beetje, of zijn jullie aan het stoeien met maagden?

Kijk even naar beneden en je ziet overal vuur.

Oekraïne

Rusland

Syrië

Terrorisme

IS

Afrika

Bolivia

Parijs

Brussel

Genocide

Antisemitisme

Erdogan

EU

Vluchtelingen

Griekenland

Brexit

Referendum

Trump

Klimaat

Ebru

Böhmermann

VvM

Iran

Palestijnen

Crisis

....

Ik roep al jaren dat het helemaal fout gaat, maar ik kom niet door dat bord heen.

"Mijn" (landelijke) partij lijkt op een natte spons.

Zo nu en dan wordt erin geknepen (Opstelten, Teeven, Van Miltenburg...), maar hij vindt telkens zijn oude vorm terug

Druppelend zit de VVD de regeringstijd uit.

De premier staat, nu Nederland zes maanden voorzitter is, trots vooraan tussen de andere EU-leiders, maar ondertussen trekt hij zich niets aan van de onrust die in zijn eigen land groeit.

Het broeit, Pim. Het broeit.

****

Herdenken

 

"Wat weet jij van de Tweede Wereldoorlog?"

 

De allochtone scholier haalt zijn schouders op.

'Was dat iets met gaskamers? Interesseert mij niet zo.'

 

Waarom zie ik dit?

Het ergert me. Nee....het maakt me boos.

 

Het programma wil iets aantonen wat ik eigenlijk niet wil weten.

 

En nogmaals, gisteravond bij Pauw, krijg ik beelden te zien die ik niet wil zien.

Rivierenbuurt Amsterdam: joden, moslims, antisemitisme, haat, walgelijke taal.

Waar zijn we naar op weg?

 

Maar ik moet eerlijk toegeven dat ik ook van leeftijdgenoten die mijn boek hadden gelezen reacties kreeg als "ach, laat het verleden toch rusten."

Vrienden die het raar vonden dat wij ons, tijdens een meivakantie in het buitenland, even terugtrokken op de kamer om te herdenken.

 

In deze dagen rond de herdenking kijk ik naar documentaires, films en reportages over de oorlog.

Het verbaast me dat ik nog steeds nieuwe feiten hoor. Zo lang na dato.

 

>>Waar denk ik aan tijdens die twee minuten stilte?

 

Aan 4 mei tijdens mijn kinderjaren.

Aan de angstaanjagende stilte in huis.

Aan geen kik mogen geven, geen vriendjes in huis, geen radio of televisie, geen pianospel van mijn vader.

Aan een ontroostbare moeder die zich met een gillende migraine opsloot in haar slaapkamer. 

Aan vragen die ik niet mocht stellen.

 

De dikke grijze mist trok over ons huis tussen 1 mei en 5 mei. Ieder jaar weer.<<

 

Op Facebook en Twitter plaats ik deze link.

Shoah, de film.

"Dit zou verplichte kost moeten zijn op iedere middelbare school: van VMBO tot gymnasium," schrijf ik erbij.

 

Shoah is een van de beste oorlogsdocumenten die ik heb gezien.

 

Er komt een reactie: "moeilijk voor moslimkinderen."

 

Tja, laten we moslimkinderen vooral niet deelgenoot maken van onze geschiedenis.

Oude of nieuwe Nederlanders, het zijn Nederlanders - ongeacht hun geloof.

 

Integratie houdt meer in dan klompen, molens en zoute haring.

 

Integratie is uitleggen waarom het op 4 mei om acht uur stil is op straat.

 

Maar blijkbaar heeft de derde generatie medelanders meer interesse in 5 mei.

Dan gaan ze los op festivals.

Dan vieren ze vrijheid......zonder zich te realiseren wat daaraan vooraf ging. 

 

Juist ja:

4 mei.

****

Poortjes

 

Op het nieuws zie ik beelden van Brussels Airport waar de veiligheidsmaatregelen tot enorme vertragingen leiden.

Ik zie dat mensen hun vlucht zelfs missen.

 

 

Hoe anders was dat.

Hoe fijn vonden wij het om vanaf Zaventem te vliegen.

 

Ten eerste was het voor ons veel goedkoper dan Schiphol, zelfs wanneer we ons lieten brengen en halen door een taxi.

We sliepen de avond voor onze reis in een van de luxere hotels (ook goedkoper) nabij het vliegveld.

 

Maar het prettigste was het inchecken bij aardig, beleefd, behulpzaam grondpersoneel van Delta in een bijna lege vertrekhal.

 

Die gemoedelijk sfeer is letterlijk en figuurlijk weggevaagd.

 

Het is nu Zaventem van voor en Zaventem van na de aanslag.

 

Iedereen kon zo de vertrek -en aankomsthal binnenlopen. Niet anders dan op andere vliegvelden.

Blijkbaar worden passagiers nu één voor één gecontroleerd voordat ze de vertrekhal binnen mogen.

 

Er moet een oplossing komen.

 

Waarom geen poortjes?

U weet wel, die detectiepoortjes waar u achteloos doorheen loopt wanneer u een winkel verlaat.

 

Zet de ingangen van de vliegvelden vol met die dingen en zet er een paar beveiligingsagenten bij, eventueel met speurhonden.

 

Waarom kan dat niet?

***