Kokker-ellen (53) Indische speklapjes uit de oven

Op zondag eten wij altijd iets met een Aziatisch smaakje.

Mijn afvalmaaltijden moeten pikant zijn.

Gewoon een stukje vlees met groente staat mij tegen. Ik heb er gewoon moeite mee.

Op Allerhande stond een recept dat mij aansprak. Maar ik paste er wel het een en ander in aan. 

Het is makkelijk en erg lekker.

Voor deze Indische speklapjes uit de oven gebruikte ik:

4 speklapjes

 marinade van:

4 uitgeperste tenen knoflook

2 uitgeperste gemberballetjes (knoflookpers) 

1 fijngesneden zaadloos pepertje (rood)

3 eetlepels gembersiroop

4 eetlepels ketjap manis

2 theelepels bruine basterd

1 citroen in zessen

bosui

peultjes

rijst

atjar

Bereiding:

Ik roosterde de speklapjes op 200 graden voor zodat het meeste vet eruit is en de lapjes lekker knapperig zijn.

Oven terugbrengen naar 180 graden.

Marinade toevoegen met de 6 stukjes citroen en terug de oven in voor zo'n 30 minuten.

Drapeer er een gesnipperd bosuitje over.

Weer eens iets anders dan bietjes met speklapjes.

Herfst in Rotterdam

Typisch voor de herfst is de ochtendmist.

Voor het verkeer rampzalig, voor de camera mooi.

In de middag trok de mist op.

We konden aan de achterkant zelfs de Kralingse Plas zien.

Ik had afgesproken met een vriendin/voormalige buurvrouw.

Leuk om even terug te zijn in het complex waar we van 2002 tot 2007 woonden.

Maar ik had geen moment heimwee.

Integendeel.

OMG - Jacky deed haar vreugdeplas op het tapijt in de gemeenschappelijke hal.

Dat rode tapijt was er in onze tijd ook.

Zo ongelooflijk onpraktisch.

Mijn vriendin maakt de meest prachtige poppenhuizen.

Ik kan er naar blijven kijken.

Zo lief, maar voor mij bleef het bij kijken.

Een slagroom tompouce van Carlier. Ik wist hem te weerstaan.

Na de thee wandelden we door de tuin.

Park liever gezegd.

Vanachter een gordijn werden we in de gaten gehouden. Ik was natuurlijk een vreemde....met een hond. 

Heerlijk, dit stukje ongerepte natuur middenin de stad.

Maar bijna niet meer bij te houden door/voor tuinmannen en dat was te zien.

Zou Jacky Scooby hebben geroken? Of Catootje, het (overleden) teckeltje van mijn vriendin. 

Gelijk deze oude kastanjeboom zijn de meeste medebewoners "uit onze tijd" dood.

Op onze ronde door het park gingen ze wel allemaal door mijn hoofd.

*****

Onzijdig

Gender.

Daar gaat nu de discussie over.

Na Zwarte Piet, kerstwens, Piet Hein, VOC en weet ik niet wat meer, hebben we nu te maken met een nieuw fenomeen:

genderneutraliteit.

Roze -en blauwe muisjes.

Hoelang nog?

De Hema verkoopt geen jongens -en meisjeskleren meer.

Ik wist even niet waar ik het zoeken moest.

Ga ik even terug naar mijn eigen jeugd:

Ik speelde niet met poppen.

Ik speelde het liefst met jongens, want jongens waren aardiger dan meisjes. En ze vonden mijn Dinky Toys prachtig.

Mijn ouders vonden het wel bijzonder, maar ook leuk.

Mijn moeder en ik vochten letterlijk wanneer ze mij in een rok of jurk probeerde te hijsen.

Die haatte ik omdat er altijd een kriebel-maillot onder moest.

Nog steeds haat ik panty's en draag dus ook het liefst broeken.

Roze was en is niet mijn kleur.

Donkerblauw daarentegen wel.

Dus zou je zeggen dat ik me wel zou kunnen vinden in die genderneutrale hype.

Neen dus.

Wilde ik liever een man zijn?

Neen.

Voelde ik mij onvrouw?

Neen.

Ik vind het een non-discussie.

Jongens en meisjes.

Dames en heren.

Wat komt ervoor in de plaats.

Hoi allen?

Wie gaat de volgende aanval op onze beschaving, cultuur en traditie inzetten?

Nederland is kampioen moeilijk doen.

****

Fietsen

Het aantal fietsongelukken neemt toe.

De elektrische fiets krijgt de schuld.

Ik protesteer.

In studentenstad Rotterdam geef ik de buitenlandse, merendeel Aziatische, studenten de schuld van het "fietsleed."

Ze vinden het prachtig en kijken hun ogen uit in deze fietsstad.

De rijwielhandelaren hier in Kralingen rijzen de pan uit.

Vanuit hun prachtige onderkomens (op de mooiste locaties) stappen de studenten onvoorbereid op de tweewieler.

Giechelend.

Ze hebben geen flauwe notie waar ze moeten -of mogen fietsen.

Ze weten de weg in Rotterdam niet.

Ze leren geen Nederlandse verkeersregels.

Ze zijn onzeker en kunnen de fiets nauwelijks onder controle houden.

L E V E N S G E V A A R L I J K!!

Wij als fietsende burgers moeten ogen in ons rug hebben.

En een heel harde stem.

*****

NVVE

"Als je me maar niet in Huize Avondrood stopt."

We maken er grappen over.

Met humor overleef je je eigen dood.

Naast de chemo was een tegengif in de vorm van een forse dosis galgenhumor levensreddend.

Testamenten, levenstestament, NVVE.

We hebben het er druk mee, maar de hoge stappen zijn gezet.

Het (gratis) half uur met de consulent van de NVVE hadden we meer dan nodig.

Het geeft je een beter inzicht en de tips zijn zeer behulpzaam.

Vrijdag leggen we de documenten voor aan onze huisarts.

Dan hebben we rust.

De maatschappij vergrijst.

Wij zitten in het laatste kwartaal van ons leven.

Manlief vindt dat hij al enorm veel meer tijd heeft gekregen dan hij in 2002, toen de diagnose CLL werd gesteld, had verwacht.

Om ons heen vallen "de poppetjes" om.

Ik wil niet uitzichtloos, ondragelijk lijden.

Ik wil geen ontluisterende toekomst.

Ik wil, net als mijn tante B., met deskundige hulp op tijd rustig inslapen.

Humaan.

Waardig.

Niet alleen voor mij, maar ook voor mijn geliefden.

Wat een zegening dat we in een land wonen waar we dit allemaal kunnen regelen.

*******

Microsoft Monopoly

Een nieuwe laptop zonder tekstprogramma is onhandig.

Op mijn oude pc en laptop had ik Word, maar dat was een zwaar verouderd programma en bovendien had ik er geen code meer van.

Dus zocht ik op Amazon naar dit Microsoft product.

Hee - ik koop veel online en graag bij Amazon: om de beste deals eruit te halen.

 Altijd naar grote tevredenheid.

Deze sleutel werd keurig afgeleverd op mijn vakantieadres in Yorkshire.

Niets zo eenvoudig dan een nummer intikken en op enter te drukken zou je zeggen.

Het lukte mij echter niet. Er werd iets geblokkeerd.

Ten einde raad zocht ik online contact met Microsoft en voordat ik het wist zat ik in een zogenaamde chat met een technisch wonder die Engels met een Indiase tongval sprak.

Ik kreeg excuses en een aantal links die ik alleen maar hoefde te openen.

Ook werd mij een link toegestuurd voor het geval ik weer vastliep. Zo kon ik weer in contact met de helpdesk treden.

De chat werd vastgelegd, zo zei hij.

Nou ja, die links brachten mij wel bij Office, maar daar kon ik verder niets mee beginnen.

Het activeren lukte niet.

Eenmaal terug in Nederland zocht ik telefonisch contact met Microsoft.

De wachttijd zou 6-10 minuten bedragen.

Na een uur heb ik opgehangen en ben weer online gegaan in de hoop contact te maken.

Dat lukte, al duurde deze chat lang omdat de medewerker tegelijk andere klanten hielp.

Slecht teken zou je zeggen.

Ik kan er heel kort zijn. 

Wat ik ook probeerde en hoe ik het ook probeerde uit te leggen, er kwam één antwoord;

Zie uw geld terug te krijgen en koop alleen bij Microsoft.

Vooral dat laatste werd er meerdere keren ingepeperd.

Ik zou een "onzuiver" product hebben gekocht?

Wat zijn collega overseas (die nooit had gezegd dat ik een dubieus product had proberen te downloaden) was onjuist en bij die conclusie bleef hij. 

Ik werd niet geholpen. Er werd niet naar een oplossing gezocht.

Maar het kostte een hele middag en ik was geestelijk doodop. Machteloze tranen biggelden over mijn wangen.

Opgeven staat niet in mijn vocabulaire.

Daarom zocht ik een paar dagen later contact met Amazon en de trader van het product.

Die begreep niet waarom het product werd geweigerd door Microsoft. Hij verzocht mij meer informatie toe te sturen.

Die kreeg hij, evenals de verwijzing naar de twee chats met Microsoft.

Maar vervolgens bleef het stil.  Ook na herhaalde verzoeken het geld nu toch maar eens terug te storten.

Toch waagde ik nog één poging via een andere link op Amazon.

Daar werd direct op gereageerd in de vorm van een keurige, uitgebreide (waarschijnlijk standaard) e-mail, waarin spijt betuigd werd en met het verzoek de sleutel terug te sturen.

Dat deed ik.

Op vrijdag ging de sleutel op de post. De woensdag erop was het geld teruggestort.

Hulde aan Amazon!!!

Ik verdom het iets van Microsoft te kopen.

Inmiddels heb ik een manier om al mijn opgeslagen documenten te openen:

heel simpel, via wordpad.

******

Hudson's Bay Rotterdam

Tegenvaller

Jacky heeft al bijna drie jaar een wratachtig ding op haar oor.

Ik was er niet gerust op. Volgens mij groeide het.

Bij de laatste controle liet ik het aan de dierenarts zien.

Die wist er niets van te maken. Wij moesten zelf uitmaken of we het weg wilden laten halen.

Ik vertrouwde het niet en dus stuurde ik na de vakantie een e-mail met bovenstaande foto naar de dierenarts.

Er kwam geen reactie.

Nogmaals dan maar.

Nog steeds geen antwoord.

Na een week maar eens gebeld met de praktijk.

Mijn e-mails waren wel ontvangen, maar niet gelezen.

Enfin, we maakten een afspraak voor een ingreep.

Jacky's gebit zou tegelijkertijd gereinigd worden.

Na vijf dagen mocht de kap af.

Maar ik vond dat er behoorlijk veel draad was gebruikt en dat leek niet echt op te lossen.

Dus belde ik de praktijk om advies in te willigen.

"Is er geen vervolgafspraak met u gemaakt?"

Nee, die was niet gemaakt.

Niets over een uitslag van het weefsel, dat naar de patholoog was gestuurd.

Vandaag, tien dagen na de ingreep, zijn de meeste hechtingen er alsnog uitgehaald.

Het is geen onschuldig wratje.

Over een maand terug. 

Ik ben nog alerter en hoop dat de dierenartsenpraktijk in het vervolg ook wat adequater zal handelen.