De 41ste Ryder Cup

Neen, we zijn er niet zelf bij.

Na vijf Ryder Cups houden we het (vooralsnog) voor gezien.

Deze foto met de captain van team USA - Davis Love - is een paar jaar geleden gemaakt tijdens The Open.

Manlief is aan het golfen.

Zoonlief is mensen golf aan het leren.

Ik kijk naar het golfen.

Team USA, een sterk, ervaren team dat gebeten is op eindelijk (van de tien wonnen ze er maar drie) weer eens een overwinning, is huizenhoog favoriet.

Vanmorgen om 7.30 uur local time (Hazeltine-Minneapolis) gingen de foursomes van start.

De dauw stond hing op de baan.

Een voorbode dat het een prachtige dag zou worden.

Captain Darren Clarke stond met kleine oogjes op de eerste tee.

Nog voor het toernooi begon was er al gedonder.

De broer van Masters winnaar Danny Willett had een pittig stukje gepubliceerd:

DIT DUS

In dat stukje levert hij geen malse kritiek op de Amerikaanse toeschouwers.

Dat ik mij ten dele in zijn ergernis kan vinden zal ik later onderbouwen.

Maar hij heeft er zijn broer behoorlijk mee in de problemen gebracht. Dat hij zich dat tijdens het tikken niet gerealiseerd heeft begrijp ik niet.

En aan de andere kant: hoe zit het met de uitingsvrijheid?

Met het schaamrood op de kaken moesten er excuses gemaakt worden aan de Amerikanen.

Clarke durfde Danny vanmorgen niet op te stellen. Bang dat hij door spreekkoren gelyncht zou worden.

Waarmee direct het bewijs is geleverd dat het Amerikaanse publiek luidruchtig agressief is.

Heel vervelend.

Scheldwoorden en misselijke opmerkingen naar de Europese spelers.

Klappen en juichen voor missers van de Europese spelers.

Lawaai maken bij een Europese swing.

Provoceren.

Ze zijn om half tien 's ochtends al dronken.

Zo hoorde ik zojuist het volkslied op de negende. Niet stil te krijgen.

Er zijn ook te weinig (deskundige) marshalls.

Golf onwaardig gedrag. Daar heeft Peter Willett absoluut het gelijk aan zijn kant.

"Push her over the edge," riep iemand toen ik het waagde Lee Westwood toe te juichen op Brookline (1999).

De schoonmoeder van US-captain Ben Crenshaw bood later haar verontschuldiging aan.

"I'm so embarrassed."

Ik kan me niet aan de indruk onttrekken dat ook de Amerikaanse spelers zo nu en dan "embarrassed" zijn.

Hooligans bij golf.

Je verwacht het niet.

Je gelooft het niet.

Nou, ik kan u garanderen.........ze zijn er.

Bij the Ryder Cup.

En in november stemmen ze op Donald Trump.

******

Prijzen

Shimon Peres (1923-Visjena/Polen) is overleden.

Het was niet onverwacht en gezien zijn leeftijd hoopte ik ook dat hij na de hersenbloeding niet als een kasplantje in leven zou worden gehouden.

Als er iemand rust verdiende, dan was het Shimon Peres wel.

Ik heb hem altijd bewonderd.

Ik heb hem ook vertrouwd. Kijk in zijn ogen en je ziet het.

Zijn ouders verlieten Polen in 1934 en vestigden zich in Tel Aviv.

Wat als ze in Polen waren gebleven?

Typisch iets voor mij om daaraan te denken.

Hoe vaak zei mijn moeder, wanneer het weer uit de hand dreigde te lopen:  

"Laat Shimon het oplossen. Hij kan dat." 

Dat gevoel had ik ook.

Hij kon het.

Niemand is onmisbaar, maar Shimon Peres is een uitzondering op die stelling.

******

Gisteren won Peter van Straaten voor de vijfde keer de Inktspotprijs.

De schrik was groot toen zijn bedankbrief werd voorgelezen.

"Ik ben uitgewerkt."

In die zin zit meer dan vijftien letters.

Het is een Van Straaten zin.

Peter is ook niet een politiek cartoonist pur sang.

Integendeel.

Hij is veelzijdiger en vaak ook veelzeggender.

De (altijd herkenbare) tekeningen kunnen niet zonder zijn sublieme

teksten.

Ogenschijnlijk simpel, maar altijd raak.

Geen spiegel in uw wc? Hang dan Peter's zeurkalender op.

****

"Pak de bal, Jacky"

Leuk, we gingen naar de dijk bij de Schelphoek.

Daar mag ik los en gooit mijn baasje de bal.

Maar zijn eerste worp was niet recht en toen duwde ik de bal nog eens met mijn puntneus van de dijk.

Nou, en toen wilde ik hem niet pakken. Het is daar glad en steil.

Ik deed net of ik het niet erg vond en ging luid keffend achter de vogels aan.

Zo ver weg dat ik mijn vrouwtje niet meer hoorde roepen................of niet meer wilde horen roepen.

Het waaide ook heel hard en het vrouwtje verloor haar stem.

Ze piepte alleen nog maar.

Maar natuurlijk kom ik altijd terug.

Toen we terug naar de auto liepen zag ik de bal weer, maar ik deed net of ik hem niet zag.

Natuurlijk ging het baasje nog eens proberen mij de bal te laten pakken, maar ik deed het echt niet.

En nog eens.

Maar weer kroop ik de dijk op en ging veilig naast mijn vrouwtje staan.

Na de derde poging gaf de baas het op. Hij noemde me een schijterd en zei dat ik geen nieuwe bal kreeg.

Toen hoorde ik de schorre, lieve, enthousiaste aanmoedigingen van mijn vrouwtje, bij wie ik nog iets goed te maken had:

"Toe maar Jacky, toe maar. Pak de bal maar. Toe maar schatje.

Good girl Jacky. Toe maar."

EN ZIE

Zie mij eens stoer zijn met de door mij geredde bal.

****

Lays

Zo nu en dan ga ik mijn boekje te buiten.

Chips: ik ben er dol op.

Dus wanneer Lays in de reclame is, dan kan ik die aanbieding niet weerstaan.

Lays (vroeger Smiths) was kwalitatief beter dan Croky of andere (huis)merken

Ik leg de nadruk op was, want de laatste tijd vind ik ze niet meer zo lekker.

Ik mis de krokante bite.

In eerste instantie dacht ik dat ik pech had - een eenmalige miskoop. Toch wilde ik het melden.

Lays twittert ook en zo kwam ik op een klachtenformulier terecht.

Ik moest de streepjescode en uiterste verkoopdatum invullen en kreeg vrijwel direct een bevestiging per e-mail.

Perfect.

Een paar dagen later lag er een brief met voucher in de bus.

Een ander soort aardappel met een ander soort kraak.

Zou dat het zijn?

Ik besloot nog een zak te kopen.

Maar weer waren de chips niet lekker. Net alsof de zak een dag open had gestaan.

Ik gaf niet op en probeerde een andere smaak.

Maar helaas........geen beter resultaat.

Zou het aan de supermarkt liggen? Plus heeft Lays vaak in de aanbieding.

Dus kocht ik een zak chips bij een andere supermarkt.

Helaas: weer een tegenvaller en weer reclameerde ik.

De klantenservice van Lays reageert accuraat.

Een kennis liet ik proeven.

"Tja, dat is nou niet bepaald crunchy," was haar reactie.

Ze belde me een dag later op.

"Ik heb net een zak Lays geopend. Precies hetzelfde als wat jij me gisteren liet proeven. Niet krokant."

Ik geef het op.

Lays heeft dit product dusdanig veranderd dat het aan kwaliteit heeft ingeboet.

Waarvan akte.

****

Bewust consumeren

Ik vind mijzelf een bewuste consument.

Op maandagochtend blader ik online door de reclamefolder en noteer wat ik nodig heb.

Noem mij gerust een koopjesjager.

Daar heb ik lol in.

Ook bij Lidl en Aldi, dat toch niet bepaald gezellige winkels zijn, laad ik regelmatig mijn boodschappenkar vol.

Wat ik er koop?

Houdbare melk,

Bleekwater,

Suiker,

Koek,

Koffiemelkjes,

Schoonmaakdoekjes,

Wc-papier

Keukenpapier

WC-blokjes

Vis in blik

Zoutjes

Vaatwastabletten (die van Aldi zijn door de consumentenbond als beste beoordeeld)

Kwalitatief doet Lidl niet onder voor een A-supermarkt.

Het verschil is echter wel degelijk in de portemonnee te zien.

Bij de electronicawinkel in Zierikzee kost een doos stofzakken €11,-

€11,- voor vier zakken (foto boven).

"Milieubewust," volgens de verkoper in een altijd lege winkel.

Ik ging naar BCC.

Daar waren dezelfde dure zakken te koop, maar ook een ander soort voor €10,50.

6 stofzakken voor €10,50.

Ik vond het nog duur.

En dus ging ik weer online shoppen.

8 stuks voor €9,50 (incl. bezorging).

Sorry middenstanders, maar dat moeten jullie toch ook weten?!

Zomerse herfst

Er zijn dit najaar veel vlinders.

Ze zitten met meerdere tegelijk op half uitgebloeide bloemen.

In maart werd een slecht vlinderjaar voorspeld. Dat is dus toch nog goedgekomen, zoals het ook nog is goedgekomen met de zomer.

De herfst laat zich niet weerhouden door een kleine hittegolf.

Hij is aan de beurt.

De avonden treden vroeger -en koeler in.

Morgenstond heeft dauw in de mond.

Van wespen hebben we geen last (gehad).

>>In december en januari was het een stuk warmer dan normaal. De insecten werden daardoor maanden eerder wakker terwijl er nog weinig bloemen in bloei stonden. De warme periode werd in februari gevolgd door een aantal weken van streng winterweer, wat veel wespen niet overleefden.

De insecten die de kou overleefden, kregen in juni en juli te maken met nat weer en lage temperaturen. Die omstandigheden hebben de populatie verder aangetast. Volgens de Wageningen Universiteit zijn er op een aantal plaatsen zelfs 80 procent minder wespen dan anders.<<

 

 

We mopperen vaak op het weer, maar de Nederlandse seizoenswisselingen zou ik voor geen goud willen missen.

******

Het weer

Is het weer het meest besproken onderwerp?

Ja, maar niet in mijn blogjes.

Hooguit verwerk ik het in een zin: "Op deze bewolkte zaterdag......."

Maar de laatste drie-vier weken heeft het weer wel indruk op mij gemaakt.

Vooral toen niet de mussen, maar de pinnen van het dak vielen.

De lijm liet gewoon los.

Hoeveel (oudere) mensen zijn er overleden vanwege de hitte?

Mijn vader stierf middenin een warme zomer, vandaar dat ik daaraan moet denken.

De nieren waren kapot.

Hij was niet te redden. Ook niet met organen van anderen.

Want ook dat was een veelbesproken onderwerp de laatste dagen.

Die wet gaat het niet halen in de Eerste Kamer, en dat is maar goed ook.

Mijn man en/of zoon mogen/mag op het moment dat ik dood ben bepalen wat er met mijn organen gebeurt. Niet de regering.

Mochten zij er op het moment supreme van afzien, so be it.

Van dit politieke gedram ben ik niet gediend en ik ben niet de enige.

De verontwaardiging blijkt zo groot dat zelfs mensen hun toestemming voor orgaandonatie hebben ingetrokken.

BRON

Gisteravond veranderde het weer met een donderslag.

Normaliter kondigt zich een onweer rustig aan, maar nu was de eerste ook meteen de hardste klap.

Jacky schrok zich een ongeluk en lag binnen no time onder onze lakens.

Vergelijk ik gisteren met vandaag, dan scheelt dat een jas.

Fantastisch zeilweer. Dit schip heeft het rijk voor zich alleen.

Exemplarisch voor heel Zeeland.

Over twee weken komen de eerste Duitsers herfstvakantie vieren.

Gergiev Festival

Er lagen nog twee podiumbonnen, gekregen van de kinderen, in de la.

Gergiev, nog steeds mijn favoriete dirigent - samen met Simon Rattle, was in aantocht.

Dus ging ik ervoor zitten om met die bonnen kaarten te bestellen.

Nou mensen, dat gaat niet 1,2,3.

Je moet eerst via internet die bonnen activeren.

Daarna zoek je op de, aan de bonnen gekoppelde,  podium site naar de voorstelling waar je naartoe wilt.

Het Gergiev Festival, dit jaar in het teken van Prokofjev, stond er niet bij.

Maar ik gaf niet op en ging op zoek naar de site van het festival.

Nergens stond dat ik die bonnen kon inwisselen en dus nam ik de gok.

Ik bestelde twee kaarten en koos meteen de plaatsen.

Bij het afrekenen popte te mogelijkheid podiumbonnen inwisselen op.

En dus zaten wij zaterdag (de slotavond) in een goed gevulde Grote Zaal van de Doelen te genieten van de drie pianoconcerten.

Een wereldorkest als het Rotterdams Philharmonisch verdient werelddirigenten en wereldpianisten.

dirigent   Valery Gergiev

orkest  Rotterdams Philharmonisch Orkest

Prokofjev  Vijfde pianoconcert

piano  Alexander Gavrylyuk

Prokofjev  Vierde pianoconcert

piano  Alexander Gavrylyuk

Alexander Gavrylyuk (geboren 1984 in Kharkiv)

Zijn ouders emigreerden naar Australië toe hij dertien was.

Check zijn staat van dienst even en je ziet dat hij een van de beste pianisten ter wereld is.

Zeldzaam: wat een virtuoos!

De vierde van Prokofjev is niet zijn meest populaire compositie maar wanneer je het verhaal erachter kent luister je er anders naar.

Een concert voor de linkerhand. Ik heb nog nooit zoiets gezien of gehoord.

Hij schreef het concert op verzoek van Paul Wittgenstein , een Oostenrijkse pianist die zijn rechterhand in de Eerste Wereldoorlog verloren had.

"Ik bedank je voor het concert, maar ik begrijp er geen enkele noot van, en ik zal het niet spelen" schreef die aan Prokofjev nadat hij het ontvangen had.

Dat deed hij ook niet en het werk bleef lange tijd onuitgevoerd.

De compositie beleefde haar première in 1956, drie jaar na het overlijden van de componist en 25 jaar nadat het voltooid was. Het was daarmee het enige pianoconcert van Prokofjev dat niet tijdens zijn leven werd uitgevoerd.

Gelukkig denken pianisten er tegenwoordig anders over dan Wittgenstein, want het werk heeft zonder meer bijzondere kenmerken. Het eerste en het vierde deel hebben een zekere vrolijkheid en geestigheid over zich, en er wordt zeker niet alleen "techniek" in ten toon gespreid.

Het Andante suggereert een meer persoonlijke betrokkenheid dan we in de langzame delen van andere composities van Prokofjev uit die tijd vinden.

Het enigszins sarcastische Moderato neemt de plaats in van een "sonata-allegro" en er is een duidelijke verwijzing naar Igor Stravinsky in te herkennen.

Het unieke korte vierde deel is een samenvatting van het eerste deel.

HIER te lezen en te beluisteren

Prokofjev  Derde pianoconcert

piano  Daniil Trifonov

Het werd een ongekend fantastische avond met luide ovaties en gulle toegiften.

Valery Gergiev wordt door velen verguisd vanwege zijn politieke voorkeur. Hij schijnt een vriend van Poetin te zijn.

Ik bewonder hem als dirigent.

In tegenstelling tot Jaap van Zweden is Gergiev een ingetogen dirigent.

Ingetogen geestdriftig.

Met kleine bewegingen stuurt de maestro het orkest grootse hoogte.

*****

Jesse Klaver

Er stond een blogje over het Gergiev Festival klaar, maar de kunst wordt door de politiek ingehaald.

Jesse Klaver, de Obama van de Lage Landen, heeft het verkiezingsprogramma van GroenLinks uit de doeken gedaan.

Normaal gesproken zou ik daar geen aandacht aan schenken.

GroenLinks interesseert mij namelijk helemaal niets.

Maar Jesse Klaver zette zo'n slechte imitatie van de Amerikaanse president neer, daar moet ik toch wel even iets van vinden.

Ik lachte me ziek toen ik het zag.

Wonderkind wordt hij door sommigen genoemd. Dat begrijp ik niet.

Ik vind het nog zo'n knulletje. Met zijn glazen spiekbriefjes.

Hij worstelde bij Pauw blozend met Ebru Umar.

Even dacht ik terug aan de discussie tussen Theo van Gogh en Femke Halsema. Maar Femke was veel pinniger.

Femke was een straffe borrel. Jesse is een Tia Maria.

I have a dream.

In Jesse's droom verscheen Barack Obama. Hij riep Jesse op zijn woord te verkondigen.

En zo geschiedde.

Nou ja, het vraagt natuurlijk om satire.

Hij werd op een briljante manier ontmaskerd door Zondag met Lubach.

Klavertje Klavertje - ga je hier de verkiezingen mee winnen? Met imitaties van Barack Obama?

GroenLinks en een campagne volgens Amerikaans model.

Die combinatie verwondert mij.

****

De alternatieve route

"Zullen we nu eens dit pad inslaan?"

Jacky rent achter een bal aan en haalt een nat voetje in de Grevelingen.

"Wat ben je stil."

'Ik droom weer zo akelig............. en ik ben moe.'

"Denk je dat de leukemie weer de kop opsteekt?"

Deze vraag bevestigt mijn eigen ongerustheid.

Manlief moet komende week voor controle.

>>>Het is alweer vier jaar geleden (2012) dat hij aan de chemo zat.

Een traject van vier maanden dat we samen intens beleefd hebben.

Hij als patiënt. Ik als geliefde/verzorger.

Er waren zes kuren gepland, maar na vier bleek het vernietigende effect van het nieuwe middel zo groot dat doorgaan desastreuze gevolgen zou heb.

Link naar die tijd.

Ruim tien jaar, sinds 2002, woekerde de CLL.

De ene keer agressief, dan weer sloom.

Een week na de begrafenis van mijn moeder werd het toevallig ontdekt.

Er werd gezocht naar trombose.

Er kwam meer aan het licht.

Ik herinner het mij als de dag van gisteren, die koude februaridag in Leeuwarden.

Wat een geluk dat de internist was opgeleid in Rotterdam. Wat een geluk dat zij manlief bij een fantastische hematoloog in de Daniel den Hoed introduceerde.

En dan de reacties.

Er was nog lang geen sprake van welke behandeling dan ook, maar toch............

Met name die goedbedoelde adviezen.

Sappen, kuren en plantaardige diëten. 

"Ik heb van die en die gehoord dat dat en dat goed helpt. Beter dan die chemische troep."

P. bleef beleefd: "En hoe gaat het met de kinderen. Eindexamens?"

Hij liet daarna mij de telefoon opnemen.

Heel riskant want ik ben niet zo diplomatiek wanneer ik onder spanning sta.

"Oeps, ik moet ophangen. De bloemist staat voor de deur met een prachtig boeket voor P. En die gaat hij niet opeten. Hahahah. Doei."

Ja, ik denk dankzij ene Dr. Klaus Ross terug aan die adviezen.

Hij gaf opgegeven patiënten hoop.

Patiënten die niet dom waren. Ze grepen die strohalm.........maar die brak af.

En Jomanda.

Leeft die nog?

Ja, die leeft nog.

Ze schittert..............in een reclame voor lampen...........zo schijnt.

Die hele alternatieve route ligt ver van ons af.

Wij komen beiden uit een "artsennest."

Onze ouders geloofden heus wel dat citroensap de jeuk van een muggenbult deed verminderen, maar verder dan dat ging het niet.

Toen de dermatoloog, tot mijn verbijstering, een zware prednisonkuur voorschreef voor een aanval van urticaria bepleitte hij die keuze als volgt:

"Als ik het met brandnetelthee zou kunnen verhelpen had ik je dat natuurlijk gegeven."

Trouwens, de eerste hematoloog in de Daniel den Hoed adviseerde P. dagelijks een hoge dosering vitamine C -en B te nemen ter versterking van de conditie.

Sindsdien slik ook ik iedere dag multivitaminen.<<<

Jacky legt de gele tennisbal voor mijn voeten en kijkt mij vol verwachting aan.

'Ik geloof niet dat de moeheid een slecht teken is El. Maar er komt natuurlijk een moment dat de CLL weer de kop opsteekt. Die onplezierige zekerheid hebben we.'

Hij knijpt in mijn wang.

'Ach schat, als het dan weer tien jaar duurt eer ik aan de chemo moet.....'

"We kennen die route."

*******

KLM/Delta

Het begint op een feuilleton te lijken.

Daarom heb ik mijn (veelal slechte) ervaringen maar eens gebundeld en er een titel op geplakt.

KLM/Delta

Zo kan ik makkelijker aanhaken.

Pak bijvoorbeeld het laatste blog. Dat ging over een boeking die ik liever bij Delta had gedaan, maar die uiteindelijk bij de KLM terechtkwam.

Nu moet ik even vermelden dat KLM ons via Detroit terug naar Amsterdam wilde laten vliegen.

Ik kon praten wat ik wilde, ik kreeg het niet voor elkaar een andere connectie te krijgen.

We moesten via Detroit vliegen.

Natuurlijk gaf de KLM-mevrouw Delta de schuld.

Manlief kreeg deze week een telefoontje van KLM.

Nu ben ik de "reiseleiter," en de "reiseleiter" was op dat moment niet aanwezig. Dus vroeg manlief of de wijziging op de mail gezet kon worden.

Dat kon en dat gebeurde.

Wat als eerste opviel was de overstaptijd.

Heen hadden we nog geen anderhalf uur en terug was het ruim een uur.

Maar ook waren gereserveerde stoelen verdwenen.

Dus belde ik met KLM.

"Ik vind de overstaptijd erg krap."

'Als u uw volgende vlucht mist, dan boeken wij u meteen over.'

"Maar u kunt mij niet garanderen dat ik dan dezelfde stoelen krijg?"

'Nee, dat kunnen wij niet. Maar anderhalf uur is precies genoeg.'

"En bij vertraging."

'Tja, garanderen kunnen wij niets.'

>>Wij gaan dat nooit redden, want anderhalf uur wordt berekend vanaf landingstijd.

Anderhalf uur was het inmiddels niet meer. Zo wordt er iedere keer vijf minuten afgesnoept.

Immigration, koffers ophalen, douane, koffers doorsturen, met het treintje naar een andere gate in een andere terminal.......

Detroit is ons helemaal onbekend.

Laatste ervaringen aldaar dateren van zo'n twintig jaar geleden, denk ik.<<

Maar de KLM-mevrouw hield voet bij stuk en wilde niet met mij meedenken.

Nu ben ik van KLM-medewerkers niet anders gewend.

Waarschijnlijk zat ze haar nagels te vijlen terwijl ik tegen haar praatte.

"En waarom zijn de door mij geselecteerde stoelen verdwenen?"

'Heeft u die op de KLM-site geboekt?'

"Ja. Ik heb de reis toch ook bij jullie geboekt?"

'Uh, ja. Maar er zitten Delta vluchten tussen en het komt voor dat het dus niet bij Delta binnenkomt.'

Die samenwerking.....oh die samenwerking.

Je boekt bij KLM en drie van de vier vluchten worden uitgevoerd door Delta.

En KLM maar piepen dat ze steeds meer terrein verliezen.

Ik vind dat niet zo vreemd.

Als Nederlander vlieg ik veel liever met het Amerikaanse Delta.

Waarom?

Vanwege de service.

Vanwege de klantvriendelijkheid.

Delta denkt mee. Zoekt naar oplossingen.

KLM heeft een arrogante uitstraling. Ik hoor en lees dat van steeds meer (Nederlandse) reizigers.

'Ik adviseer u dus om even bij Delta te checken.'

"Maar ik heb toch bij KLM geboekt?"

'Ja, maar het werkt zoals ik u heb uitgelegd.'

Dus belde ik Delta.

Ik kreeg een allervriendelijkste stem."

'Ja klopt. U kunt beter uw Delta stoelen bij ons reserveren.

Ik geef toe dat het onlogisch klinkt, maar het is nou eenmaal zo.'

"Die samenwerking," zuchtte ik.

Hij plande de plaatsen in.

Maar of nu alles naar mijn zin was?

Neen.

Of ik een onbehaaglijk gevoel had over die overstaptijden?

Ja.

De volgende ochtend belde ik direct met Delta.

Uiteindelijk, drie van de vier vluchten.........In feite deed ik precies wat de KLM-mevrouw wilde.

Weer een alleraardigste mannenstem.

'Krap is het zeker. Daar gaan we wat aan doen.

En u wilt liever geen overstap in Detroit?

Is te regelen. Zeg maar of dit u iets lijkt.'

En hij regelde iets wat bij KLM niet mogelijk was.

Of wilde KLM dat het niet mogelijk was?

****